Tanie bandery ułatwiają nielegalną działalność w oceanach, taką jak połowy NNN, handel ludźmi, piractwo i niskie podatki. Obecne procesy rejestracji i brak drogi historycznej na tanich flagach nie są skuteczne. W związku z tym należy opracować i wdrożyć dyrektywę zobowiązującą wszystkie statki europejskie do rejestracji w scentralizowanej bazie danych w celu prowadzenia historii śledzenia wszystkich rejestrów bandery. Ta baza danych nie miałaby jednak możliwości pozostawienia jakiegokolwiek pustego pola na rok (podobnie jak w przypadku przepisów mających zastosowanie do rejestracji samolotów).

Kwestia bezpieczeństwa w szkołach i na uniwersytetach jest kluczowym aspektem w dziedzinie edukacji, która nie jest przedmiotem niemal tak dużej uwagi, jak powinna. Biorąc pod uwagę wiele czynników, które mogą zakłócać proces akademicki, a nawet mają długofalowe skutki dla dotkniętych nimi osób – od klęsk żywiołowych po akty przemocy między uczniami – bardzo ważne jest, aby wiedzieć o środkach, jakie możemy przyjąć w każdej sytuacji, aby chronić siebie i innych przed szkodami, a jednocześnie stworzyć bezpieczne, przyjemne i intelektualnie sprzyjające warunki uczenia się. Niestety w wielu krajach europejskich kształcenie w zakresie bezpieczeństwa w szkołach i na uniwersytetach jest albo całkowicie nieobecne, albo traktowane jako nieobowiązkowe, pozostawione do uznania każdej instytucji. Program taki powinien być obowiązkowy we wszystkich państwach członkowskich UE, a jego treść powinna być znormalizowana i obejmować wszystkie możliwe sytuacje, z którymi mogą się spotkać uczniowie i nauczyciele, najlepiej w formie różnych prezentacji i odgrywania ról.

Obecnie żyjemy w nieprzewidywalnym świecie, w którym nieodwracalnie pojawiają się wyzwania egzystencjalne. Stosunki międzynarodowe wkraczają w nową erę ciągłej konkurencji i konfliktów, a nie istnieje już jednobiegunowy świat. Prowadzi to do powstania wielobiegunowego świata. Mocarstwa regionalne próbują zmienić równowagę sił na ich korzyść. W związku z tym nadszedł czas, aby UE sprostała rzeczywistym wyzwaniom w zakresie bezpieczeństwa, które pojawiają się w regionie. Moim zdaniem jedynym sposobem na odpowiedź na nadchodzące spory jest umocnienie polityki zagranicznej i twardej siły Unii. Odnowiona WPZiB i WPBiO musi dać drogę realnym zdolnościom obronnym, które dadzą UE możliwość samodzielnego reagowania na wyzwania wojskowe w przyszłości. Ponadto nadszedł czas, aby poważnie potraktować koncepcję armii europejskiej. Chociaż interesy państw narodowych będą zawsze najważniejszym priorytetem państw członkowskich, nigdy nie możemy osiągnąć ponadnarodowego modelu sprawowania rządów czy prawdziwej europejskiej solidarności, bez osiągnięcia konsensusu w kwestii najważniejszej dla wszystkich, bezpieczeństwa i obrony.

Chodniki nie powinny być umieszczane bezpośrednio na drogach – naraża to pieszych na ryzyko uderzyć samochodem. Samochody muszą również zatrzymywać się, jeżeli piesi chcą przejechać przez drogę i ponownie zwiększyć prędkość przejazdu. Prowadzi to do większego zanieczyszczenia spalinami. Gdyby przejścia przebiegały pod ziemią lub nad ziemią, piesi byliby o wiele bezpieczni, a samochody mogłyby poruszać się z większą prędkością (jak np. 70 kmh zamiast 50) zanieczyszczając mniej CO2 i inne substancje toksyczne.

Wraz z rozpoczęciem wojny w Ukrainie i dostawą materiałów stało się jasne, że kraje takie jak Niemcy nie posiadają sprzętu i gotowości do radzenia sobie z otwartym konfliktem z państwem trzecim. Wspólne siły zbrojne UE mogłyby pomóc w bardziej zdecydowanym reagowaniu na realne zagrożenia dla naszego bezpieczeństwa, takie jak terroryzm czy zagrożenie ze strony Rosji. Ponadto uważam, że odpowiednie regulacje i utworzenie solidnych instytucji mogłyby wzmocnić te organy, wyposażając je w odpowiednie materiały do ich zwykłych działań. Będzie to duży krok w historii Unii Europejskiej, ale wierzę, że europejscy jeńcy, którzy podzielają ten pomysł, muszą zrobić wszystko, co w ich mocy, aby zrealizować ten pomysł jako rzeczywistość.

Katastrofy ekologiczne i zmiana klimatu mają wpływ na cały świat. Rządy wielokrotnie zmagają się z poważnymi trudnościami spowodowanymi zniszczeniem planety, takimi jak migracja związana z klimatem lub klęski żywiołowe. Dlatego też, w sposób kompleksowy, systematyczny i wyspecjalizowany, kwestie związane z klimatem muszą być włączane do wielostronnych i dwustronnych programów bezpieczeństwa, a także do etapu kształtowania polityki zagranicznej.

Dobrym sposobem na osiągnięcie tego celu jest uczynienie ochrony i odbudowy środowiska niepodlegającym negocjacjom, jeśli chodzi o dyplomację UE. Rozszerzenie zielonej transformacji na programy Partnerstwa Wschodniego i Południowego (europejska polityka sąsiedztwa) jest również interesujące z punktu widzenia geopolitycznych potrzeb Europy w zakresie bezpieczeństwa.

Ponieważ zasugerowano utworzenie cyfrowej wersji euro, istnieje wiele zagrożeń, jeżeli nie traktujemy go z powagą, na jaką zasługuje. Jedną z głównych obaw wynikających z koncepcji cyfrowego euro jest to, że może dojść do całkowitej utraty prywatności konsumentów i ryzyka niewłaściwego wykorzystania ich danych. Ponadto cyfrowe euro może być nadużywane w celu monitorowania obywateli i ich zakupów. 

Aby temu zapobiec, konieczne jest, aby UE stała się otwartym źródłem cyfrowej waluty euro lub zaprzestała oceny tej propozycji i ostatecznie wprowadzała euro. Przede wszystkim nie powinniśmy czynić cyfrowego euro narzędziem w rękach autorytarnych rządów, z pomocą którego będą one kontrolować ludność, a w tym celu UE musi upubliczniać kod źródłowy waluty i stosować najlepsze techniki bezpieczeństwa informatycznego.  

Obserwacja globalnych wydarzeń, które miały miejsce w 2021 r., staje się jasne, że Unia Europejska musi działać wspólnie: ważne jest, aby przygotować się na przyszłe zagrożenia i zachować niezależność od narodów spoza UE. Można to osiągnąć poprzez ustanowienie wspólnej polityki zagranicznej, która przyczyniłaby się do utrzymania pokoju na kontynencie. Można by to postrzegać jako kluczowy krok w kierunku osiągnięcia statusu pełnej unii politycznej.

Wspólna polityka zagraniczna umożliwiłaby UE wykazanie siły i determinacji podczas spotkań narodów w sprawie misji dyplomatycznych. Pomogłoby to również zwiększyć efektywność zewnętrzną i wewnętrzną; koszty administracyjne ponoszone przez konsulaty lub ambasady mogłyby zostać zmniejszone, a decyzje mogłyby być podejmowane terminowo i skutecznie.

Ponadto pomogłoby to chronić interesy UE i jej obywateli na całym świecie, a jednocześnie stale promować pokój i wolność.

W całej UE powinien istnieć wspólny minimalny poziom kar za różne przestępstwa. Ogólnie rzecz biorąc, należy zaostrzyć sankcje karne, zwłaszcza w przypadku powtarzających się przestępstw.

Handel ludźmi do celów, w tym prostytucji, niszczy życie ludzi. Kary za handel ludźmi powinny być surowe, aby odzwierciedlić szkodę spowodowaną przez te działania. Organy ścigania powinny również zintensyfikować swoje wysiłki na rzecz identyfikacji kręgów zajmujących się handlem ludźmi.

W ramach Partnerstwa Wschodniego UE powinna stworzyć forum, na którym młodzi ludzie z krajów zaangażowanych w zamrożone konflikty spotykają się z burzami mózgów w celu nawiązania dialogu między społeczeństwami. Inicjatywa mogłaby na przykład zgromadzić młodych ludzi z takich krajów jak Mołdawia, Ukraina, Gruzja, Armenia i Azerbejdżan oraz młodzież z deklarowanych niezależnych krajów, takich jak Naddniestrza i Osetia Południowa.

Krajowe siły policyjne są często winne dyskryminowania członków słabszych grup społecznych i nadużywania swoich uprawnień. Wspólne europejskie siły policyjne traktowałyby jednakowo ludzi, zapewniając tym samym pełne przestrzeganie przez organy ścigania przepisów antydyskryminacyjnych.

Identyfikacja elektroniczna wydaje się być zasadniczym aspektem codziennego życia w świecie cyfrowym. W związku z tym UE powinna opracować zaufany i bezpieczny cyfrowy dowód tożsamości dla wszystkich obywateli europejskich.

Media społecznościowe były ostatnio wykorzystywane w procesach i działaniach politycznych, w tym w kampaniach wyborczych, strategiach komunikacyjnych, a nawet w konfliktach światowych. Obecnie, ponieważ platformy mediów społecznościowych są w stanie zmienić dynamikę wartości politycznych, powinniśmy bardzo uważnie sprawdzać konta w mediach społecznościowych. W przypadku kont, które są przedstawiane jako oficjalne (oznaczone „niebieskim znakiem kontrolnym”), ale w rzeczywistości są fałszywe, instytucje UE powinny zwrócić się do przedsiębiorstw z sektora mediów społecznościowych o usunięcie weryfikacji lub blokowania takich kont. 

Jednym z przykładów może być sposób, w jaki Rosja uzbrojona została przez media społecznościowe na Krymie, oraz reakcja UE. W szczególności, ponieważ UE nie uznaje i nadal zdecydowanie potępia to naruszenie prawa międzynarodowego, powinna w związku z tym zapobiegać weryfikacji fałszywych rosyjskich rachunków na okupowanych terytoriach. 

 

Rządy i inne organy publiczne wykorzystują możliwości masowej inwigilacji oferowanej przez internet. Czasami w imię lepszego bezpieczeństwa publicznego rządy naruszają dane osobowe i naruszają prawo obywateli do prywatności. Nadszedł czas, aby sytuacja ta uległa zmianie.

Rządy nie powinny mieć dostępu do naszych danych osobowych pod pretekstem ochrony małoletnich lub walki z terroryzmem. W większości przypadków głównymi ofiarami naruszeń danych osobowych są ludzie, dziennikarze i aktywiści, ponieważ są one „niebezpieczne”.

Giganci internetowi, tacy jak przedsiębiorstwa mediów społecznościowych, powinni ujawniać swoje algorytmy ze względu na przejrzystość. Ważne jest, aby ludzie mogli decydować o rodzaju otrzymywanych treści i informacji. W ten sposób, zamiast rosnącej agresji, która obecnie dominuje w internecie, ludzie mogą również stać się bardziej otwarty i tolerancyjny.

Instytucje UE powinny wspierać utworzenie europejskiego systemu sieci społecznościowych, który będzie obejmował wirtualne platformy spotkań, sieci społecznościowe i wyszukiwarkę. Ważne jest, aby obywatele europejscy dysponowali wspólną oficjalną platformą komunikacyjną UE, ponieważ ta ostatnia może zapewnić cyberbezpieczeństwo i ochronę danych. 

Powiadomienie o wyrażeniu zgody na pliki cookie lub wyskakujące okienko powinno stać się obowiązkiem przeglądarki, a nie każdej strony internetowej oddzielnie. Zamiast stron internetowych, które mają własny sposób zwracania się o zgodę użytkowników przed uruchomieniem plików cookie, przeglądarki powinny mieć ikonę pokazującą wykorzystywane pliki cookie. 

Należy ułatwić proces rejestracji i logowania online poprzez utworzenie unijnego serwera tożsamości. Oznacza to, że instytucje publiczne wszystkich państw członkowskich będą miały możliwość „logowania się z UE”.

Wspólna kontrola granic jest niezwykle trudna. Nie jest zatem zaskakujące, że wspólna agencja UE ds. granic, Frontex, dysponuje znacznymi możliwościami poprawy. Proponuje się kilka pomysłów na poprawę podejścia do zarządzania granicami:

• Obserwator z Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) powinien być obecny we wszystkich działaniach Fronteksu, aby zapewnić ochronę praw migrantów.
• Ponadto FRA powinna przeprowadzać oceny jakości działań humanitarnych Fronteksu, które należy uwzględnić w sprawozdaniach tematycznych o kluczowym znaczeniu.
• Frontex powinien podlegać takim samym wymogom przejrzystości jak inne agencje UE.
• Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Europejskiej należy przyznać większą rolę decyzyjną w operacjach Fronteksu.

Z uwagi na niski poziom rozwoju technologii informatycznych w Europie nie będziemy w najbliższej przyszłości w stanie poradzić sobie z cyberatakami i przestępstwami komputerowymi. Fakt ten jest szczególnie ważny w związku z brakiem przepisów chroniących użytkowników internetowych i karających osoby umyślne. 

Bezcelowe byłoby jednak tworzenie nowych przepisów, gdyby nie istniały odpowiednie systemy i programy komputerowe pozwalające na rozpoznawanie takich przestępstw w pierwszej kolejności.

Bardziej niż kiedykolwiek ważne jest, aby UE nadal inwestowała w badania w dziedzinie informatyki, konsultowała się ze środowiskiem akademickim i wspierała go, a także tworzyła instytucje uniwersyteckie, w których specjaliści z sektora rozwoju IT są szkoleni tak, aby byli ekspertami w tej dziedzinie. Ponadto pilnie konieczne jest zorganizowanie wyspecjalizowanego zespołu ds. zwalczania cyberzagrożeń, mając na uwadze, że te ostatnie mogą wzrosnąć w przyszłości ze względu na pojawienie się superkomputerów.

Istnieją osoby, które umyślnie lub nieumyślnie tworzą nawoływanie do nienawiści. Chociaż wiele osób sprzeciwia się nawoływaniu do nienawiści, a osoby domagają się sprawiedliwości, nadal potrzebujemy globalnej platformy internetowej, aby pomóc. W jednej z części tej platformy obywatele będą zgłaszać wszystkie formy mowy nienawiści w całości; informacje będą następnie weryfikowane przez członka zespołu centralnego, a działania należy podjąć w drodze formalnego dochodzenia w sądzie lokalnym lub unijnym. Może on funkcjonować jako sposób wysyłania ostrzeżenia przestępcom.

Obecnie nowe rodzaje naruszeń ochrony danych stają się coraz powszechniejsze w świecie cyfrowym, ponieważ korzystanie z platform internetowych szybko rosło. W zeszłym roku w Finlandii naruszenie ochrony danych w jednym ośrodku psychoterapii doprowadziło do wycieku 33,000 plików danych osobowych klientów. Ten szokujący incydent doprowadził do dyskusji na wysokim szczeblu na temat cyberbezpieczeństwa i kradzieży tożsamości. 

Niezwykle ważne jest, aby dane osobowe obywateli były chronione i szyfrowane oraz aby każde przedsiębiorstwo uznało swoją odpowiedzialność w tym zakresie. UE musi znaleźć sposoby ochrony użytkowników internetu przed obecnymi i pojawiającymi się zagrożeniami w internecie. 

Ściślej rzecz ujmując, konieczne jest, aby UE stworzyła przepisy chroniące użytkowników internetu przed kradzieżą danych. Aby to osiągnąć, Europa powinna:

• zachęcanie do dyskusji na temat kwestii cyfrowych
• priorytetowe traktowanie odporności danych w przyszłych programach
• informowanie obywateli o metodach gromadzenia danych i sposobie wykorzystywania ich danych
• ścisłe monitorowanie regionalnych i globalnych tendencji w zakresie ochrony danych
• podnoszenie świadomości na temat tego, w jaki sposób jako ludzie możemy zgłaszać przestępstwa w mediach społecznościowych
• znalezienie alternatywnych sposobów zgłaszania cyberprzestępczości na szczeblu lokalnym i międzynarodowym

Jednym z czynników, które powinniśmy pamiętać o obywatelach, jest zawsze sprawdzanie wiarygodności nadawcy linku lub poczty elektronicznej, nawet jeśli jest to osoba fizyczna lub przedsiębiorstwo. Istnieje wiele incydentów hakerów, którzy tworzą fałszywe linki, tzw. linki do phishingu, w celu kradzieży haseł w mediach społecznościowych lub danych uwierzytelniających. 

Ataki cybernetyczne są jednym z największych zagrożeń współczesnego życia, a ich konsekwencje różnią się znacznie w zależności od wieku, płci i płci. Handel ludźmi, cyberprzemoc, kampanie dezinformacyjne i kradzież tożsamości to tylko kilka przykładów zagrożeń w internecie. 

Ponieważ internet stał się zasadniczym elementem naszego codziennego życia, ważne jest podnoszenie świadomości i pogłębianie wiedzy na temat zagrożeń i słabych punktów w internecie.

Skutecznym rozwiązaniem służącym ochronie przed takimi atakami jest włączenie edukacji cybernetycznej i podstawowych kursów programowania do szkolnego programu nauczania i kampanii uświadamiających na temat dezinformacji w szkołach i na uniwersytetach w UE. Kolejnym kreatywnym pomysłem włączenia umiejętności cyfrowych do klasy jest honorowanie i obchody Dnia Bezpieczeństwa Cyfrowego w szkołach oraz wspieranie uczenia się za pomocą rysunków edukacyjnych, zwłaszcza dla młodszych dzieci.

Ponadto szkoły muszą ustanowić nową rolę: nauczyciel cyfrowy. Pokolenie, które rozwinęło się dzięki nowym narzędziom komunikacji, może być najlepszym nauczycielem tych technologii dla nowego pokolenia, które wciąż rośnie wraz ze światem cyfrowym i uczy się w nim.

Ponadto należy również zapewnić bezpłatny kurs online w jak największej liczbie języków europejskich, który skupi się na takich kwestiach jak cyberbezpieczeństwo, ochrona danych, prywatność cyfrowa i ochrona przed dezinformacją. Najważniejsze jest, aby kurs ten był nauczany prostym językiem, aby mógł być rozumiany przez osoby w różnym wieku i z różnych środowisk edukacyjnych. 

Należy nauczyć obywateli, jak myśleć krytycznie i bezpiecznie korzystać z internetu, tak aby zmniejszyć prawdopodobieństwo, że potencjalne zagrożenia cybernetyczne doznają uszczerbku. Innymi słowy, dzięki niemu ludzie będą się znać cyfrowo!

Należy wzmocnić ochronę prawną przed dyskryminacją ze względu na płeć i przemocą. Wszelkie przypadki dyskryminacji należy zgłaszać władzom, a na przykład pracodawcy powinni być pociągani do odpowiedzialności za dyskryminację w zakresie wynagrodzeń, podziału obowiązków lub decyzji o zatrudnieniu. W prawie karnym sankcje za przemoc ze względu na płeć, w tym przemoc seksualną, również powinny być surowsze.

W administracji Bidena wydaje się, że możliwa jest ściślejsza współpraca między USA a Unią Europejską. Należy to postrzegać jako szansę na wzmocnienie partnerstwa między obiema stronami i nawiązanie głębokiej współpracy. Ponieważ Biden jest orędownikiem wolnego handlu, obszary współpracy powinny obejmować współpracę finansową. Innym obszarem powinny być działania w dziedzinie klimatu, w których USA i UE powinny dawać przykład innym.

W czasach kryzysu i sytuacji nadzwyczajnych sojusze i sojusznicy są ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej – dlatego kluczowe znaczenie ma wybieganie poza granice Unii, wzmacnianie więzi z USA i wspieranie solidarności.

Obserwowanie globalnych wydarzeń w 2021 r. staje się jasne, że Unia musi ze sobą współpracować: ważne jest przygotowanie się na ewentualne zagrożenia i zachowanie niezależności od państw spoza UE. Można to osiągnąć poprzez ustanowienie wspólnej polityki zagranicznej, która byłaby korzystna dla Europy i przyczyniłaby się do utrzymania pokoju na kontynencie.

Wspólna polityka zagraniczna pozwoliłaby UE wykazać siłę i determinację podczas spotkań z narodami w misjach dyplomatycznych. Przyczyniłoby się to również do poprawy efektywności zewnętrznej, ponieważ można by zmniejszyć koszty administracyjne konsulatów lub ambasad. Mogłoby to również pomóc chronić interesy UE i jej obywateli na całym świecie, przy jednoczesnym stałym promowaniu pokoju i wolności.

Wspólne wojsko pomogłoby w zapewnieniu niepodległości Unii Europejskiej, byłoby korzystne w okresach wojny i zmniejszyłoby prawdopodobieństwo prowokacji ze strony państw trzecich. Wspólne wojsko UE pozwoliłoby zaoszczędzić zasoby i pieniądze, które można by ponownie zainwestować w inne części gospodarki.

Obecnie coraz młodsze dzieci angażują się w działania online i mają dostęp do platform internetowych, sieci społecznościowych i stron internetowych. Wiele platform internetowych było jednak wielokrotnie poddawanych atakom hakerskim, co dowodzi, że wiele niebezpieczeństw internetowych dla dzieci i nastolatków nie jest tak samo świadomych jak dorośli, jeśli chodzi o środowisko internetowe. Ważne jest zatem, aby strony internetowe i platformy mediów społecznościowych były dostępne wyłącznie dla osób, które osiągnęły odpowiedni wiek.

Można to osiągnąć, jeżeli UE stworzy specjalne pliki cookie służące weryfikacji wieku osób, które zarejestrują się na platformach internetowych, i zakazaniu ich stosowania dzieciom poniżej 13 roku życia, zgodnie z prawem europejskim. 

Ważne jest, aby każde państwo członkowskie posiadało bezpieczne przechowywanie danych na szczeblu krajowym w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności przechowywanych danych. Ponadto przechowywanie danych powinno odbywać się w zamkniętej sieci, do której dostęp mają wyłącznie serwery rządowe. Ponadto należy mieć możliwość ustalenia, kto uzyskał dostęp do których danych, aby zapobiec nadużyciom w zakresie danych.