Biorąc pod uwagę znaczenie demokratycznej reprezentacji i stałego odnawiania stanowisk politycznych, uznajemy potrzebę ustanowienia jasnych kryteriów kwalifikowalności na stanowiska posłów do PE i komisarzy europejskich w celu wzmocnienia reprezentatywności, niezależności i zaufania obywateli do instytucji europejskich. Artykuł 1 Standaryzacja zasad wyborczych 1 – Wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej muszą przyjąć jednolity system wyborczy przy wyborze posłów do PE. 2 – Zaleca się proporcjonalny system reprezentacji, gwarantujący, że liczba miejsc jest rozdzielana proporcjonalnie do liczby głosów otrzymanych przez partie polityczne. Artykuł 2 Kwalifikowanie się do pełnienia funkcji posła do Parlamentu Europejskiego 1 – Ustalenie jako kryterium kwalifikowalności do objęcia stanowiska posła do PE, że dana osoba nie pełniła funkcji rządowych na żadnym szczeblu (krajowym, regionalnym lub lokalnym) w ciągu ostatnich 2 lat przed mianowaniem. 2 – Stanowiska wykonawcze, ministerialne, parlamentarne lub administracyjne w rządzie krajowym, a także stanowiska w organizacjach międzynarodowych lub samorządach regionalnych/lokalnych uznaje się za funkcje rządowe. Artykuł 3 Termin „limit” 1 – Każdy obywatel może ubiegać się o urząd posła do Parlamentu Europejskiego przez maksymalnie trzy kadencje. Artykuł 4 Kwalifikowanie się na stanowisko posła do PE komisarza europejskiego 1 – Ustalenie jako kryterium kwalifikowalności do objęcia stanowiska komisarza europejskiego, że dana osoba nie zajmowała żadnego stanowiska w rządzie na żadnym szczeblu (krajowym, regionalnym lub lokalnym) w ciągu ostatnich 4 lat przed mianowaniem. 2 – Funkcje rządowe obejmują stanowiska wykonawcze, ministerialne, parlamentarne lub administracyjne w rządzie krajowym, a także stanowiska w organizacjach międzynarodowych lub samorządach regionalnych/lokalnych. Artykuł 5 Proces nominacji 1 – Weryfikacja kryteriów kwalifikowalności jest częścią procesu mianowania komisarza europejskiego. 2 – Państwa członkowskie są zobowiązane do złożenia formalnego oświadczenia, że w ciągu ostatnich 4 lat proponowany kandydat nie zajmował żadnego stanowiska w rządzie. Wdrożenie tego wniosku mogłoby przyczynić się do zagwarantowania odnowienia składu i niezależności posłów do PE, a także do promowania większej reprezentatywności i różnorodności doświadczeń w Parlamencie Europejskim. Wzmocniłoby to legitymację podejmowanych decyzji i zwiększyłoby zaufanie obywateli do procesu demokratycznego Unii Europejskiej.

Obecne polityki, strategie i porozumienia powinny być dostępne w bardziej uproszczonym języku dla obywateli z niepełnosprawnościami w uczeniu się. Użyty język, skróty i terminy specjalistyczne mogą oznaczać, że zrozumienie odpowiednich dokumentów może być trudne i może czuć się wyłączne. Czy możemy wykorzystać sztukę lub cyfrowe sposoby prezentacji informacji, aby zagwarantować, że ludzie są dobrze poinformowani i czują się zaangażowani w politykę kształtującą nasze życie?

Tanie bandery ułatwiają nielegalną działalność w oceanach, taką jak połowy NNN, handel ludźmi, piractwo i niskie podatki. Obecne procesy rejestracji i brak drogi historycznej na tanich flagach nie są skuteczne. W związku z tym należy opracować i wdrożyć dyrektywę zobowiązującą wszystkie statki europejskie do rejestracji w scentralizowanej bazie danych w celu prowadzenia historii śledzenia wszystkich rejestrów bandery. Ta baza danych nie miałaby jednak możliwości pozostawienia jakiegokolwiek pustego pola na rok (podobnie jak w przypadku przepisów mających zastosowanie do rejestracji samolotów).

Dziś podczas warsztatów podczas EYE prelegenci odnieśli się do różnych kwestii związanych z wyborami – niewielka liczba uczestników biorących udział w głosowaniu, zwłaszcza młodych ludzi, dezinformacja, brak zrozumienia złożonego procesu legislacyjnego w UE, zagrożenie dla systemów autokratycznych. David van Reybrouck napisał książkę „Against Elections”, w której zaproponował demokrację deliberatywną. Jednym z jego pomysłów jest utworzenie komisji tymczasowych składających się z obywateli UE, a nie polityków. Taka komisja może reprezentować osoby o różnym pochodzeniu i różnych perspektywach. Czy instytucje UE nie powinny dostosowywać takiej demokracji deliberatywnej i być bardziej otwarte w procesach ustawodawczych, aby dać władzę samym obywatelom?

UE opracowała konkretne cele dotyczące poprawy sytuacji młodych ludzi w całej Europie. Wiedza na temat europejskich celów młodzieżowych jest jednak niewielka wśród ogółu społeczeństwa. Szczególnie w ramach działań następczych po Europejskim Roku Młodzieży ważne jest pokazanie, że młodzież jest priorytetem UE. Aby to osiągnąć, UE powinna współpracować z krajowymi, regionalnymi i lokalnymi organizacjami młodzieżowymi, a także z Radą Europy, które dysponują dużą wiedzą fachową w zakresie wdrażania takich programów w tej dziedzinie. Ponadto proces ten musi być inkluzywny i docierać do młodych ludzi w przestrzeni, w której są aktywni, w tym w mediach społecznościowych i realnych konsultacjach. Poza tym cele młodzieżowe muszą dotrzeć do niezorganizowanej młodzieży i pokazać jej, że UE dba o nią poprzez opracowanie mechanizmów uczestnictwa, które byłyby otwarte dla poszczególnych osób i które są odpowiednio finansowane, aby zagwarantować, że uczestnictwo nie będzie utrudnione przez ograniczenia finansowe.

Potrzebne są silniejsze porozumienia w sprawie korzystania z mediów społecznościowych przez polityków. Obecnie wiele młodych ludzi ma wpływ na ekstremalne osoby i zachęca je do głosowania w internecie, a zwłaszcza na TikToku. Staje się to coraz bardziej oczywiste, że skrócono wiek uprawniający do głosowania.

UE powinna zwiększyć udział młodzieży w procesach decyzyjnych, dając im motywację. EYE jest dobrą okazją dla młodych ludzi do zbliżenia się do Unii Europejskiej, ale należy zrobić więcej. Dobrym pomysłem byłoby zorganizowanie większej liczby wydarzeń na temat demokracji, polityki, zaangażowania młodzieży... skoncentrowanych na szczeblu lokalnym dla osób, które nie mają łatwego dostępu do procesu decyzyjnego.

W Finlandii zaobserwowaliśmy już pozytywne wyniki w zakresie etycznej regulacji reklam hazardowych. Veikkaus, państwowy operator gier hazardowych posiadający pozycję monopolistyczną na rynku, zobowiązał się do stosowania odpowiedzialnych praktyk. Należy zwrócić szczególną uwagę na reklamę, zwłaszcza na platformach takich jak YouTube i w mediach społecznościowych. Uregulowanie tej umowy można wzmocnić dzięki wykorzystaniu sztucznej inteligencji i innych zaawansowanych narzędzi. Przed ich opublikowaniem reklama powinna być monitorowana i poddawana przeglądowi, aby zapobiec nieetycznej reklamie zachęcającej do gier hazardowych problematycznych. Na zagranicznych stronach internetowych oferujących gry hazardowe często pojawiają się prezentacje scenariuszy „big win”, które zachęcają szczególnie wrażliwych graczy. Kwestia ta jest istotna i należy rozważyć jej regulację. Wielu ekspertów i badań podkreśla, że taka reklama może być szkodliwa i przyczyniać się do problemów związanych z grami hazardowymi. Fińska Rada Policji wdrożyła już praktyki, które grożą przedsiębiorstwom karami za nieetyczne postępowanie w sektorze gier hazardowych. Jest to doskonały przykład tego, w jaki sposób zajęto się tą kwestią, promując odpowiedzialne gry hazardowe. Na szczeblu UE można rozważyć współpracę w celu ustanowienia wspólnego systemu licencjonowania, który ograniczałby działalność podmiotów przestrzegających odpowiedzialnych praktyk hazardowych w UE. Mogłoby to pomóc ograniczyć szkody i zwiększyć ochronę graczy w całej Europie. Ponadto kluczowe znaczenie ma zaangażowanie młodych ludzi i wysłuchanie ich opinii w proces decyzyjny UE. Zapobieganie problemom hazardowym młodzieży jest zasadniczym elementem kształtowania przyszłości. Młodzież ma prawo uczestniczyć w dyskusjach na temat swojej przyszłości i dobrostanu. Kluczowe znaczenie ma zapewnienie młodym ludziom wystarczających informacji i edukacji na temat zagrożeń i szkód związanych z hazardem. Może to pomóc im w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących gier hazardowych i identyfikowaniu potencjalnych problemów na wczesnym etapie. Szkoły i ośrodki młodzieżowe powinny oferować edukację i zasoby, aby zapewnić młodym ludziom możliwość otrzymania wsparcia w razie potrzeby. Ponadto konieczna jest ścisła współpraca i wymiana informacji między państwami członkowskimi UE. Wymiana najlepszych praktyk i ustanowienie wspólnych standardów może promować odpowiedzialne gry hazardowe i chronić młodych ludzi przed szkodliwymi skutkami. Ponadto należy wspierać i promować badania nad problemami hazardowymi i ich przyczynami, aby lepiej zrozumieć to wyzwanie. Dzięki współpracy i odpowiedzialnym środkom możemy promować zdrowe nawyki hazardowe i chronić młodych ludzi przed szkodliwymi skutkami hazardu. Ponadto kluczowe znaczenie dla wszystkich przedsiębiorstw hazardowych ma wprowadzenie odpowiedzialnych i skutecznych ograniczeń dla graczy w celu ochrony osób fizycznych przed szkodami związanymi z grami hazardowymi. Ustalanie limitów powinno być rzeczywiście skuteczne i kompleksowe, tak aby gracze nie mogli łatwo omijać ograniczeń lub być poddawani nadmiernej liczbie gier hazardowych przez innych operatorów gier hazardowych. Organy regulacyjne powinny monitorować i zapewniać, aby wszyscy operatorzy gier hazardowych przestrzegali zasad odpowiedzialnych gier hazardowych i zapobiegali powstawaniu problematycznych gier hazardowych. Przyjęcie kompleksowego podejścia obejmującego zarówno odpowiedzialność przedsiębiorstw oferujących gry hazardowe, jak i aktywny nadzór sprawowany przez organy regulacyjne ma zasadnicze znaczenie dla ograniczenia szkód związanych z grami hazardowymi. Pomoże to chronić graczy i zagwarantuje, że doświadczenia związane z grami pozostaną zdrowe i przyjemne.

Wpisać parytety na listach wyborczych w wieku poniżej 25 lat. Co najmniej 5 % posłów do PE powinno być młodych. Młodzi ludzie nie głosują, ponieważ nie czujemy się identyfikowani z politykami. Gdyby młodzi ludzie byli reprezentowani na listach wyborczych, czulibyśmy się bliżsi europejskim instytucjom rządzącym.

Uważam, że znaczna liczba osób czuje się w pewnym stopniu oddzielona od Unii Europejskiej i jej instytucji. Aby rozwiązać ten problem, korzystne mogłoby być dla każdego państwa członkowskiego wzmocnienie biur przedstawicielskich każdej instytucji, które mogą skutecznie informować obywateli o rozwoju sytuacji na szczeblu europejskim. Ponadto jestem zdania, że dla szkół i uczniów – nie tylko przyłączenie się do programu „Szkoła-Ambasador” Parlamentu Europejskiego – ale również zwiedzanie posłów europejskich lub przedstawicieli innego rodzaju. Takie wizyty służyłyby informowaniu wszystkich o kluczowej roli, jaką odgrywają instytucje europejskie.

Potrzebujemy ram prawnych, które zapewnią sprawiedliwą reprezentację w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Posłowie do PE powinni być wybierani ze swojego kraju w sposób sprawiedliwy dla wszystkich regionów w tym kraju. Na przykład w Rumunii istnieje 41 okręgów i tylko 32 kwalifikujących się posłów do PE. Aby osiągnąć jak najlepszą reprezentację, posłowie do PE powinni pochodzić z różnych okręgów. W Rumunii 41 okręgów należy do 8 głównych regionów. Należy zadbać o to, by państwa, w których zasiada więcej niż jeden poseł do Parlamentu Europejskiego, były sprawiedliwie reprezentowane we wszystkich regionach. Możliwe jest wybranie kilku posłów do PE z jednego regionu, ale nie wszyscy oni powinni pochodzić z tego samego powiatu lub miasta, aby uniknąć znacznych rozbieżności demokratycznych między różnymi obszarami. Zajęcie się nierównościami społecznymi i gospodarczymi musi rozpocząć się od wyeliminowania demokratycznych nierówności politycznych. Osiągnięcie bardziej zrównoważonego podziału przedstawicieli może pomóc w promowaniu równowagi społecznej i gospodarczej.

W Unii Europejskiej istnieje 27 krajów, ale nie każde z nich jest w równym stopniu rozwinięte: jeśli spojrzymy na Europę Wschodnią, większość krajów nadal się rozwija. Silną i zjednoczoną Unię Europejską można osiągnąć poprzez wzajemne wsparcie i współpracę między wszystkimi krajami w regionie, niezależnie od ich obecnego statusu gospodarczego. Zmiana ta sprawi, że wszystkie kraje Unii Europejskiej staną się samowystarczalne pod względem gospodarczym i zwiększą wartość euro na rynku światowym.

Kliknięcie na kliknięcie, wprowadzające w błąd nagłówki i fałszywe informacje są niepożądanymi produktami dzisiejszych mediów społecznościowych i natychmiastowym dostępem do informacji dzięki internetowi. Zachęty mediów do prowadzenia dziennikarstwa są rozczarowane, a kodeks postępowania mediów został złamany – wszystko to było spowodowane koniecznością gromadzenia przez media dochodów z reklam za pomocą kliknięć w mylących nagłówkach w celu wirusyzacji treści z wykorzystaniem treści ragedowych, a także zmniejszeniem liczby weryfikacji faktów i gromadzenia źródeł ze względu na naciski, aby przekazać „scoop”. Aby tego uniknąć, potrzebujemy mechanizmu, który umożliwiłby pozwanie środków masowego przekazu na podstawie nieuczciwych praktyk w ich raporcie informacyjnym dotyczącym konkretnych artykułów lub audycji. Należy tego dokonać zgodnie z elastycznym, ale jasnym zestawem zasad dziennikarskich. Wskazane media informacyjne powinny być oceniane przez konkretne jury medialne z wystarczającą ilością czasu na ocenę treści, używania języka, źródeł i ich wpływu na społeczeństwo. Po dokonaniu oceny może ona przez pewien czas i o określonej wartości negatywnie wpłynąć na reputację serwisu informacyjnego. Opłata ta zmieni średnią ocenę reputacji punktu sprzedaży w okresie ustalonym przez jury. Średnia reputacja serwisów informacyjnych musi być widoczna na ich stronach internetowych i w każdej tworzonej wiadomości, a także może służyć jako parametr w algorytmie mediów społecznościowych, aby ograniczyć rozpowszechnianie niewiarygodnych sieci w mediach społecznościowych. W ten sposób przedsiębiorstwa medialne będą miały motywację do ochrony swoich wyników reputacji praktykujących dobre dziennikarstwo oraz zapewnią społeczeństwu większą kontrolę i więcej czasu na ocenę fałszywych informacji, wprowadzając w błąd i wprowadzając w błąd opinię publiczną w bardziej przejrzysty i odpowiedzialny sposób.

Przejrzystość jest ważnym aspektem demokracji, a my obywatele zasługują na zrozumienie dalszych działań i opracowanie naszych własnych alternatyw. Na przykład w Szwecji istnieje oprogramowanie o nazwie BankID, które jest wykorzystywane jako elektroniczny dowód tożsamości, ale jest ono zastrzeżone i dostępne wyłącznie w systemach operacyjnych Apple, Microsoft i Google. Wzmacnia to ich i tak już silny oligopol i szkodzi obywatelom, którzy nie dostosowują się do wymogów. Wolontariusze mogliby przenieść system identyfikacji otwartego oprogramowania na każdą platformę.

Nastolatkowie i dzieci powinni uczyć się znaczenia demokracji już na wczesnym etapie życia, nie tylko wtedy, gdy ich myśli są zasadne.

Wyobraźmy sobie świat, w którym każdy obywatel Unii Europejskiej ma dostęp do potężnej platformy, która umożliwia im informowanie o najważniejszych wydarzeniach politycznych w swoim państwie i w całej UE oraz aktywny udział w kształtowaniu przyszłości swojej społeczności. Platforma ta umożliwiłaby obywatelom śledzenie kluczowych kwestii, wyrażanie opinii w drodze głosowania, a nawet przedstawianie własnych tematów do dyskusji. Zapewniając każdemu obywatelowi głos i platformę konstruktywnego zaangażowania, możemy promować przejrzystość, wspierać demokrację oraz budować bardziej połączoną i świadomą Europę.

Platforma inicjatyw kierowanych przez młodzież: potrzebujemy platformy do wspierania i promowania kierowanych przez młodzież inicjatyw promujących europejskie wartości i cele, takie jak zrównoważony rozwój, demokracja i sprawiedliwość społeczna, które mogą pomóc młodym ludziom w upodmiotowieniu i zaangażowaniu w kształtowanie przyszłości UE w UE i poza nią.

Obecnie publiczne dyskursy w mediach społecznościowych odbywają się głównie na platformach znajdujących się pod kontrolą prywatnych korporacji nastawionych na osiąganie zysku, takich jak spółka dominująca Facebook Meta, Twitter lub ByteDance. Kiedy instytucje publiczne komunikują się za pośrednictwem tych kanałów, skłaniają te podmioty niedemokratyczne do prawa do komunikacji cyfrowej. Jednocześnie zmusza obywateli do korzystania z reklam w celu uzyskania informacji publicznych. Po trzecie, uzależnia on europejskie kanały komunikacji od amerykańskich i chińskich przedsiębiorstw. Organy publiczne powinny zatem pomagać w tworzeniu zrównoważonych europejskich kanałów komunikacji za pomocą otwartych protokołów (Matrix, Activiy Pub) i własnej infrastruktury cyfrowej (w rozumieniu Fediverse).

W związku z zbliżającymi się wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2024 r. debata na temat prawa do głosowania, demokracji i polityki staje się jeszcze bardziej intensywna i o wiele bardziej intensywna wśród dzisiejszej młodzieży, znacznej części ludności, która jest świadoma problemów, z jakimi się zmaga, i która jest aktywna w społeczeństwie często pozbawionym zdrowego rozsądku, współżycia itp. Uważamy zatem, że prawo do głosowania należy skrócić do 16 lat, idąc za przykładem niektórych państw, które już je wdrażają. Powodem, dla którego zmiana ta byłaby korzystna dla społeczeństwa europejskiego, byłby fakt, że wybory miałyby lepszy obraz interesów ludności, mając na uwadze, że młodzi ludzie są największą i najbardziej dotkniętą wyborami politycznymi bez uwzględnienia jej interesów czy korzyści. Ponadto jednym z głównych powodów, dla których głosowanie w wieku 16 lat stanowiłoby poprawę dla Europy jako społeczeństwa i ważny krok naprzód dla demokracji europejskiej, jest fakt, że udział w wyborach, podczas gdy ich preferencje i pomysły mogą być brane pod uwagę, udział w życiu politycznym jako dodatkowego obywatela pozwoliłby im zrozumieć, co oznacza przynależność do Europy, znaczenie wyborów i rola demokracji w państwie takim jak Europa.

UE powinna uważniej wysłuchać opinii naukowych i naukowych, a nie prywatnych zainteresowanych stron. Dlatego powinniśmy ograniczyć dostęp lobbystów do kształtowania polityki UE i umożliwić większy dostęp do wzajemnie ocenianej i sprawdzonej logiki.

Studia za granicą są popularne wśród młodych ludzi. Często zdarza się jednak, że dla osób studiujących za granicą współpraca z polityką, rządami i UE jest trudna, na przykład ze względu na barierę językową. Uczestnictwo młodzieży w kraju UE innym niż kraj ojczysty powinno być bardziej dostępne, począwszy od wspólnego języka, który umożliwiłby lepsze uczestnictwo.

UE potrzebuje bardziej bezpośredniej demokracji. Jej obywatele powinni mieć możliwość wpływania na te polityki i przepisy, które mają bezpośredni wpływ na ich życie, na przykład poprzez przeprowadzanie referendów w celu głosowania nad tymi przepisami. Można to poprawić poprzez skupienie się na zasadzie pomocniczości, co oznacza, że decyzje powinny być podejmowane jak najbliżej obywateli i na jak najniższym szczeblu politycznym.

Fałszywe informacje i dezinformacja stanowią prawdziwe zagrożenie dla demokracji, zwłaszcza gdy służą interesom politycznym innych osób. Aby temu przeciwdziałać, pomocne byłoby, gdyby media były bardziej przejrzyste w odniesieniu do polityki. Mogą one na przykład jasno stwierdzić, czy ich właściciel lub autor mają jakiekolwiek powiązania polityczne lub interesy.

Aby utrzymać naszą demokrację, musimy chronić wolność słowa. Na przykład pierwsza poprawka do konstytucji USA może być dobrym źródłem inspiracji dla UE.

Komunikacja to podstawa: Jeśli nie znasz możliwości, trudno jest je wykorzystać. Jeśli nie wiecie o osiągnięciach, trudno je świętować. Ponadto może mieć wpływ na proces kształtowania opinii przez obywateli. Dlatego Unia Europejska wdraża środki mające na celu zwiększenie widoczności swoich programów i działań.

Jednym z przykładów jest kampania przeciwko koronawirusowi prowadzona przez UE na Bałkanach i w krajach Partnerstwa Wschodniego: Chociaż UE przeznaczyła znaczne kwoty na wsparcie, wydaje się, że nie udało jej się zwiększyć znacznej świadomości na ten temat wśród obywateli ani na arenie międzynarodowej.

Ponadto kluczowe znaczenie ma poprawa strategii komunikacyjnej dotyczącej innych programów i działań UE oraz zwiększenie ich widoczności wśród odbiorców docelowych potencjalnych wnioskodawców i uczestników. Dzięki temu bardziej zainteresowane osoby mogą dowiedzieć się o możliwościach, uczestnictwie i korzyściach – co leży w interesie UE.

Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu może być ulepszenie strony internetowej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) pod względem przyjazności dla użytkownika i dostępności. Na tym etapie dostępne są tylko dwa języki, które korzystają z niego wyłącznie. Innym sposobem poprawy widoczności jest koordynacja między państwami członkowskimi w zakresie tworzenia ukierunkowanych kampanii informacyjnych dla konkretnych regionów, programów i działań.

Partnerstwo Wschodnie, ustanowione w 2009 r., jest wspólnym przedsięwzięciem Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, UE i jej państw członkowskich oraz sześciu krajów postowieckich: Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Mołdawia i Ukraina. Jego celem jest pogłębienie stosunków politycznych i gospodarczych między Unią Europejską a partnerami wschodnimi.

Nadszedł czas, by przyjrzeć się tej kwestii i zapewnić krajom jasne perspektywy i kryteria członkostwa. Pozwoliłoby to na rozróżnienie między tymi, którzy są zadowoleni z obecnych umów o partnerstwie, a tymi, którzy chcą zostać członkami UE.

Ponadto młodzi ludzie i ogólniej obywatele powinni być zaangażowani w dyskusję na temat perspektyw i wyzwań związanych z Partnerstwem Wschodnim w jego obecnej formie oraz sposobu, w jaki może ono wyglądać dalej. Jednym ze sposobów takich działań mogłoby być ustanowienie programu ambasadorów młodzieży lub wsparcie obywateli pragnących utworzyć organizacje społeczeństwa obywatelskiego związane z Partnerstwem Wschodnim.

Chociaż Europejski Zielony Ład jest krokiem naprzód w walce ze zmianą klimatu, UE powinna zająć bardziej zdecydowane stanowisko, aby zapewnić jego skuteczność. Jednym z nich jest przegląd wytycznych w sprawie pomocy państwa zobowiązujący beneficjentów do przestrzegania zasad „zielonej warunkowości”.

Każde państwo europejskie ubiegające się o członkostwo w Unii Europejskiej musi przestrzegać zasad wolności, demokracji i praworządności, a także chronić i chronić prawa człowieka i podstawowe wolności. Negocjacje z krajami partnerskimi, które nie przestrzegają tych europejskich wartości, powinny zostać zamrożone do czasu wykazania przez nie rzeczywistego i wymiernego zaangażowania na rzecz poszanowania i przestrzegania naszych norm i zasad.

Ponadto w umowach handlowych z państwami trzecimi UE powinna priorytetowo traktować poszanowanie praw człowieka w tych krajach jako wymóg minimalny.

Powinniśmy umożliwić obywatelom we wszystkich państwach członkowskich głosowanie online w wyborach lokalnych, krajowych i europejskich.

Powinniśmy zadbać o to, by posłowie do Parlamentu Europejskiego, którzy zostali wybrani do Parlamentu Europejskiego, nie byli tylko za pieniądze, lecz by również właściwie wykonywali swoją pracę.