Έχουμε δημογραφικά ζητήματα εντός της Ευρώπης και αναζητούμε περισσότερους εργάτες — τόσο λευκά πηδάλια όπως γιατροί, μηχανικοί ΤΠ ή δασκάλους, όσο και μπλε πηδάλια όπως υδραυλικοί, εργαζόμενοι στον κατασκευαστικό τομέα ή ηλεκτρολόγοι. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι εκτός Ευρώπης πρέπει να αλλάξουν τη ζωή τους και να ξεκινήσουν ένα νέο κεφάλαιο στην Ευρώπη λόγω κοινωνικοοικονομικών ζητημάτων. Ας δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα στο οποίο οι πολίτες θα μπορούν να εγγραφούν για να έρθουν στην Ευρώπη, να μάθουν τοπική γλώσσα και να μάθουν το απαραίτητο επάγγελμα σε συγκεκριμένη περιοχή. Ας πούμε ότι μια Παλαιστίνια γυναίκα από καταυλισμό στον Λίβανο επιδιώκει καλύτερο μέλλον και είναι έτοιμη να μετακομίσει στη Σουηδία, να μάθει τη σουηδική γλώσσα και να εκπαιδευτεί για να γίνει νοσηλευτής. Το κράτος μέλος της ΕΕ θα μπορούσε να έχει έναν ελεγχόμενο κατάλογο τέτοιων υποψηφίων και να επιτρέψει στους εν λόγω υποψηφίους να έρθουν στη χώρα υπό ελεγχόμενες συνθήκες για να μάθουν τη γλώσσα, να μάθουν το συγκεκριμένο απαραίτητο επάγγελμα και να καλύψουν το κενό στη χώρα. Μπορεί να αποτρέψει κύματα ανεξέλεγκτης μετανάστευσης ανθρώπων που αναζητούν καλύτερο μέλλον, διότι τώρα θα μπορούσαν να έχουν τη νομική δυνατότητα να κάνουν με ανθρώπινο τρόπο. Έχουμε ήδη τη λεγόμενη «μπλε κάρτα της ΕΕ», η οποία θα μπορούσε να επεκταθεί!

Εάν μιλήσουμε για τη δημιουργία ασφαλών μεταναστευτικών οδών, εστιάζουμε κυρίως στην οικονομική μετανάστευση και στις δυνατότητες αποτελεσματικής απορρόφησης των μεταναστών στην αγορά εργασίας με μετρήσεις όπως η ευρωπαϊκή μπλε κάρτα. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τη χώρα για ατομικούς ή συλλογικούς λόγους ασφάλειας. Θα μπορούσαμε να εισαγάγουμε μια μορφή διαδικασίας ασύλου που θα εξετάζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ανθρώπων σε εμπόλεμες περιοχές πριν αρχίσουν να διαφεύγουν. Επειδή, εάν η αίτησή τους για άσυλο γίνει δεκτή ή επιτραπεί η επικουρική προστασία τους, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να οργανώσει συστηματικές και ασφαλείς υπηρεσίες μεταφοράς για όσους έχουν ανάγκη. Οι συγκρουσιακές καταστάσεις στα σύνορα της ΕΕ θα αποτρέπονται χωρίς να παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα είτε άμεσα με την εγκατάσταση καταυλισμών είτε έμμεσα με την εξωτερική ανάθεση στην ακτοφυλακή της Λιβύης της Μεσογείου.

«Ένα λειτουργικό σύστημα ένταξης και μετανάστευσης με κλείδα κατανομής που ωφελεί τόσο τους μετανάστες όσο και τους πολίτες της ΕΕ με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Η μετανάστευση ατόμων που εισέρχονται στην Ευρώπη μέσω, μεταξύ άλλων, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Ελλάδας, μπορεί να διατηρηθεί μόνο εάν: 1) οι άνθρωποι που μεταναστεύουν στην Ευρώπη έχουν μια ευκαιρία δίκαιης ένταξης, και 2) οι πόροι διατίθενται σε συγκεκριμένο αριθμό και σε όλα τα κράτη μέλη με ισότιμο και δίκαιο σύστημα διανομής. Πρώτον, η ένταξη και οι μετανάστες στην ΕΕ: Η ένταξη μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν υπάρχει η υποδομή· ένα σαφές σχέδιο και ακριβείς χορηγούμενους πόρους. Προκειμένου να δοθεί μια δίκαιη ευκαιρία σε κάθε μετανάστη να ενταχθεί στην αντίστοιχη κοινωνία· προκειμένου να καταστεί δυνατή και να μην διακοπεί μια ευρεία προσφορά προγραμμάτων Erasmus, πρέπει να καθοριστούν ανώτατα όρια για κάθε τεταρτημόριο/εξάμηνο ή έτος, ανάλογα με το τι παρέχουν οι στατιστικές: πόσος χρόνος χρειάζεται ένα άτομο για να ενταχθεί στο αντίστοιχο κράτος μέλος; Δεύτερον, πρέπει να υπάρχει μια κλείδα κατανομής σε ολόκληρη την ΕΕ. Το σκεπτικό είναι απλό: Πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη αλληλεγγύη εντός της Ένωσης και ένα στοιχείο επιμερισμού των βαρών. Η Επιτροπή, από κοινού με το Συμβούλιο, θα πρέπει να εφαρμόσει από κοινού με το Συμβούλιο μια δίκαιη κλείδα κατανομής, η οποία θα λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, την οικονομική ικανότητα, το μέγεθος του πληθυσμού και την ικανότητα απορρόφησης. Αυτό θα αποτρέψει την υπερβολική επιβάρυνση ορισμένων κρατών μελών (π.χ. Σουηδία και Γερμανία) και, ελπίζω, θα μειώσει την αυξανόμενη έλλειψη αποδοχής για την υποδοχή περαιτέρω μεταναστών. Όλοι, σας καλώ να συμμετάσχετε αύριο στο εργαστήριο σχετικά με το θέμα αυτό και να διαμορφώσετε εκ νέου την πολιτική της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα. Ας κάνουμε ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο. Δεν είμαι πρόθυμος να ακούσω τα σχόλιά σας!

Είναι ζωτικής σημασίας η προώθηση, η επένδυση και η δράση σε νέους διεθνείς, πρώην πατέρες και άτομα με ιστορικό μετανάστευσης, που ζουν με χρόνια πάθηση στην Ευρώπη. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να εφαρμόσουμε πολιτικές που στηρίζουν την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση, για τους νέους με μεταναστευτικό ιστορικό και διεθνές υπόβαθρο, που ζουν με χρόνια πάθηση στην Ευρώπη.

Για την επιτυχή διαχείριση της μετανάστευσης από την Ευρώπη, θα πρέπει να θεσπιστούν αυστηροί ελάχιστοι όροι που θα καθορίζουν τον βαθμό στον οποίο θα πρέπει να αναμένεται η ένταξη κάθε μετανάστη. Οι μετανάστες θα πρέπει να ενημερώνονται για τις συνθήκες αυτές κατά την άφιξή τους. Οι προϋποθέσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν την καταβολή προσπαθειών για την αύξηση των γλωσσικών τους ικανοτήτων· για την εύρεση εργασίας· συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες· και ούτω καθεξής. Όσοι δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν και να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτές τις προϋποθέσεις — και ιδίως όσοι έχουν διαπράξει εγκλήματα — δεν θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν στην Ευρώπη μακροπρόθεσμα.

Φυσικά, αυτό απαιτεί οι μετανάστες να έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν οι ίδιοι και να αναλάβουν δράση για την επίτευξη αυτών των συνθηκών. Ως εκ τούτου, η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να επενδύσουν μαζικά στη στήριξη των νεοαφιχθέντων μεταναστών και των υποψηφίων για μακροχρόνια ολοκληρωμένη διαμονή.

Η κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία δεν έχει τελειώσει. Η χώρα, η οποία αποτελεί έναν από τους πυλώνες της ευρωπαϊκής ιστορίας, χρειάζεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βοήθεια από την ΕΕ για να ξεπεράσει τις οικονομικές της δυσκολίες. Η Ελλάδα χρειάζεται ριζικές μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική πολιτική και την ευημερία, καθώς και χρηματοδοτική βοήθεια για τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης.

Η παροχή ευκαιρίας στην Ελλάδα σημαίνει να δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον της Ευρώπης.

Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες φθάνουν στην ΕΕ κάτω των 18 ετών και μέχρι την ηλικία αυτή λαμβάνουν βοήθεια από το κράτος. Μετά το 18ο έτος της ηλικίας τους, αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις όσον αφορά την ικανότητά τους να εργαστούν και να στηρίξουν τον εαυτό τους: μπορεί, για παράδειγμα, να μην διαθέτουν τα αναγκαία έγγραφα για να εργαστούν.

Η ΕΕ θα πρέπει να τους βοηθήσει να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή. Η πρόσβασή τους στην εργασία θα πρέπει να βελτιωθεί. Μια οδηγία της ΕΕ που θεσπίζει το δικαίωμά τους να εργάζονται και να τεκμηριώνονται θα μπορούσε να διευρύνει τις δυνατότητές τους.

Η ασφάλεια στα σύνορα της ΕΕ είναι φυσικά ζωτικής σημασίας. Ειδικότερα, στη νότια Μεσόγειο, η κατάσταση στα σύνορα είναι απαράδεκτα ασταθής.

Ωστόσο, οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο δεν είναι ο εχθρός της ΕΕ. Είναι απλώς απελπιστικοί άνθρωποι που προσπαθούν να αποκτήσουν καλύτερη ζωή. Αντιθέτως, πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την καταπολέμηση της επιτυχίας της παράνομης διακίνησης μαφιών στις νότιες γειτονικές χώρες της ΕΕ.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ενισχυμένης διπλωματικής και στρατιωτικής παρουσίας σε αυτούς τους τομείς, αλλά αυτό θα προχωρήσει μόνο μέχρι σήμερα. Πολύ καλύτερα θα ήταν να δοθούν κίνητρα για την είσοδο των μεταναστών στην ΕΕ μέσω τακτικών διαύλων. Η ΕΕ θα πρέπει να διευκολύνει την πρόσβαση των μεταναστών στα κράτη μέλη με άλλα μέσα εκτός της λαθραίας διακίνησης.

Η διαδικασία ασύλου είναι επί του παρόντος μακρά και αδιαφανής. Θα πρέπει να επιταχυνθεί και να καταστεί πιο διαφανής. Η πρόσβαση στη νόμιμη μετανάστευση θα μπορούσε να βελτιωθεί με τη δημιουργία περισσότερων κέντρων μετανάστευσης στις χώρες καταγωγής, επιτρέποντας την έναρξη των μεταναστευτικών οδών χωρίς την ανάγκη επικίνδυνων παράτυπων ταξιδιών.

Οι μετανάστες θα πρέπει να μπορούν να υποβάλλουν αίτηση θεώρησης για το δικαίωμα στην εργασία, να αποκτούν συμβάσεις στέγασης και απασχόλησης από τις χώρες καταγωγής τους και στη συνέχεια να μετακινούνται με ασφάλεια στην ΕΕ. Η προσφορά νόμιμης μετανάστευσης αποτελεί την απάντηση σε καρδιακές εικόνες από τη Μεσόγειο.

Για όσους βρίσκονται ήδη σε χώρες υποδοχής, θα πρέπει να βελτιστοποιηθούν οι συνθήκες εν αναμονή της επιβεβαίωσης του καθεστώτος ασύλου. Η διαδικασία ασύλου θα πρέπει επίσης να καταστεί πιο προσιτή, λιγότερο γραφειοκρατική και λιγότερο εκφοβιστική. Κάθε διάκριση σε αυτές τις διαδικασίες θα πρέπει να εξαλειφθεί.

Η μαζική μετανάστευση δημιουργεί χάος: Η Ευρώπη δεν μπορεί να δεχθεί όλους. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν τα δικά τους προβλήματα και θα πρέπει να τα επιλύσουν προτού επιχειρήσουν να μετριάσουν τις επιπτώσεις των ξένων καταστροφών.

Οι ΜΚΟ που διεξάγουν ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο υπονομεύουν τις προσπάθειες μείωσης της μετανάστευσης. Με τη διάσωση λαθραίων μεταναστών που εγκαταλείφθηκαν στη θάλασσα, οι δραστηριότητές τους παραβιάζουν τις πολιτικές της ΕΕ για τα σύνορα και βοηθούν τη λαθραία διακίνηση μαφιών να συνεχίσουν τις παράνομες δραστηριότητές τους. Ως εκ τούτου, ενεργούν οι ίδιοι ως διακινητές.

Η ΕΕ θα πρέπει να αναγνωρίσει το γεγονός αυτό και να τις αντιμετωπίσει πιο σκληρά. Τα σκάφη τους θα πρέπει να κατασχεθούν ή να καταστραφούν, ώστε να σταλεί σαφές μήνυμα.

Οι πρόσφυγες που φθάνουν στην ΕΕ συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, ιδίως αφού περνούν χρόνο σε δύσκολους καταυλισμούς διέλευσης. Για να βοηθηθούν στην ένταξή τους, οι αρχές θα πρέπει να παρέχουν στους μετανάστες υποστήριξη ψυχικής υγείας. Επιπλέον, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να βοηθηθούν οι μετανάστες να μάθουν τις γλώσσες των νέων χωρών τους.

Για να μπορέσουν να ενταχθούν γρήγορα και να συμβάλουν οικονομικά, ορισμένες θέσεις εργασίας του δημόσιου τομέα θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ειδικά στην αγγλική γλώσσα, επιτρέποντας στους μετανάστες να εργάζονται σε μια γλώσσα που μπορεί να γνωρίζουν καλύτερα ενώ μαθαίνουν να εργάζονται σε μια νέα γλώσσα. Τα καταλύματα θα πρέπει να παρέχονται σε προσωρινή βάση, έως ότου οι μετανάστες βρουν εργασία και έχουν τη δυνατότητα να αυτοσυντηρηθούν. Θα πρέπει επίσης να παρέχεται βοήθεια για την ένταξη, συμπεριλαμβανομένων μαθημάτων για την απόκτηση της ιδιότητας του πολίτη, τα οποία βοηθούν τους μετανάστες να ενταχθούν στον τοπικό πολιτισμό. Τα κράτη μέλη θα επωφεληθούν από συμπληρωματικό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για την ανάπτυξη αυτών των προγραμμάτων.

Η παράτυπη μετανάστευση σε ολόκληρη τη Μεσόγειο αποτελεί σημαντική πρόκληση για τις υπηρεσίες ελέγχου των συνόρων, μεταξύ των οποίων ο Frontex — ο οργανισμός συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής της ΕΕ. Αναγνωρίζοντας το γεγονός αυτό, μπορεί να είναι επωφελές να επεκταθεί το προσωπικό του Frontex. Η δορυφορική απεικόνιση της Μεσογείου μπορεί επίσης να βοηθήσει: οι δορυφόροι που συνδυάζονται με εξελιγμένη ανάλυση εικόνων τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να επιτρέψουν την αποστολή προειδοποιήσεων σε πραγματικό χρόνο στα σκάφη του Frontex, βοηθώντας τα να βρίσκουν σκάφη μεταναστών και να τα επιστρέφουν με ασφάλεια στα σημεία προέλευσής τους.

Αυτό θα μείωνε την παράτυπη μετανάστευση, θα αποθάρρυνε τους μετανάστες να πραγματοποιήσουν το επικίνδυνο ταξίδι στη Μεσόγειο και θα μείωνε την αξιοπιστία των διακινητών.

Να επενδύσουν στις δημόσιες συγκοινωνίες, ώστε οι νέοι να μπορούν να ταξιδεύουν ευκολότερα και φθηνότερα και να γνωρίσουν καλύτερα τους νέους από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ενώ προγράμματα όπως το Erasmus + μας βοηθούν να συνδεθούμε μεταξύ μας, πρέπει να επικεντρωθούμε σε κάτι πολύ πιο θεμελιώδες, την ικανότητα να ταξιδεύουμε με εύχρηστο και οικονομικά προσιτό τρόπο σε ολόκληρη την Ευρώπη. 

Πρώτον, χρειαζόμαστε καλύτερες υποδομές. Οι νέοι τονίζουν ότι θέλουν περισσότερα διεθνή τρένα. Η μετακίνηση μέσω αυτών των τρένων θα πρέπει, δεύτερον, να είναι δυνατή με έκπτωση για τους σπουδαστές και άλλους νέους, ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση όλων στα ταξίδια της Ευρώπης και της Ευρώπης. Για να διευκολυνθούν τα διεθνή ταξίδια μέσω της Ευρώπης, είναι σημαντικό να παρέχονται καλύτερες πληροφορίες για την υποβολή αίτησης για θέσεις εργασίας στο εξωτερικό και να παρέχονται εξηγήσεις σχετικά με τα απαιτούμενα έγγραφα. 

Το τελευταίο παράδειγμα δείχνει επίσης ότι οι νέοι δεν θέλουν μόνο να ταξιδέψουν μέσω της Ευρώπης για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Υπάρχει επίσης σαφής επιθυμία η Ευρώπη να διευκολύνει τη μετανάστευση εργατικού δυναμικού εντός της Ευρώπης.

Η Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή (Frontex) θα πρέπει να εποπτεύεται προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι δράσεις του οργανισμού τηρούν τις αρχές των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, οι καταγγελίες που απευθύνονται στον Frontex θα πρέπει να διεκπεραιώνονται από εξωτερική αρχή και όχι από τον ίδιο τον Frontex.

Η ένταξη σε μια νέα χώρα, η πλοήγηση σε μια νέα γραφειοκρατία σε μια νέα γλώσσα, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Οι μετανάστες χρειάζονται μεγάλη βοήθεια για να βρουν τη σωστή πορεία. Για να βοηθήσει, η ΕΕ θα μπορούσε να υποστηρίξει τη δημιουργία μιας εφαρμογής που θα περιέχει ολοκληρωμένες συμβουλές και απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα σχετικά με την ένταξη σε κάθε κράτος μέλος. Η εφαρμογή θα αφορά:

• Δικαιώματα και υποχρεώσεις των μεταναστών
• Πρόσβαση σε ευκαιρίες απασχόλησης.
• Πληροφορίες σχετικά με τις ευκαιρίες εκπαίδευσης.
• Πληροφορίες σχετικά με τις τοπικές κοινότητες.
• Συμβουλές σχετικά με βασικά πρακτικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της ενοικίασης, της εγγραφής, της ασφάλισης κ.λπ.

Αυτό θα μπορούσε να συμπληρωθεί με ένα «chat-bot» με γνώση των εθνικών ή τοπικών νομοθεσιών και συστημάτων.

Η πρόσφατη επιτυχία του αστέρου του τένις Emma Raducanu επικροτήθηκε· ωστόσο, αυτό δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τη μετανάστευση. Η μετανάστευση προσφέρει τεράστια οφέλη τόσο για τους μετανάστες όσο και για τις κοινότητες και τις χώρες υποδοχής, αλλά αποτελεί επίσης αμφιλεγόμενο θέμα και συχνά στόχο ψευδών ειδήσεων.

Η ΕΕ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της παραπληροφόρησης, του λαϊκισμού και των προκαταλήψεων μέσω μιας επικοινωνιακής εκστρατείας που θα ενημερώνει τους πολίτες για τα οφέλη ενός υγιούς συστήματος μετανάστευσης. Αυτό θα συμβάλει στη μείωση των εντάσεων εντός των κοινοτήτων και θα συμβάλει σε έναν πιο εποικοδομητικό διάλογο και στον ρόλο της μετανάστευσης.

Οι φοιτητές από χώρες εκτός ΕΕ που αποφοιτούν από ευρωπαϊκά πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν την ανάγκη για άδειες εργασίας και την έλλειψη υποστήριξης. Αυτό είναι πολύ λυπηρό: οι αλλοδαποί απόφοιτοι ευρωπαϊκών πανεπιστημίων έχουν πολλά να προσφέρουν στις κοινωνίες υποδοχής τους. Για να βοηθηθούν οι απόφοιτοι που επιθυμούν να παραμείνουν στις χώρες που είναι αγαπημένες και τα κράτη υποδοχής να επωφεληθούν από αυτό που μπορούν να προσφέρουν οι σπουδαστές, η διαδικασία παραμονής στην Ευρώπη θα πρέπει να απλουστευθεί.

Θα πρέπει να επιχειρηθεί μια πανευρωπαϊκή διαδικασία για την απόκτηση άδειας εργασίας· εάν αυτό είναι πολύ ριζικό, τα κράτη μέλη θα πρέπει τουλάχιστον να ενθαρρυνθούν να ευθυγραμμίσουν τις απαιτήσεις τους. Οι απόφοιτοι εκτός ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνουν στήριξη κατά την αναζήτηση άδειας εργασίας.

Πολλοί μετανάστες που έρχονται στην Ευρώπη έχουν λάβει περιορισμένη εκπαίδευση. Η εκπαίδευσή τους απαιτεί μεγάλο όγκο πόρων και πολύ χρόνο. Αυτό αποτελεί πρόκληση για τις ελπίδες για την κάλυψη των κενών του εργατικού δυναμικού της Ευρώπης, το οποίο συχνά έχει σχετικά τεχνικές απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, η νόμιμη μετανάστευση θα πρέπει να περιορίζεται στους μετανάστες που προσφέρουν δεξιότητες τις οποίες έχει ανάγκη η Ευρώπη και οι οποίοι έχουν ήδη επιτύχει υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης.

Η ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξει περαιτέρω την πρωτοβουλία της για την μπλε κάρτα, χρησιμοποιώντας αυτή για να προσελκύσει λαμπρό μυαλό σε απαραίτητους τομείς της οικονομίας από χώρες εκτός Ευρώπης. Αυτό επιτρέπει στην ΕΕ να διατηρεί ανοικτά τα σύνορά της και να διατηρεί τη νόμιμη μετανάστευση. Εάν χρειαστεί, θα μπορούσε να τεθεί ανώτατο όριο στον αριθμό των θεωρήσεων ανά έτος.

Η ρύθμιση του Δουβλίνου βρίσκεται στο επίκεντρο της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Έχει, ωστόσο, αρκετές ελλείψεις:

• Οι αιτούντες άσυλο θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να έχουν τη δυνατότητα επιλογής της χώρας στην οποία έχουν τοποθετηθεί.
• Εάν οι αιτήσεις προστασίας των αιτούντων άσυλο δεν έχουν επιλυθεί εντός της προθεσμίας για την εξέταση της υπόθεσής τους, δεν θα πρέπει να απομακρύνονται από την ΕΕ: θα πρέπει να προστατεύονται έως ότου καθοριστεί το καθεστώς τους.
• Η κατανομή των αιτούντων άσυλο σε ολόκληρη την ΕΕ θα πρέπει να καθορίζεται βάσει μιας ποσόστωσης που θα βασίζεται σε πολυάριθμα κριτήρια (συμπεριλαμβανομένου του ΑΕΠ και του ποσοστού ανεργίας). Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει μια μέθοδο για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης των κρατών μελών, η οποία θα επιτρέπει μεγαλύτερη εναρμόνιση.
• Οι αιτήσεις ασύλου θα πρέπει να καταστούν πιο προσβάσιμες στις χώρες καταγωγής και διέλευσης.

Εντός του χώρου Σένγκεν, οι πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα. Ωστόσο, ορισμένες πτυχές της κινητικότητας εντός της ΕΕ εξακολουθούν να απαιτούν υψηλά επίπεδα χρόνου και προσπαθειών από τους πολίτες, γεγονός που εμποδίζει την εύκολη κυκλοφορία.

Για να καταστεί η ελεύθερη κυκλοφορία πιο προσιτή, η ΕΕ θα μπορούσε να επιδιώξει: εξάλειψη των γραφειοκρατικών επιβαρύνσεων κατά τη διέλευση των συνόρων· να διευκολύνει την απόκτηση αριθμών κοινωνικής ασφάλισης σε τρίτες χώρες· να διευκολύνει την απόκτηση άδειας οδήγησης ή την εισαγωγή ιδιόκτητου αυτοκινήτου· και να εγγραφείτε σε νέες χώρες. Οι χώρες θα μπορούσαν επίσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο παροχής οδηγών για τη μετανάστευση στα αγγλικά, καθώς και στη μητρική γλώσσα του κράτους. Επιπλέον, η ελεύθερη κυκλοφορία θα καταστεί πιο προσιτή ως μακροπρόθεσμη επιλογή για τους πολίτες της ΕΕ, εάν ήταν ευκολότερο να αποκτήσουν ιθαγένεια άλλων χωρών όταν εγκατασταθούν εκεί.

Ο κοινός έλεγχος των συνόρων είναι εξαιρετικά δύσκολος. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο κοινός οργανισμός της ΕΕ για τα σύνορα, ο Frontex, έχει σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Προτείνονται διάφορες ιδέες για τη βελτίωση της προσέγγισής της όσον αφορά τη διαχείριση των συνόρων:

• Σε όλες τις δραστηριότητες του Frontex θα πρέπει να συμμετέχει παρατηρητής από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA), ώστε να διασφαλίζεται η προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών.
• Επιπλέον, ο FRA θα πρέπει να διενεργεί αξιολογήσεις της ποιότητας της ανθρωπιστικής ανταπόκρισης του Frontex, οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις βασικές θεματικές εκθέσεις.
• Ο Frontex θα πρέπει να υπόκειται στις ίδιες απαιτήσεις διαφάνειας με άλλους οργανισμούς της ΕΕ.
• Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερο ρόλο λήψης αποφάσεων στις επιχειρήσεις του Frontex.

Επί του παρόντος, η ΕΕ εξαρτάται από τα γειτονικά καθεστώτα στη Λιβύη, την Τουρκία, το Μαρόκο και αλλού για να συμβάλει στη μείωση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη.

Αυτό είναι επικίνδυνο: Ανοίγει την ΕΕ στον εκβιασμό από αυταρχικά καθεστώτα και μπορεί να οδηγήσει σε καταχρήσεις εις βάρος μεταναστών. Για να αποφευχθεί αυτό, η ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει σημαντικά την ικανότητά της να χαράσσει κοινή εξωτερική πολιτική. Θα πρέπει να αποκτήσει την ικανότητα να προβάλλει περαιτέρω τα συμφέροντά της, χρησιμοποιώντας ήπια ισχύ όπου είναι αναγκαίο για τη μείωση των μεταναστευτικών ροών στην πηγή.

Οι νέες εξωτερικές κρίσεις απαιτούν εμβάθυνση της χάραξης κοινής πολιτικής και έμφαση στην πρόληψη πριν από τα αίτια της μετανάστευσης, και όχι μια υπερβολικά επικεντρωμένη στην ασφάλεια αντιμετώπιση της μετανάστευσης μετά την υλοποίησή της. 

Θα πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την ένταξη των παιδιών μεταναστών στην κοινωνία. Τα παιδιά μετανάστες πρέπει τώρα να μάθουν μια νέα γλώσσα και ταυτόχρονα να ακολουθήσουν το κανονικό πρόγραμμα σπουδών. Αυτό είναι αναποτελεσματικό.

Θα πρέπει να καθιερωθούν εντατικά μαθήματα γλωσσών, ώστε τα παιδιά μετανάστες να μαθαίνουν τη γλώσσα του νέου τους σπιτιού πριν αρχίσουν να ακολουθούν τα τακτικά σχολικά προγράμματα.

Η μετανάστευση προς την ΕΕ είναι απίθανο να σταματήσει ποτέ. Ως εκ τούτου, η ένταξη είναι ζωτικής σημασίας. Ο τρέχων κύκλος στιγματισμού και αποκλεισμού των προσφύγων βλάπτει τόσο τους μετανάστες όσο και τις κοινότητες που τους υποδέχονται: πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την πληρέστερη ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία.

Πολλοί μετανάστες φθάνουν από άλλους πολιτισμούς, στους οποίους οι δημοκρατικές αξίες μπορεί να γίνονται λιγότερο σεβαστές. Η ένταξη απαιτεί την εκπαίδευση των μεταναστών στις ευρωπαϊκές αξίες, ιδίως στις αξίες της δημοκρατίας και της ανεκτικότητας για τους άλλους. Μια ιδέα θα μπορούσε να είναι να απαιτείται από όλους τους μετανάστες που προσχωρούν μόνιμα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες να υπογράψουν σύμβαση που θα αναγνωρίζει τη σημασία της τήρησης αυτών των αξιών. Μια άλλη θα μπορούσε να είναι η αντιμετώπιση των μεταναστών σύμφωνα με τις αξίες αυτές: να δοθεί στους αιτούντες άσυλο η δυνατότητα να εργαστούν, να βοηθηθούν οι μετανάστες να ψηφίσουν και να τους δοθεί μια πραγματική θέση στην καθημερινή ζωή των κοινωνιών μας.

Χρειαζόμαστε πολιτικές για την προστασία των ασυνόδευτων αλλοδαπών ανηλίκων. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασυνόδευτοι αλλοδαποί ανήλικοι είναι πολλά και εξαιρετικά περίπλοκα. Ο πόλεμος και η αναταραχή έχουν οδηγήσει χιλιάδες πρόσφυγες να φθάσουν στις ακτές της ευρωπαϊκής Μεσογείου, με αποτέλεσμα την αύξηση των ασυνόδευτων ανηλίκων εντός των κρατών μελών της ΕΕ.

Στην Ιταλία, πριν από την έναρξη ισχύος του διατάγματος για τη μετανάστευση και την ασφάλεια (νομοθετικό διάταγμα αριθ. 113 της 4 Οκτωβρίου 2018), το οποίο μετατράπηκε, με τροποποιήσεις, με τον νόμο αριθ. 132 της 1 Δεκεμβρίου 2018 σε ανηλίκους που υπέβαλαν αίτηση ασύλου, αναγνωρίστηκε γενικά αν δεν υπήρχαν προϋποθέσεις διεθνούς προστασίας, η ανθρωπιστική προστασία διασφαλιζόταν λόγω της ιδιαίτερης ευάλωτης κατάστασής τους.

Με την κατάργηση της ανθρωπιστικής προστασίας, οι ανήλικοι που έχουν υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας και στους οποίους κοινοποιείται άρνηση σχεδόν ενηλικίωσης (18 ετών) θα παραμείνουν χωρίς προστασία. Οι περιπτώσεις αυτές είναι ήδη πολυάριθμες, δεδομένου ότι η μέση ηλικία άφιξης είναι τα 17 έτη. Κατά των περιοριστικών πολιτικών ορισμένων κρατών μελών, είναι επιθυμητό να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση κατά των ασυνόδευτων αλλοδαπών ανηλίκων, ιδίως των ευάλωτων ατόμων, ώστε να διασφαλίζεται η ανθρωπιστική προστασία.

Οι μάσκες θα πρέπει να διανέμονται ισότιμα σε όλους όσοι ζουν σε χώρα της Ένωσης, ανεξάρτητα από το καθεστώς τους. Οι νόμιμοι μετανάστες από χώρες εκτός ΕΕ που σπουδάζουν ή εργάζονται (και καταβάλλουν φόρους) θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι κάτοικοι με ισότιμη πρόσβαση σε παροχές υγειονομικής περίθαλψης.

Ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών σκανδιναβικών χωρών, πρέπει να αυξήσουμε τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων για τους μετανάστες, ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να λάβουν ισχυρή εκπαίδευση με επίκεντρο τη γλώσσα και τις αξίες της κοινωνίας των πολιτών για καλύτερη ένταξη στην κοινωνία μας. Ως εκ τούτου, μπορούμε επίσης να δείξουμε τόσο σε όσους είναι ήδη ευρωπαίοι πολίτες όσο και σε όσους έρχονται σε ευρωπαϊκές χώρες ότι το να είσαι Ευρωπαίος δεν εξαρτάται από την εθνοτική καταγωγή, τη θρησκεία ή την καταγωγή, αλλά από κοινές αξίες όπως η ελευθερία, η ισότητα, η ολοκλήρωση και ο σεβασμός προς τους άλλους.

Η αύξηση της μετανάστευσης προς την ΕΕ έχει σημειώσει αντίστοιχη αύξηση του διχαστικού εθνικισμού. Αυτό αντικατοπτρίζει εν μέρει μια σύγκρουση μεταξύ των αξιών που επικρατούν στις χώρες υποδοχής μεταναστών και των αξιών που θεωρείται ότι κατέχονται από τους ίδιους τους μετανάστες. Υπάρχει κίνδυνος να ενισχυθούν τα εθνικιστικά κόμματα αποκλεισμού.

Ως απάντηση, η ΕΕ θα πρέπει να υιοθετήσει ισχυρότερη στάση όσον αφορά την έκφραση των κοινών αξιών της. Αυτό θα πρέπει κατ’ αρχάς να περιλαμβάνει προορατική και συμπόνια πολιτική της ΕΕ για τη διάσωση και τη διεκπεραίωση των μεταναστών που εισέρχονται στη Μεσόγειο. Δεύτερον, η ΕΕ θα πρέπει να δηλώσει σαφώς τη δέσμευσή της, ιδίως όσον αφορά τα δικαιώματα του φύλου, τόσο για την υπεράσπιση της ρητορικής κατά των μεταναστών όσο και για να καταστήσει σαφές στους αφικνούμενους μετανάστες ότι η αποδοχή των αξιών της ΕΕ χωρίς αποκλεισμούς είναι θεμελιώδης.

Μεγάλος αριθμός μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη στεγάζονται πλέον σε καταυλισμούς στα σύνορα της Ευρώπης. Ένα τέτοιο στρατόπεδο είναι το στρατόπεδο Lipa κοντά στο Μπιχαούτ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου 1,300 άνθρωποι κατέστησαν άστεγοι μετά την καύση του στρατοπέδου. Η ανεπαρκής βοήθεια της ΕΕ έχει συμβάλει ελάχιστα στη βελτίωση των πολύ δύσκολων συνθηκών — ιδίως λόγω έλλειψης στέγης, νερού και ηλεκτρικής ενέργειας.

Κανείς δεν γίνεται πρόσφυγας για διασκέδαση. Η ΕΕ θα πρέπει να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες για να βοηθήσει τους μετανάστες που έχουν εγκλωβιστεί στα σύνορά της. Θα πρέπει να συνεργάζεται προορατικά με τις εθνικές κυβερνήσεις και να παρέχει περισσότερη και καλύτερα εστιασμένη βοήθεια για τη βελτίωση των αθόρυβων καταυλισμών και την πρόληψη της επιδείνωσης των συνθηκών. Τα δικαιώματα των προσφύγων δεν θα πρέπει να παραβλέπονται όταν παρέχεται βοήθεια. 

Οι σημαντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη ορατές — και πιθανότατα θα επιδεινωθούν στο μέλλον, οδηγώντας σε ανυπολόγιστη ταλαιπωρία και εκατομμύρια κλιματικούς πρόσφυγες. Ενώ η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και να διαθέσει τους πόρους της για να βοηθήσει τις λιγότερο προηγμένες χώρες να βελτιώσουν τις υποδομές τους και να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ισορροπία: Η ΕΕ πρέπει να φροντίσει για τη διατήρηση της δομής και της ασφάλειάς της, καθώς είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί διαρθρωτικά η εισροή εκατομμυρίων ανθρώπων από μόνη της.