Η πανδημία COVID-19 άλλαξε για πάντα το πρότυπο εργασίας. Ενώ πολλοί άνθρωποι χάνουν αρκετές ώρες στις μετακινήσεις τους από το σπίτι τους στο γραφείο τους, οι τηλεπικοινωνίες έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν τον κόσμο ενώ εργάζονται σε φορητό υπολογιστή με πρόσβαση στο διαδίκτυο. Όσο ελκυστική είναι η ζωή χωρίς υποχρεώσεις και με μεγαλύτερη ευελιξία στην εξεύρεση τόπου διαβίωσης, οι ψηφιακοί νομάδες δημιουργούν τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινότητες υποδοχής, όπως αυξημένη πίεση στους φυσικούς πόρους και τις υπηρεσίες, αύξηση των τιμών των κατοικιών λόγω υψηλότερων μισθών κατά κανόνα και, ως εκ τούτου, διεύρυνση του κοινωνικού χάσματος. Προκειμένου να καταστεί δικαιότερη η κοινοτική ζωή και να αποφευχθούν οι καταχρήσεις στη φορολογία, η παρούσα πρόταση δημιουργήθηκε: Άρθρο 1 Ορισμός της φορολογικής κατοικίας 1 — θέσπιση σαφών κριτηρίων για τον προσδιορισμό της φορολογικής κατοικίας των ψηφιακών νομάδων, λαμβανομένων υπόψη παραγόντων όπως η διάρκεια διαμονής στη χώρα, οι οικογενειακοί δεσμοί και η μόνιμη διαμονή. 2 — να θεωρούνται επιλέξιμοι για φορολογικούς σκοπούς όλοι όσοι διαμένουν για χρονικό διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των 32 συνεχόμενων ημερών. Άρθρο 2 Φορολογικοί κανόνες για τους ψηφιακούς νομούς 1 — όλοι οι πολίτες που θεωρούνται ψηφιακοί νομάδες και πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 1 μπορούν να επιλέξουν ένα από τα δύο καθεστώτα: καταβολή φόρων στη χώρα κατοικίας όπως οι ημεδαποί πολίτες καθεστώς χρήστη πληρωμών. Στο καθεστώς αυτό, ο πολίτης χρεώνεται για τη δημόσια υπηρεσία που χρησιμοποιεί. Άρθρο 3 Συνεργασία μεταξύ των χωρών 1 — προώθηση της διεθνούς συνεργασίας για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τη φορολόγηση των ψηφιακών νομάδων. Άρθρο 4 Ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση 1 — διεξαγωγή εκστρατειών ευαισθητοποίησης με στόχο την ενημέρωση των ψηφιακών νομάδων σχετικά με τις φορολογικές υποχρεώσεις τους στη χώρα κατοικίας τους και τη διευκόλυνση της κατανόησης των φορολογικών ρυθμίσεων και διαδικασιών. Άρθρο 5 Εκτέλεση και κυρώσεις 1 — ενίσχυση της επιβολής των φορολογικών υποχρεώσεων των ψηφιακών νομάδων μέσω ελέγχων, κρατών και συνεργασίας με τις επιχειρήσεις. 2 — θέσπιση κυρώσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για όσους δεν συμμορφώνονται με τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.

Οι σημαίες ευκαιρίας διευκολύνουν τις παράνομες δραστηριότητες στους ωκεανούς, όπως η ΠΛΑ αλιεία, η εμπορία ανθρώπων, η πειρατεία και οι χαμηλές φορολογικές πληρωμές. Οι τρέχουσες διαδικασίες καταχώρισης και η έλλειψη ιστορικού όσον αφορά τις σημαίες ευκαιρίας δεν είναι αποτελεσματικές. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εκπονηθεί και να εφαρμοστεί οδηγία, η οποία θα υποχρεώνει όλα τα ευρωπαϊκά σκάφη να καταχωρίζονται σε κεντρική βάση δεδομένων, προκειμένου να τηρείται το ιστορικό παρακολούθησης όλων των νηολογίων σημαίας. Ωστόσο, η εν λόγω βάση δεδομένων δεν θα είχε τη δυνατότητα να αφήσει κενό πεδίο έτους (παρόμοιο με τους κανόνες που ισχύουν για την εγγραφή των αεροσκαφών).

Η άμβλωση είναι μία από τις μεγαλύτερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη και στην ιστορία. Η άμβλωση αντιβαίνει στο άρθρο 2 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Κάθε έμβρυο και γεννήθηκε αξίζει προστασία του δικαιώματος στη ζωή. Πρέπει να τερματίσουμε την άμβλωση προκειμένου να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το άρθρο 2. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν τεράστια νίκη όταν ανατράπηκε η Roe V Wade. Η Ευρώπη θα ακολουθήσει την ίδια πορεία και θα δώσει φωνή στους πολίτες χωρίς φωνή. Εμείς η νεολαία, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να μάχουμε έως ότου κάθε έμβρυο απολάβει το δικαίωμα στη ζωή. Είμαστε η γενιά υπέρ της ζωής!

Έχουμε δημογραφικά ζητήματα εντός της Ευρώπης και αναζητούμε περισσότερους εργάτες — τόσο λευκά πηδάλια όπως γιατροί, μηχανικοί ΤΠ ή δασκάλους, όσο και μπλε πηδάλια όπως υδραυλικοί, εργαζόμενοι στον κατασκευαστικό τομέα ή ηλεκτρολόγοι. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι εκτός Ευρώπης πρέπει να αλλάξουν τη ζωή τους και να ξεκινήσουν ένα νέο κεφάλαιο στην Ευρώπη λόγω κοινωνικοοικονομικών ζητημάτων. Ας δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα στο οποίο οι πολίτες θα μπορούν να εγγραφούν για να έρθουν στην Ευρώπη, να μάθουν τοπική γλώσσα και να μάθουν το απαραίτητο επάγγελμα σε συγκεκριμένη περιοχή. Ας πούμε ότι μια Παλαιστίνια γυναίκα από καταυλισμό στον Λίβανο επιδιώκει καλύτερο μέλλον και είναι έτοιμη να μετακομίσει στη Σουηδία, να μάθει τη σουηδική γλώσσα και να εκπαιδευτεί για να γίνει νοσηλευτής. Το κράτος μέλος της ΕΕ θα μπορούσε να έχει έναν ελεγχόμενο κατάλογο τέτοιων υποψηφίων και να επιτρέψει στους εν λόγω υποψηφίους να έρθουν στη χώρα υπό ελεγχόμενες συνθήκες για να μάθουν τη γλώσσα, να μάθουν το συγκεκριμένο απαραίτητο επάγγελμα και να καλύψουν το κενό στη χώρα. Μπορεί να αποτρέψει κύματα ανεξέλεγκτης μετανάστευσης ανθρώπων που αναζητούν καλύτερο μέλλον, διότι τώρα θα μπορούσαν να έχουν τη νομική δυνατότητα να κάνουν με ανθρώπινο τρόπο. Έχουμε ήδη τη λεγόμενη «μπλε κάρτα της ΕΕ», η οποία θα μπορούσε να επεκταθεί!

Επένδυση στον αθλητισμό, δημιουργία τρόπων για να διασφαλιστεί ότι τα άτομα με αναπηρία δεν θα αποκλειστούν. Δημιουργήστε υποτροφίες για ενήλικες αθλητές που είναι εγγεγραμμένοι στο πανεπιστήμιο, βεβαιωθείτε ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορείτε να ακολουθήσετε μια διπλή σταδιοδρομία (αθλητισμός και σπουδές) και να τους δώσετε την ευκαιρία να το πράξουν (οι εκπαιδευτές και η ηλεκτρονική εγγραφή σας βοηθάει). Βεβαιωθείτε ότι ο αθλητισμός δεν φαίνεται να είναι κάτι που απαιτεί χρόνο, αλλά κάτι χρήσιμο για την ευημερία των ανθρώπων

Εάν μιλήσουμε για τη δημιουργία ασφαλών μεταναστευτικών οδών, εστιάζουμε κυρίως στην οικονομική μετανάστευση και στις δυνατότητες αποτελεσματικής απορρόφησης των μεταναστών στην αγορά εργασίας με μετρήσεις όπως η ευρωπαϊκή μπλε κάρτα. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τη χώρα για ατομικούς ή συλλογικούς λόγους ασφάλειας. Θα μπορούσαμε να εισαγάγουμε μια μορφή διαδικασίας ασύλου που θα εξετάζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ανθρώπων σε εμπόλεμες περιοχές πριν αρχίσουν να διαφεύγουν. Επειδή, εάν η αίτησή τους για άσυλο γίνει δεκτή ή επιτραπεί η επικουρική προστασία τους, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να οργανώσει συστηματικές και ασφαλείς υπηρεσίες μεταφοράς για όσους έχουν ανάγκη. Οι συγκρουσιακές καταστάσεις στα σύνορα της ΕΕ θα αποτρέπονται χωρίς να παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα είτε άμεσα με την εγκατάσταση καταυλισμών είτε έμμεσα με την εξωτερική ανάθεση στην ακτοφυλακή της Λιβύης της Μεσογείου.

Η απόκτηση περισσότερων γνώσεων σχετικά με την ταυτότητα φύλου είναι πιο σημαντική από ποτέ και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να συμπεριληφθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η Ισπανία είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που επιτρέπει σε όσους έχουν ιδιαίτερα επώδυνες περιόδους να λαμβάνουν αμειβόμενη «εμμηνόρροια» άδεια από την εργασία· θα πρέπει να επεκτείνουμε το νομοσχέδιο αυτό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι ζωτικής σημασίας η προώθηση, η επένδυση και η δράση σε νέους διεθνείς, πρώην πατέρες και άτομα με ιστορικό μετανάστευσης, που ζουν με χρόνια πάθηση στην Ευρώπη. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να εφαρμόσουμε πολιτικές που στηρίζουν την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση, για τους νέους με μεταναστευτικό ιστορικό και διεθνές υπόβαθρο, που ζουν με χρόνια πάθηση στην Ευρώπη.

Κατά τη συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το επίκεντρο συχνά τείνει να περιστρέφεται γύρω από την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας ζωής, καλής υγείας και άφθονων πόρων. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωριστεί ότι τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ + συχνά παραβλέπονται σε αυτές τις συζητήσεις. Δυστυχώς, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να αγωνίζονται με διάχυτη εχθρότητα και διακρίσεις εις βάρος ομοφυλόφιλων, λεσβιών και άλλων ατόμων ΛΟΑΤΚΙ +. Είναι επιτακτική ανάγκη να θέσουμε τέλος στην κατάσταση αυτή. Τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ + θεσπίστηκαν για να είναι καθολικά εφαρμόσιμα σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι μόνο ορισμένες. Τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ + γεννούν και χρειάζονται αίσθημα ασφάλειας όταν ταξιδεύουν σε οποιαδήποτε χώρα για λόγους αναψυχής. Ζητούμε στήριξη και αναγνώριση, και έχουμε πολύ καιρό για να επιστρέψουμε στην ειρηνική ζωή. Επιπλέον, η ΕΕ θα πρέπει επίσης να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες για να δείξει εμφανώς τη στήριξή της στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ +. Είναι σημαντικό να μας γίνει αντιληπτό και ασφαλές και να μην είμαστε αποκλεισμένοι. Για παράδειγμα, τώρα είναι ο Ιούνιος, μήνας υπερηφάνειας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να πραγματοποιήσει περισσότερες εκδηλώσεις, συζητήσεις ή συζητήσεις σχετικά με τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ + και να διαδώσει την ευαισθητοποίηση ακόμη και εκτός της κοινότητάς μας.

Στρατηγική της ΕΕ για την ισότητα των φύλων 2020-2025 Μεταρρύθμιση των αναγκών Η πρόταση της στρατηγικής σύμφωνα με την οποία οι ποσοστώσεις 50: 50 είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση της ανισότητας μεταξύ των φύλων, δεδομένου ότι οι ηγετικές θέσεις πρέπει να αντιπροσωπεύουν το δημογραφικό επίπεδο του πληθυσμού, είναι αυτή που θεωρώ ότι υπονομεύει κατάφωρα τον ρόλο μας ως ατόμων στην κοινωνία. Με θέτει υπό αμφισβήτηση την αντίληψη για τις προθέσεις των ανδρών από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω με σιγουριά τον κόσμο ως γυναίκα όταν οι στρατηγικές που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της ανισότητας των φύλων αφορούν μόνο τα επιφανειακά αποτελέσματα του μισογυνισμού και την περαιτέρω διάδοση της ανισότητας; Πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχει ανάγκη αλλαγής της προσέγγισης για την καταπολέμηση της ανισότητας των φύλων. Αντί να εστιάσουμε στην τεχνητή δημιουργία πολυμορφίας σε διευθυντικές και ηγετικές θέσεις, είναι αναγκαίο να εκτρέψουμε την προσοχή μας στην ανάπτυξη μιας στρατηγικής όπου η ισότητα των φύλων επιδιώκεται σε ατομική βάση και όχι σε νομοθετική βάση. Η ισότητα ευκαιριών θα πρέπει να εκτιμάται περισσότερο από την ισότητα των αποτελεσμάτων και, εν τέλει, η ανάθεση ηγετικών και διοικητικών θέσεων θα πρέπει να βασίζεται στην αξία και σε καμία περίπτωση στο φύλο.

Οι «ΣΒΑ» επιτρέπουν την έναρξη έργων σε σχέση με τα διάφορα θέματα που αντιπροσωπεύουν. Δίνουν τη δυνατότητα στα θεσμικά όργανα και τους πολίτες να κατανοήσουν καλύτερα ποιος είναι ο αποδέκτης και για ποιον σκοπό, για παράδειγμα, θεσπίζεται νόμος.

Έναρξη εκπαιδευτικού προγράμματος για τα παιδιά σχετικά με τα δικαιώματά τους. Το πρόγραμμα θα μπορούσε να εφαρμοστεί στα σχολεία, καθώς και μέσω διαδικτυακών πλατφορμών και μέσων κοινωνικής δικτύωσης, προκειμένου να επιτευχθεί ευρύτερη εμβέλεια.

Με τις εκλογές του 2024 κοντά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η συζήτηση σχετικά με το δικαίωμα ψήφου, τη δημοκρατία και την πολιτική καθίσταται ακόμη εντονότερη και πολύ εντονότερη μεταξύ των σημερινών νέων, σημαντικού μέρους του πληθυσμού που γνωρίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και ο οποίος δραστηριοποιείται σε μια κοινωνία που συχνά στερείται κοινής λογικής, συντροφισμού κ.λπ. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι το δικαίωμα ψήφου θα πρέπει να μειωθεί στα 16 έτη, ακολουθώντας το παράδειγμα ορισμένων από τις χώρες που το εφαρμόζουν ήδη. Οι λόγοι για τους οποίους η αλλαγή αυτή θα ήταν επωφελής για την ευρωπαϊκή κοινωνία θα ήταν ότι οι εκλογές θα είχαν καλύτερη εικόνα των συμφερόντων του πληθυσμού, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο νέος πληθυσμός είναι ο μεγαλύτερος και ο περισσότερο επηρεαζόμενος από τις πολιτικές επιλογές που γίνονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα ή τα οφέλη τους. Τέλος, ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η ψήφος στις 16 θα ήταν η βελτίωση για την Ευρώπη ως κοινωνία και ένα σημαντικό βήμα προόδου για την ευρωπαϊκή δημοκρατία είναι ότι με τη συμμετοχή στις εκλογές, ενώ οι προτιμήσεις και οι ιδέες τους μπορούν να ληφθούν υπόψη, η πολιτική συμμετοχή ως πρόσθετος πολίτης θα τους επιτρέψει να κατανοήσουν τι σημαίνει η συμμετοχή στην Ευρώπη, τη σημασία των εκλογών και τον ρόλο της δημοκρατίας σε ένα κράτος όπως η Ευρώπη.

Ο κόσμος έχει βιώσει πολλούς πολέμους, συμπεριλαμβανομένων των καταστροφικών πρώτων και δεύτερων παγκόσμιων πολέμων στην Ευρώπη. Οι πόλεμοι αυτοί προκλήθηκαν από την τρομερή αδιαφορία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την έλλειψη σεβασμού του κράτους δικαίου και των ευρωπαϊκών δημοκρατιών. Παρά τους νόμους και τις διακηρύξεις δικαιωμάτων που έχουν θεσπιστεί έκτοτε, εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις σχετικά με ζητήματα που θα πρέπει να εξεταστούν, όπως η ισότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το φύλο, ο ρατσισμός, η μετανάστευση και άλλα. Για να οικοδομήσουμε μια καλύτερη Ευρώπη, χρειαζόμαστε έναν πιο ανοιχτό πολιτισμό που θα είναι πρόθυμος να υποδεχτεί τους ανθρώπους χωρίς προκαταλήψεις. Είναι σημαντικό να εργαστούμε για μια κοινωνία στην οποία άνθρωποι από κάθε υπόβαθρο μπορούν να ζουν και να ευδοκιμούν χωρίς φόβο διακρίσεων ή μίσους. Αυτό απαιτεί συνεχείς προσπάθειες για την προώθηση της ανοιχτής νοοτροπίας, του σεβασμού της πολυμορφίας και της δέσμευσης για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους. Ενστερνιζόμενοι έναν ανοιχτό πολιτισμό, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια καλύτερη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς και ευπρόσδεκτη σε όλους, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο ή την ταυτότητά τους. Έχουμε την ευκαιρία να αντλήσουμε διδάγματα από τα λάθη του παρελθόντος μας και να οικοδομήσουμε μαζί ένα πιο λαμπρό μέλλον.

Η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για ένα κοινό πλαίσιο για την αναγνώριση και την πραγματική προώθηση των ψηφιακών δικαιωμάτων ως ανθρωπίνων δικαιωμάτων· αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει την ισότιμη πρόσβαση στο διαδίκτυο σε όλες τις ευρωπαϊκές περιφέρειες και για όλους τους ευρωπαίους πολίτες, προκειμένου να γεφυρωθεί το ψηφιακό χάσμα.

Για την επιτυχή διαχείριση της μετανάστευσης από την Ευρώπη, θα πρέπει να θεσπιστούν αυστηροί ελάχιστοι όροι που θα καθορίζουν τον βαθμό στον οποίο θα πρέπει να αναμένεται η ένταξη κάθε μετανάστη. Οι μετανάστες θα πρέπει να ενημερώνονται για τις συνθήκες αυτές κατά την άφιξή τους. Οι προϋποθέσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν την καταβολή προσπαθειών για την αύξηση των γλωσσικών τους ικανοτήτων· για την εύρεση εργασίας· συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες· και ούτω καθεξής. Όσοι δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν και να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτές τις προϋποθέσεις — και ιδίως όσοι έχουν διαπράξει εγκλήματα — δεν θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν στην Ευρώπη μακροπρόθεσμα.

Φυσικά, αυτό απαιτεί οι μετανάστες να έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν οι ίδιοι και να αναλάβουν δράση για την επίτευξη αυτών των συνθηκών. Ως εκ τούτου, η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να επενδύσουν μαζικά στη στήριξη των νεοαφιχθέντων μεταναστών και των υποψηφίων για μακροχρόνια ολοκληρωμένη διαμονή.

Η ΕΕ θα πρέπει να υποχρεώσει τις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης να διασφαλίζουν ότι κάθε λογαριασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό πρόσωπο. Εάν θεωρούμε ότι πλατφόρμες όπως το Facebook ή το Instagram αποτελούν μέρος του δημόσιου χώρου, κανείς δεν θα πρέπει να έχει πρόσβαση στην ταυτότητά του!

Επιπλέον, εάν ένα πρόσωπο παραβεί τον νόμο κατά τη χρήση μιας από αυτές τις πλατφόρμες, μόνο η εξαναγκασμός των χρηστών να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους θα επιτρέψει στις αρχές να αντιμετωπίσουν εγκλήματα, καθιστώντας έτσι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ασφαλέστερο χώρο.

Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ δεν θα πρέπει να ασχολούνται με την οργάνωση των δικαστικών συστημάτων των κρατών μελών της. Ο τρόπος με τον οποίο τα κράτη μέλη επιλέγουν να διαχειρίζονται το κράτος δικαίου σε εσωτερικό επίπεδο θα πρέπει να αποτελεί ζήτημα εθνικής πολιτικής.

Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να περιορίσουν τη διεξαγωγή διαδικτυακών διαβουλεύσεων, λόγω του γεγονότος ότι δεν εκπροσωπούνται όλοι εξίσου, καθώς μόνο όσοι διαθέτουν ηλεκτρονικό εξοπλισμό μπορούν να συμμετέχουν και να μοιράζονται τις απόψεις τους.

Ενώ η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία αποτελεί βήμα προόδου στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, η ΕΕ θα πρέπει να λάβει πιο αποφασιστικές θέσεις για να την καταστήσει αποτελεσματική. Μία από αυτές είναι η αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις που υποχρεώνουν τους δικαιούχους να συμμορφώνονται με τις αρχές της «πράσινης αιρεσιμότητας».

Η παρακολούθηση του περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει καταστεί σημαντικό στοιχείο για τη διασφάλιση της ασφάλειας των πολιτών στο διαδίκτυο. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, χρησιμοποιήθηκαν τεχνολογίες παρακολούθησης περιεχομένου για τον αυτόματο εντοπισμό αναρτήσεων που συζητούν τον ιό ή τα εμβόλια, ενθαρρύνοντας τους αναγνώστες να επισκεφθούν επίσημη πηγή για να μάθουν περισσότερα για το θέμα.

Με βάση αυτή την εμπειρία, η τεχνολογία που εντοπίζει αυτόματα τα θέματα των αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό της ρητορικής μίσους που απευθύνεται σε μειονότητες.

Υπάρχουν άτομα που σκοπίμως ή ακούσια δημιουργούν ρητορική μίσους. Ενώ υπάρχουν πολλοί άνθρωποι κατά της ρητορικής μίσους και όσοι αναζητούν δικαιοσύνη, εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διαδικτυακή πλατφόρμα για να βοηθήσουμε. Σε ένα μέρος αυτής της πλατφόρμας, οι πολίτες θα αναφέρουν όλες τις μορφές ρητορικής μίσους στο σύνολό τους· στη συνέχεια, οι πληροφορίες θα επαληθευτούν από μέλος της κεντρικής ομάδας και θα πρέπει να αναληφθεί δράση μέσω επίσημης έρευνας σε τοπικό δικαστήριο ή δικαστήριο της ΕΕ. Θα μπορούσε να λειτουργήσει ως τρόπος αποστολής προειδοποίησης στους παραβάτες.

Σημαντικός αριθμός επιστημονικών και κοινωνικών ερευνών τονίζουν τη σημασία της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι νέοι έφηβοι χρειάζονται πρακτικές και τεκμηριωμένες πληροφορίες.

Σε ορισμένες κοινότητες, τα ζητήματα που συνδέονται με τη σεξουαλικότητα είναι ταμπού και οι άνθρωποι δεν τα συζητούν σε σπίτια, σχολεία και κέντρα. Σήμερα, ως αποτέλεσμα, οι έφηβοι διατρέχουν κίνδυνο σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων, ψυχικών ασθενειών και χρόνιων προβλημάτων υγείας, καθώς και διακρίσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ και σχολικού εκφοβισμού.

Μία από τις προκλήσεις εν προκειμένω είναι η έλλειψη εκπαιδευτικών που διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις και κατάρτιση για τη διάδοση κατάλληλων και ορθών πληροφοριών σχετικά με το φύλο και την αναπαραγωγική υγεία. Στα πρόσθετα εμπόδια περιλαμβάνονται η αντίθεση των πολιτιστικών και θρησκευτικών ηγετών, καθώς και η απουσία εκπαίδευσης για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία γενικά, τόσο σε τοπικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο.

Ας ενοποιήσουμε και να παρέχουμε στους εκπαιδευτικούς τις κατάλληλες πληροφορίες, με την υποστήριξη επιστημόνων και ειδικών σε θέματα υγείας, ως σημείο εκκίνησης.

Νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας σε ολόκληρη την ΕΕ.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί προκειμένου να καταστεί καλύτερο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο και να συμβάλει στην καλύτερη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να επιτευχθεί αυτό θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

• Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να συγχωνευθεί με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα συμβούλιο που θα εξομοιώνεται με το Κοινοβούλιο όσον αφορά τη νομοθετική αρμοδιότητα. Αυτό περιλαμβάνει το δικαίωμα πρωτοβουλίας για την πρόταση νέας νομοθεσίας.
• Θα πρέπει να αποτελείται από εκπροσώπους των εθνικών κυβερνήσεων.
• Θα πρέπει να λειτουργεί με ειδική πλειοψηφία σε όλους τους τομείς πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), πράγμα που σημαίνει ότι το 55 % των κρατών μελών πρέπει να ψηφίσουν υπέρ, τα εν λόγω κράτη μέλη θα πρέπει στη συνέχεια να αντιπροσωπεύουν το 55 % του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
• Η μειοψηφία αρνησικυρίας (τουλάχιστον τέσσερα κράτη μέλη που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 35 % του πληθυσμού της ΕΕ) θα πρέπει να καταργηθεί, διατηρώντας παράλληλα τον συμβιβασμό των Ιωαννίνων.
• Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να επιλέξει έναν πρόεδρο για περίοδο 5 ετών, ο οποίος θα ηγείται των συνεδριάσεων και θα μεριμνά για τα συμβολικά, εθιμοτυπικά και διπλωματικά καθήκοντα ενός αρχηγού κράτους.
• Θα πρέπει να αυξήσει τη διαφάνειά του. Γενικά, όλες οι συνεδριάσεις της, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν σχετίζονται με τη νομοθεσία, καθώς και εκείνων των υπαγόμενων σε αυτήν οργάνων (προπαρασκευαστικά όργανα και ΕΜΑ), πρέπει να είναι δημόσιες και να μεταδίδονται ζωντανά.

Η ΕΕ θα πρέπει να δημιουργήσει ένα υποχρεωτικό, διακρατικό πρόγραμμα στο οποίο θα μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι νέοι οι οποίοι, μετά την ηλικία των δεκαοκτώ ετών, θα μπορούν να συμμετέχουν και να συνδέονται με προγράμματα κοινωνικών υπηρεσιών και έργα ανάπτυξης τοπικών κοινοτήτων. Ωστόσο, θα ήταν ένα πραγματικά διακρατικό πρόγραμμα μόνο εάν επιτρέπει στους πολίτες να μετακινούνται σε άλλες χώρες για να συμμετάσχουν π.χ. σε στρατόπεδα εργασίας ή σε εθελοντικές υπηρεσίες. Με τον τρόπο αυτό, οι νέοι θα μπορούσαν να συναντηθούν μεταξύ τους, να οικοδομήσουν ισόβιες φιλίες, αλλά και να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση σχετικά με το καθήκον των πολιτών, την ευρωπαϊκή ταυτότητα και την αλληλεγγύη. Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα θα μπορούσε να βασιστεί σε υφιστάμενα προγράμματα όπως το Erasmus + και το Ευρωπαϊκό Σώμα Αλληλεγγύης.

Οι διαδικασίες ηλεκτρονικής εγγραφής και σύνδεσης θα πρέπει να διευκολύνονται με τη δημιουργία εξυπηρετητή ταυτότητας ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί όλων των κρατών μελών θα έχουν την επιλογή «σύνδεση με την ΕΕ».

Δεδομένου ότι πολλοί καλλιτέχνες αγωνίζονται για ένα βασικό μέσο επιβίωσης, η ΕΕ θα πρέπει να θεσπίσει κατώτατο μισθό για όσους εργάζονται σε επαγγέλματα στον τομέα των τεχνών.

Η τέχνη είναι μία από τις βασικές αξίες και την πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης και μας καθιστά εγγενώς Ευρωπαίους. Πράγματι, πολλά από τα λαϊκά σύμβολα της Ευρώπης είναι έργα τέχνης. Ως εκ τούτου, ο κατώτατος μισθός για όλες τις θέσεις εργασίας που σχετίζονται με τη τέχνη θα προλειάνει το έδαφος για μια νέα εποχή καλλιτεχνικών παραγωγών και θα αναγνωρίσει την τέχνη ως πολύτιμη συμβολή στην κοινωνία.

Η απόκτηση της ιθαγένειας της ΕΕ θα πρέπει να είναι δυνατή μετά από πέντε έτη εργασίας ή σπουδών στην ΕΕ. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει τέτοια εγγύηση. Τα άτομα που εργάζονται σε πολλά κράτη μέλη κινδυνεύουν να καθυστερήσουν την πρόσβαση στην ιθαγένεια της ΕΕ σε σύγκριση με τα άτομα που διαμένουν σε μια χώρα, κάτι που είναι άδικο.