Mamy problemy demograficzne w Europie i poszukujemy większej liczby pracowników – zarówno umysłowych pracowników, takich jak lekarze, inżynier IT lub nauczyciele, jak również pracowników fizycznych, takich jak hydraulika, pracownicy budowlani czy elektrycy. Jednocześnie ludzie spoza Europy mogą zmienić swoje życie i rozpocząć nowy rozdział w Europie ze względu na kwestie społeczno-gospodarcze. Stworzyjmy program, w ramach którego ludzie mogą się przyłączyć do Europy, uczyć się języka lokalnego i potrzebnych zawodów w danym regionie. Mówimy, że palestyńska kobieta z obozu w Libanie poszukuje lepszej przyszłości i jest gotowa przenieść się do Szwecji, nauczyć się języka szwedzkiego i zdobyć wykształcenie, aby stać się pielęgniarką. Państwo członkowskie UE mogłoby dysponować kontrolowaną listą takich kandydatów i umożliwić im przyjazd do kraju w kontrolowanych okolicznościach, aby nauczyć się języka, nauczyć się określonego zawodu i wypełnić lukę w kraju. Może to zapobiec falom niekontrolowanej migracji osób, które chcą uzyskać lepszą przyszłość, ponieważ teraz mogą mieć możliwość legalnego działania w sposób ludzki. Mamy już tak zwaną „niebieską kartkę UE”, która może zostać przedłużona!

ReRoot Project to mała organizacja tworzona właśnie w celu wspierania nieprzewidzianych społeczności studiowanych w obozach z edukacją permakulturalną, zasobami dla rolnictwa regeneracyjnego i terapią opartą na przyrodzie. Wspiera ich krótkoterminowe potrzeby fizyczne, a także długoterminową integrację, dobrostan psychiczny i fizyczny. Właśnie rozpocząłem ten projekt i potrzebuję wsparcia!

Jeśli mówimy o ustanowieniu bezpiecznych szlaków migracyjnych, skupiamy się głównie na migracji ekonomicznej i możliwościach skutecznego wchłaniania migrantów na rynku pracy za pomocą pomiarów takich jak europejska niebieska karta. Musimy jednak pamiętać, że wiele osób wyjeżdża ze względów bezpieczeństwa indywidualnego lub zbiorowego. Moglibyśmy wprowadzić formę procedury azylowej, w ramach której bada się prawa i potrzeby osób mieszkających w regionach objętych konfliktem przed ich ucieczką. Ponieważ jeżeli ich wnioski o udzielenie azylu zostaną uwzględnione lub będą mogły korzystać z ochrony subsydiarnej, Unia Europejska mogłaby organizować systematyczne i bezpieczne usługi transferu dla osób potrzebujących. Sytuacji konfliktowej na granicach UE można by zapobiec bez naruszania praw człowieka, albo bezpośrednio poprzez instalowanie obozów, albo pośrednio poprzez zlecanie libijskiej straży przybrzeżnej w basenie Morza Śródziemnego wyciągów.

„Funkcjonalny system integracji i imigracji z kluczem podziału, który przynosi korzyści zarówno imigrantom, jak i obywatelom UE przy jednoczesnym poszanowaniu praw człowieka” Imigracja osób przybywających do Europy między innymi przez Włochy, Hiszpanię, Grecję może zostać utrzymana tylko wtedy, gdy: Osoby imigrujące do Europy mają szansę na sprawiedliwą integrację, oraz Zasoby przydziela się konkretnej liczbie i wszystkim państwom członkowskim o równym i sprawiedliwym systemie dystrybucji. Po pierwsze, integracja i imigranci w UE: Integracja może funkcjonować tylko wtedy, gdy istnieje infrastruktura; jasny plan i dokładny przydział zasobów. W celu zapewnienia wszystkim imigrantom równych szans na integrację z danym społeczeństwem; aby możliwa była szeroka oferta programów Erasmus, a nie odcięcia, liczby muszą być ograniczone dla każdego kwartalnego/półrocza roku lub roku, w zależności od tego, jakie dane statystyczne dostarczają: jak długo dana osoba musi zintegrować się z danym państwem członkowskim? Po drugie, musi istnieć ogólnounijny klucz podziału. Uzasadnienie jest proste: Musi istnieć większa solidarność w Unii i element podziału obciążeń. Komisja wraz z Radą powinna wdrożyć sprawiedliwy klucz podziału uwzględniający między innymi zdolność ekonomiczną, liczbę ludności i zdolność absorpcyjną. Zapobiegłoby to nadmiernemu obciążeniu niektórych państw członkowskich (np. Szwecji i Niemiec) i – miejmy nadzieję – zmniejszyłoby rosnący brak akceptacji dla przyjmowania kolejnych migrantów. Zachęcam Państwa do przyjazdu na jutro warsztaty poświęcone tej kwestii i do kształtowania polityki UE na tej scenie. Poczynijmy duży krok naprzód i zachęcamy się do wzajemnego zachęcania się i niechęć do zapoznania się ze swoimi uwagami!

Kluczowe znaczenie ma promowanie, inwestowanie i działanie na rzecz młodych międzynarodowych, byłych żołnierzy i osób z historią migracji, żyjących w Europie z przewlekłymi schorzeniami. W tym celu powinniśmy wdrożyć strategie polityczne wspierające opiekę zdrowotną i zabezpieczenie społeczne dla młodych ludzi z historią migracji i pochodzenia międzynarodowego, żyjących w Europie z przewlekłymi schorzeniami.

Bezpieczeństwo na granicach UE ma oczywiście zasadnicze znaczenie. W szczególności w południowym regionie Morza Śródziemnego sytuacja na granicach jest niedopuszczalnie niestabilna.

Migranci i osoby ubiegające się o azyl nie są jednak wrogiem UE. Są to po prostu zdesperowani ludzie próbujący uzyskać lepsze życie. Zamiast tego należy zrobić więcej, aby zwalczać sukces mafii przemytniczej w południowych sąsiadach UE.

Można to osiągnąć poprzez wzmocnioną obecność dyplomatyczną i wojskową na tych obszarach, ale tylko do tej pory. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem byłoby zachęcanie migrantów do wjazdu na terytorium UE regularnymi kanałami. UE powinna ułatwić migrantom dostęp do państw członkowskich za pomocą środków innych niż przemyt.

Proces azylowy jest obecnie długi i nieprzejrzysty. Należy ją przyspieszyć i uczynić ją bardziej przejrzystą. Dostęp do legalnej migracji można poprawić poprzez utworzenie większej liczby ośrodków migracyjnych w krajach pochodzenia, co umożliwiłoby rozpoczęcie szlaków migracyjnych bez konieczności organizowania niebezpiecznych nielegalnych podróży.

Migranci powinni mieć możliwość ubiegania się o wizę w celu uzyskania prawa do pracy oraz umów o zakwaterowanie i o pracę w swoich krajach pochodzenia, a następnie bezpiecznego przemieszczania się do UE. Zapewnienie legalnej migracji jest odpowiedzią na przełomowe obrazy z Morza Śródziemnego.

W przypadku osób już przebywających w państwach przyjmujących należy zoptymalizować warunki w oczekiwaniu na potwierdzenie statusu azylowego. Proces azylowy powinien być również bardziej dostępny, mniej biurokratyczny i mniej zastraszający. Należy wyeliminować wszelką dyskryminację w tych procesach.

Masowa migracja powoduje chaos: Europa nie może zaakceptować wszystkich. UE i jej państwa członkowskie mają własne problemy i powinny je rozwiązać, zanim podejmą próbę złagodzenia skutków katastrof zagranicznych.

Organizacje pozarządowe prowadzące operacje humanitarne na Morzu Śródziemnym osłabiają wysiłki na rzecz ograniczenia imigracji. Ratując przemycanych migrantów porzuconych na morzu, ich działalność narusza politykę graniczną UE i pomaga przemycać mafiom w kontynuowaniu nielegalnej działalności. Działają oni zatem jako sami przemytnicy.

UE powinna to uznać i traktować je bardziej dotkliwie. Ich łodzie powinny zostać skonfiskowane lub zniszczone, aby wysłać wyraźny sygnał.

Kryzys, z którym borykała się Grecja w ostatnim dziesięcioleciu, jeszcze się nie zakończył. Kraj ten, który jest jednym z filarów europejskiej historii, potrzebuje jak największej pomocy ze strony UE, aby przezwyciężyć trudności finansowe. Grecja potrzebuje radykalnych reform polityki społecznej i opieki społecznej, a także pomocy finansowej, aby poradzić sobie z kryzysem migracyjnym.

Zapewnienie Grecji szansy oznacza szansę na przyszłość Europy.

Poważne skutki zmiany klimatu są już widoczne i prawdopodobnie będą się nasilać w przyszłości, co doprowadzi do niemierzalnego cierpienia i milionów uchodźców klimatycznych. Podczas gdy UE powinna wziąć na siebie odpowiedzialność i przeznaczyć swoje zasoby na pomoc mniej rozwiniętym krajom w poprawie ich infrastruktury i pomocy jak największej liczbie osób, ważne jest zachowanie równowagi: UE musi dbać o swoją strukturę i bezpieczeństwo, ponieważ nie jest możliwe strukturalne uporanie się z napływem milionów ludzi.

Należy dołożyć większych starań na rzecz integracji dzieci migrantów w społeczeństwie. Migrujące dzieci muszą teraz uczyć się nowego języka, jednocześnie postępując zgodnie ze zwykłym programem nauczania. Jest to nieskuteczne.

Należy wprowadzić intensywne kursy językowe, aby dzieci migrantów nauczyły się języka nowego domu przed rozpoczęciem regularnych programów szkolnych.

Od pewnego czasu migranci są postrzegani przez Europejczyków jako zagrożenie. Jest to błędne: zamiast tego oferują one możliwości. Ludność Europy nie jest młodsza, a zapotrzebowanie przemysłu na dodatkowe zasoby ludzkie wzrośnie. Można również odmłodzić obszary wiejskie cierpiące na niedostateczną liczbę ludności. Młodzi migranci powinni być przyjmowani, wykształceni i przygotowani do wypełnienia dziur wśród europejskiej siły roboczej, a więcej migrantów powinno być przydzielanych do krajów, które mają stosunkowo starszą populację, a tym samym większe potrzeby.

Należy tego dokonać w sposób, który potwierdza godność migrantów przybywających do Europy. Rozkwit dla UE i rozkwit migrantów nie musi być przeciwny. Im szybciej się to zaakceptuje, tym lepiej: należy jak najszybciej znaleźć spójny model integracji migrantów w gospodarce, aby umożliwić UE odpowiednie reagowanie na ewentualne migracja spowodowane zmianą klimatu.

Wspólna kontrola granic jest niezwykle trudna. Nie jest zatem zaskakujące, że wspólna agencja UE ds. granic, Frontex, dysponuje znacznymi możliwościami poprawy. Proponuje się kilka pomysłów na poprawę podejścia do zarządzania granicami:

• Obserwator z Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) powinien być obecny we wszystkich działaniach Fronteksu, aby zapewnić ochronę praw migrantów.
• Ponadto FRA powinna przeprowadzać oceny jakości działań humanitarnych Fronteksu, które należy uwzględnić w sprawozdaniach tematycznych o kluczowym znaczeniu.
• Frontex powinien podlegać takim samym wymogom przejrzystości jak inne agencje UE.
• Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Europejskiej należy przyznać większą rolę decyzyjną w operacjach Fronteksu.

Porozumienie dublińskie ma kluczowe znaczenie dla polityki migracyjnej UE. Ma on jednak kilka niedociągnięć:

• Osoby ubiegające się o azyl powinny, w miarę możliwości, mieć możliwość wyboru kraju, do którego zostali przydzieleni.
• Jeżeli wnioski o udzielenie ochrony złożone przez osoby ubiegające się o azyl nie zostały rozpatrzone w terminie rozpatrywania ich sprawy, nie należy ich usuwać z UE: powinny one być chronione do czasu określenia ich statusu.
• Podział osób ubiegających się o azyl w całej UE powinien być ustalany na podstawie licznych kryteriów (w tym PKB i stopy bezrobocia). Powinno to obejmować metodę zapewnienia przestrzegania przepisów przez państwa członkowskie, umożliwiającą większą harmonizację.
• Wnioski o udzielenie azylu powinny być bardziej dostępne w krajach pochodzenia i tranzytu.

W obrębie strefy Schengen obywatele państw członkowskich UE mogą swobodnie przemieszczać się. Niektóre aspekty mobilności w UE nadal wymagają jednak dużego nakładu czasu i wysiłku ze strony obywateli, utrudniając łatwość przemieszczania się.

Aby swobodny przepływ stał się bardziej dostępny, UE mogłaby dążyć do: wyeliminowanie obciążeń związanych z formalnościami przy przekraczaniu granic; ułatwić uzyskiwanie numerów ubezpieczenia społecznego w krajach niebędących krajami pochodzenia; ułatwić uzyskanie prawa jazdy lub importowanie własnego samochodu; i rejestrować się w nowych krajach. Kraje mogłyby również rozważyć zapewnienie przewodników dotyczących imigracji w języku angielskim oraz w języku ojczystym państwa. Ponadto swoboda przemieszczania się stałaby się bardziej dostępna dla obywateli UE jako opcja długoterminowa, gdyby łatwiej było zdobyć obywatelstwo innych państw po osiedleniu się w nim.

Inwestowanie w transport publiczny, tak aby młodzi ludzie mogli łatwiej i taniej podróżować do Europy oraz lepiej poznać młodych ludzi z innych krajów europejskich.

Chociaż programy takie jak Erasmus+ pomagają nam w nawiązywaniu kontaktów, musimy skupić się na czymś o wiele bardziej fundamentalnym – możliwości podróżowania po całej Europie w dogodny i przystępny cenowo sposób. 

Po pierwsze, potrzebujemy lepszej infrastruktury. Młodzi ludzie podkreślają, że chcą więcej międzynarodowych pociągów. Po drugie, podróżowanie tymi pociągami powinno być możliwe ze zniżką dla studentów i innych młodych ludzi, aby zagwarantować, że podróże europejskie i europejskie będą dostępne dla wszystkich. Aby ułatwić podróże międzynarodowe przez Europę, ważne jest zapewnienie lepszych informacji na potrzeby ubiegania się o pracę za granicą oraz wyjaśnienie, jakie dokumenty są wymagane. 

Ten ostatni przykład pokazuje również, że młodzi ludzie nie tylko chcą podróżować po Europie w celach rekreacyjnych. Istnieje również wyraźne życzenie, aby Europa ułatwiała wewnątrzeuropejską migrację zarobkową.

Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna (Frontex) powinna być nadzorowana w celu zapewnienia, aby działania agencji były zgodne z zasadami praw podstawowych. Na przykład skargi kierowane do Fronteksu powinny być rozpatrywane przez organ zewnętrzny, a nie przez sam Frontex.

Integracja w nowym kraju, pokonująca nową biurokrację w nowym języku, stanowi ogromne wyzwanie. Migranci potrzebują dużej pomocy w znalezieniu właściwej drogi. Aby pomóc, UE mogłaby wspierać utworzenie aplikacji zawierającej kompleksowe porady i odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczące integracji w każdym państwie członkowskim. Aplikacja zaadresowałaby następujące adresy:

• Prawa i obowiązki migrantów
• Dostęp do możliwości zatrudnienia.
• Informacje o możliwościach edukacyjnych.
• Informacje o społecznościach lokalnych.
• Porady dotyczące kluczowych aspektów praktycznych, w tym wynajmu, rejestracji, ubezpieczenia itp.

Może to zostać uzupełnione chatbotem posiadającym wiedzę na temat krajowych lub lokalnych przepisów i systemów.

Pochwalono niedawny sukces tenisa gwiazdy Emmy Raducanu; nie byłoby to jednak możliwe bez migracji. Migracja przynosi ogromne korzyści zarówno migrantom, jak i społecznościom i krajom przyjmującym, ale jest również przedmiotem kontrowersyjnym tematem i często celem fałszywych informacji.

UE powinna przeciwdziałać skutkom dezinformacji, populizmu i uprzedzeń poprzez kampanię informacyjną uwrażliwiającą obywateli na korzyści płynące ze zdrowego systemu migracji. Pomogłoby to zmniejszyć napięcia w społecznościach i przyczynić się do bardziej konstruktywnej debaty i roli migracji.

Studenci spoza UE, którzy ukończyli studia na europejskich uczelniach wyższych, borykają się z zapotrzebowaniem na pozwolenie na pracę i brakiem wsparcia. Jest to ogromna piękna: zagraniczni absolwenci uniwersytetów europejskich mają wiele do zaoferowania swoim społeczeństwom przyjmującym. Aby pomóc absolwentom pragnącym pozostać w krajach, do których się przybyli, a narodom przyjmującym skorzystać z możliwości oferowanych przez studentów, należy uprościć proces pozostania w Europie.

Należy starać się stosować ogólnounijną procedurę uzyskiwania zezwoleń na pracę; jeżeli jest to zbyt radykalne, państwa członkowskie powinny być przynajmniej zachęcane do dostosowania swoich wymogów. Absolwenci spoza UE powinni otrzymać wsparcie w poszukiwaniu pozwoleń na pracę.

Wielu migrantów przybywających do Europy otrzymało ograniczone wykształcenie. Nauczanie ich wymaga dużych zasobów i dużo czasu. Stanowi to wyzwanie dla nadziei na wypełnienie luk w europejskiej sile roboczej, która często ma stosunkowo techniczne wymogi. Legalna imigracja powinna być zatem ograniczona do migrantów, którzy oferują umiejętności, których potrzebuje Europa i którzy osiągnęli już wysoki poziom wykształcenia.

UE powinna dalej rozwijać inicjatywę dotyczącą niebieskiej karty, wykorzystując tę inicjatywę, aby przyciągnąć jasne umysły do niezbędnych obszarów gospodarki spoza Europy. Umożliwia to UE utrzymanie otwartych granic i utrzymanie legalnej migracji. W razie potrzeby można by ograniczyć liczbę wiz rocznie.

Nieuregulowana imigracja przez Morze Śródziemne stanowi poważne wyzwanie dla agencji kontroli granicznej, w tym Fronteksu – unijnej agencji straży granicznej i przybrzeżnej. Biorąc to pod uwagę, korzystne może być zwiększenie liczby personelu Fronteksu. Obrazowanie satelitarne Morza Śródziemnego może również pomóc: satelity połączone z wyrafinowaną analizą obrazów opartych na sztucznej inteligencji mogłyby umożliwić wysyłanie ostrzeżeń w czasie rzeczywistym na łodzie Frontexu, pomagając im w znalezieniu statków migrantów i bezpiecznym zawróceniu ich do miejsc pochodzenia.

Ograniczyłoby to nieuregulowaną imigrację, zniechęciło migrantów do podejmowania niebezpiecznej podróży przez Morze Śródziemne i zmniejszyłoby wiarygodność przemytników.

Obecnie UE zależy od sąsiednich reżimów w Libii, Turcji, Maroku i innych krajach, aby pomóc w ograniczeniu napływu migrantów do Europy.

Jest to ryzykowne: Otwiera ona UE do szantażu ze strony reżimów autorytarnych i może prowadzić do nadużyć wobec migrantów. Aby tego uniknąć, UE powinna znacznie zwiększyć swoją zdolność do prowadzenia wspólnej polityki zagranicznej. Powinna ona zyskać zdolność do dalszego prezentowania swoich interesów, wykorzystując w razie potrzeby miękką siłę w celu ograniczenia przepływów migracyjnych u źródła.

Nowe kryzysy zewnętrzne wymagają pogłębienia wspólnej polityki i położenia nacisku na zapobieganie przyczynom migracji, a nie nadmiernej reakcji na migrację, która będzie ukierunkowana na bezpieczeństwo po jej wystąpieniu. 

Aby Europa mogła skutecznie zarządzać imigracją, należy wprowadzić rygorystyczne minimalne warunki określające zakres, w jakim każdy migrant powinien się zintegrować. Migranci powinni być informowani o tych warunkach po przybyciu. Warunki powinny obejmować wysiłki na rzecz zwiększenia ich umiejętności językowych; znalezienie pracy; uczestnictwo w działaniach wolontariackich; i tak dalej. Tym, którzy nie chcą zaakceptować tych warunków i działać zgodnie z tymi warunkami – a zwłaszcza ci, co do których stwierdzono, że popełniły przestępstwa – nie powinni mieć możliwości pozostania w Europie w perspektywie długoterminowej.

Wymaga to oczywiście, aby migranci mieli możliwość integracji się i podjęcia działań w celu osiągnięcia tych warunków. UE i państwa członkowskie powinny zatem inwestować na masową skalę we wspieranie nowo przybyłych migrantów i kandydatów do długoterminowego zintegrowanego pobytu.

Duża liczba migrantów próbujących dotrzeć do Europy znajduje się obecnie w obozach na granicach Europy. Jednym z takich obozów jest obóz obozu Lipa niedaleko BihaÄс w Bośni i Hercegowinie, gdzie 1300 osób zostało pozbawionych dachu po spaleniu obozu. Niewystarczająca pomoc UE w niewielkim stopniu przyczyniła się do poprawy bardzo trudnych warunków, zwłaszcza w przypadku braku schronienia, wody i energii elektrycznej.

Nikt nie staje się uchodźcą za zabawę. UE powinna w większym stopniu pomagać migrantom, którzy utknęli na jej granicach. Powinna ona aktywnie współpracować z rządami krajowymi i zapewniać większą i lepiej ukierunkowaną pomoc w celu poprawy stanu obozów plazmowych i zapobiegania pogarszaniu się warunków. Prawa uchodźców nie powinny być w dalszym ciągu zaniedbywane, gdy można udzielić pomocy. 

Rosnąca migracja do UE spowodowała wzrost nacjonalizmu powodującego podziały. Odzwierciedla to częściowo konflikt między wartościami utrzymywanymi w krajach przyjmujących migrantów a wartościami postrzeganymi przez samych migrantów. Istnieje ryzyko wzmocnienia wykluczających partii nacjonalistycznych.

W odpowiedzi UE powinna zająć bardziej zdecydowane stanowisko, wyrażając swoje wspólne wartości. Powinno to przede wszystkim obejmować aktywną i współzależną politykę UE w zakresie ratowania i przetwarzania migrantów przybywających na Morze Śródziemne. Po drugie, UE powinna jasno zadeklarować swoje zaangażowanie na rzecz, w szczególności, praw płci, zarówno w odniesieniu do retoryki antyimigranckiej, jak i uświadomić przybywającym migrantom, że zasadnicze znaczenie ma akceptacja wartości UE sprzyjających włączeniu społecznemu.

Idąc za przykładem wielu krajów nordyckich, musimy zwiększyć finansowanie programów dla imigrantów, aby umożliwić im zdobycie solidnej edukacji ukierunkowanej na język i wartości obywatelskie na rzecz lepszej integracji w naszym społeczeństwie. W ten sposób możemy również pokazać zarówno tych, którzy już są obywatelami europejskimi, jak i osoby przybywające do krajów europejskich, które nie zależą od pochodzenia etnicznego, religijnego czy pochodzenia, lecz od wspólnych wartości, takich jak wolność, równość, integracja i szacunek wobec innych.

Maseczki powinny być rozprowadzane na równych zasadach wszystkim osobom mieszkającym w państwie Unii, niezależnie od ich statusu. Legalni imigranci z krajów spoza UE studiujący lub pracujący (i płacący podatki) powinni być traktowani w taki sam sposób jak inni mieszkańcy mający równy dostęp do opieki zdrowotnej.

Potrzebujemy polityki ochrony małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki. Problemy, z jakimi borykają się małoletni cudzoziemcy bez opieki, są liczne i bardzo złożone. Wojna i zaburzenia porządku spowodowały, że tysiące uchodźców przybyło na wybrzeża europejskiego regionu Morza Śródziemnego, co doprowadziło do wzrostu liczby małoletnich bez opieki w państwach członkowskich UE.

WE Włoszech przed wejściem w życie dekretu w sprawie bezpieczeństwa imigracyjnego (dekretu ustawodawczego nr 131 z dnia 4 października 2018 r.) przekształconego, ze zmianami, ustawą z dnia 1 grudnia 2018 r. nr 132 na małoletnich, którzy ubiegali się o azyl, powszechnie uznawano, że nie istniały warunki ochrony międzynarodowej, a ochrona humanitarna została zapewniona ze względu na szczególne warunki wymagające szczególnego traktowania.

Wraz ze zniesieniem ochrony humanitarnej małoletni, którzy ubiegali się o ochronę międzynarodową i zostali powiadomieni o odmowie blisko dorosłości (18 lat), pozostaną bez ochrony. Przypadki te są już bardzo liczne, biorąc pod uwagę, że średni wiek przyjazdu wynosi 17 lat. Wobec restrykcyjnej polityki niektórych państw członkowskich pożądane jest podjęcie działań legislacyjnych wobec małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki, w szczególności osób wymagających szczególnego traktowania, aby zagwarantować ochronę humanitarną.

Obecny dyskurs medialny budzi obawy przed wspieraniem islamu ekstremistycznego przez migrantów do UE. Uspokojenie tych obaw i zapobieganie wzrostowi rzeczywistego ekstremizmu wymaga aktywnych działań wspierających wielokulturowe społeczeństwa europejskie.

Należy zapobiegać grupom ekstremistycznym rozpowszechniającym radykalne ideologie – czy to w szkole, w miejscu pracy czy w instytucji religijnej. Podobnie należy wspierać sieci i organizacje, które wspierają inkluzywne i tolerancyjne praktyki. Jeśli chcemy żyć w wielokulturowym społeczeństwie, musimy podjąć kroki w celu zmniejszenia napięć między społecznościami, a nie ich rozprzestrzeniania.