De EU moet een muziek- en cultureel festival creëren met als hoofdthema inclusiviteit en een scène voor migranten en minderheden van welke aard ook, om een scène te creëren voor degenen die niet over het toneel beschikten, om het culturele erfgoed van Europa en de democratie te koesteren en de muziekindustrie te ondersteunen

We hebben journalisten nodig die zich inzetten voor kritisch denken en informatie, maar het is moeilijk in een wereld die bedreigd wordt door nepnieuws en kunstmatige intelligentie. Ik stel voor dat de EU bij deze kwestie wordt betrokken en duidelijke wetgeving en normen eist om het gebruik van AI in mediakanalen te beperken en te identificeren.

Culturele diversiteit in Europa begrijpen, omarmen en bevorderen. Het zou veel voordelen hebben om via muziek, kunst, voedsel en hobby’s te weten te komen over andere culturen.

In Griekenland en mogelijk in andere EU-lidstaten krijgen leerlingen die afstuderen aan kunstscholen (drama, muziek en scholen) momenteel geen middelbare schooldiploma’s en wordt hun opleiding niet herkend als hoger onderwijs. Dit is onjuist en moet worden gewijzigd. Dit kan later leiden tot inkomensverminderingen onder het voorwendsel dat het gaat om „niet-juridisch geschoolde arbeid”. Mogen kunstscholen niet worden erkend voor hun bijdrage aan het culturele onderwijs in het land en moeten ze in alle EU-lidstaten op dezelfde manier worden behandeld?

Een KI-model dat in alle EU-talen kan convergeren, kan het begrip bevorderen en communicatie over de grenzen heen mogelijk maken.

Clickbait, misleidende koppen en nepnieuws zijn de ongewenste producten van de huidige sociale media en de onmiddellijke toegang tot informatie dankzij het internet. De prikkels van de media om journalistiek te doen, zijn verbrokkeld en de gedragscode van de media is verbroken — alle veroorzaakt door de noodzaak voor de media om advertentie-inkomsten te verzamelen met klikken in misleidende koppen om inhoud te viraliseren met behulp van geschuurde inhoud, en door de afname van de controle en verzameling van bronnen als gevolg van de druk om „de scoop” te geven. Om dit te voorkomen, hebben we een mechanisme nodig dat mediakanalen in staat stelt te worden gedagvaard op basis van wanpraktijken in hun melding van informatieve specifieke artikelen of uitzendingen. Dit moet gebeuren volgens een flexibele maar duidelijke reeks journalistieke regels. Het gemarkeerde nieuwsmediakanaal moet worden beoordeeld door een specifieke jury met voldoende tijd om de inhoud, het gebruik van de taal, de bronnen en de impact ervan in de samenleving te beoordelen. Na haar beoordeling kan zij gedurende een bepaalde periode en met een bepaalde waarde reputatieschade op het nieuwskanaal leggen. Deze tol verandert de gemiddelde reputatiescore van het verkooppunt voor de door de jury vastgestelde periode. De gemiddelde reputatiescore van de nieuwsmedia moet zichtbaar zijn op hun webpagina’s en in elk nieuws dat zij produceren, en kan dienen als parameter in het algoritme van sociale media om de verspreiding van onbetrouwbare netwerken op sociale media tegen te gaan. Op deze manier krijgen mediabedrijven een prikkel om hun reputatiescore in goede journalistiek te beschermen en zal het publiek meer controle en tijd krijgen om het nepnieuws te beoordelen, waarbij een prijs voor het vertrouwen van het publiek wordt gelegd op gedragingen die het publiek op een transparantere en verantwoordelijkere manier misleiden en misleiden.

De Europese Unie moet een subsidieprogramma en andere vormen van steun uitvoeren voor universiteiten en andere onderzoeksorganisaties die actief zijn in de lidstaten en gericht zijn op de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie voor duurzame ontwikkeling en mondiale welvaart.

Vandaag vindt het publieke socialemedia-discours voornamelijk plaats op platforms die onder de controle staan van particuliere winstgerichte ondernemingen zoals de Facebook-moedermaatschappij Meta, Twitter of ByteDance. Wanneer overheidsinstellingen via deze kanalen communiceren, brengen zij deze niet-democratische actoren mee aan het Brights of Digital Communications. Tegelijkertijd dwingt het burgers reclame te consumeren om publieke informatie te verkrijgen. Ten derde maakt het de Europese communicatiekanalen afhankelijk van Amerikaanse en Chinese bedrijven. Overheidsinstanties moeten daarom bijdragen tot de totstandbrenging van duurzame Europese communicatiekanalen door gebruik te maken van open protocollen (Matrix, Activiy Pub) en hun eigen digitale infrastructuur (in de zin van de Fediverse).

Wanneer iemand een nieuwssite binnenkomt, moet er een waarschuwing komen om voorzichtig te zijn wat u gelooft bij het lezen van de website. Dit moet gelden voor alle nieuwssites die niet expliciet al hun informatiebronnen vermelden. Indien een nieuwssite niet alle bronnen bevat, wordt deze automatisch als „niet betrouwbaar” beschouwd.  Op die manier zullen de nieuwssites ertoe aanzetten al hun informatiebronnen te delen en zo desinformatie te bestrijden.

De vrijheid van meningsuiting is zeer belangrijk, maar de nieuwssites, pagina’s en conglomeraten (met meer dan duizenden en miljoenen volgers) moeten meer verantwoordelijkheid nemen om de regels te volgen en onjuiste informatie niet te verspreiden.

De EU moet werken aan een gemeenschappelijk kader voor de erkenning en daadwerkelijke bevordering van digitale rechten als mensenrechten; dit moet gelijke internettoegang in alle Europese regio’s en voor alle Europese burgers omvatten om de digitale kloof te dichten.

Met het Verenigd Koninkrijk buiten de EU is het tijd om een nieuwe gemeenschappelijke taal voor te stellen — misschien Frans, Duits of Italiaans. Deze taal moet de basis vormen voor alle economische en sociale activiteiten in de EU en in alle lidstaten worden onderwezen.

Esperanto moet ook worden beschouwd als de taal van Europa. Het is gemakkelijk te leren en het rationele ontwerp maakt het voor een lerende gemakkelijk om binnen enkele maanden een gesprek te voeren. Het is ook een neutrale taal die niet tot een land of een persoon behoort. Dit zal taal toegankelijker maken voor meer mensen.

Volgens het Grin Report gaat in de EU naar schatting 25 miljard euro per jaar verloren omdat toeristen liever naar Engelstalige landen zoals het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten reizen.

 

Een van de grootste gevaren van de verspreiding van nepnieuws is dat zij de publieke opinie manipuleren en tot een verstoring van de realiteit leiden. Hashtags of tags op sociale media, bijvoorbeeld op basis van onbetrouwbare of onjuiste informatie, misleiden mensen vaak, omdat zij hun manier van denken beïnvloeden. Nepnieuws en tags zijn buitensporig gebruikt als instrument in politieke conflicten, onder meer in de bezetting van gebieden. Meer in het bijzonder kan de hashtag # CrimeaIsRussia, die is gebruikt als instrument voor de desinformatiecampagne van Rusland, worden gezien als een middel voor hybride oorlogvoering. Het probleem is dat als de bovenstaande tag jarenlang online blijft, de volgende generaties die erop zullen klikken, een verkeerd beeld van de politieke situatie in de regio van de Krim kunnen vormen.

Als volgende stap moet de EU zich inzetten voor het beperken van valse en misleidende socialemedia-labels en hashtags. Europa moet passende instrumenten in deze richting vinden om zijn waarden, de rechtsstaat en de mensenrechten te beschermen. 

 

Kinderen worden online geconfronteerd met vele gevaren, waaronder onlinemisbruik en het lekken van gevoelige gegevens, zoals seksueel expliciete beelden. Om kinderen te beschermen, moet de leeftijd van gebruikers die profielen opstellen op socialemediaplatforms worden geverifieerd aan de hand van een door de overheid afgegeven identiteitsbewijs.

We moeten gratis Interrailpassen aanbieden aan elke jonge Europeaan die 18 jaar wordt. Dit zou hen de mogelijkheid bieden om zelf Europa en reizen in Europa te ervaren. Hierdoor zou de kans worden uitgebreid tot kansarme jongeren die het zich niet kunnen veroorloven naar het buitenland te reizen.

DeEuropese burgers moeten beter begrijpen hoe de EU werkt en wat de voordelen zijn van het EU-burgerschap.

Mensen uit de hele EU — met name in de voorsteden — moeten als Europeanen worden opgevoed. Hoewel het mooi is om tot een bepaalde cultuur, identiteit of nationaliteit te behoren, moeten we ons ook herinneren wat ons samenbrengt. 

Lessen over democratie en Europese waarden moeten vanaf jonge leeftijd worden gegeven aan Europeanen, en mensen moeten worden herinnerd aan hunplicht om te stemmen. Leerlingen en studenten moeten bijvoorbeeld worden onderwezen over de rechtsstaat, een van de belangrijkste pijlers van onze democratie. Het is ook noodzakelijk verschillende soorten en vormen van onderwijs toe te passen, afhankelijk van de leeftijdsgroep.

De leerlingen moeten ook worden onderwezen over de Europese geschiedenis en de verschillende culturen van de EU, in het bijzonder over de culturen van degenen die er verder van afkomstig zijn. Dit zal de EU sterker en onafhankelijker maken en ervoor zorgen dat studenten zich meer bewust zijn van het belang van de EU in hun eigen leven en van de kansen die zij hun biedt. 

Bovendien moeten ertouwtjes worden georganiseerd voor jongeren om EU-instellingen zoals het Europees Parlement te bezoeken, zodat zij uit de eerste hand inzicht krijgen in de werking van de EU. Dit heeft het extra voordeel dat jongeren bij elkaar worden gebracht. We moeten mensen ook informeren over de voordelen van de EU om manipulatie door andere mogendheden tegen te gaan.

Het monitoren van inhoud op sociale media is een belangrijk element geworden om de veiligheid van burgers online te waarborgen. Tijdens de COVID-19-pandemie zijn technologieën voor het monitoren van inhoud gebruikt om automatisch posts over het virus of vaccins te identificeren, waardoor lezers worden aangemoedigd om een officiële bron te bezoeken om meer te weten te komen over het onderwerp.

Voortbouwend op deze ervaring kan technologie waarmee de onderwerpen van berichten op sociale media automatisch worden geïdentificeerd, worden gebruikt om haatzaaiende uitlatingen ten aanzien van minderheden te identificeren.

Het Europees Parlement vormt de democratische basis van de Europese Unie en is daarom een belangrijke instelling. Niettemin moet het worden hervormd om het volledige potentieel ervan te verwezenlijken.

Manieren om dit te doen kunnen onder meer bestaan uit:

• Het parlement moet de lidstaten de mogelijkheid bieden om voor nationale minderheden gebruik te maken van eenpersoonsgebonden kiesdistricten, zonder een (de facto) eerstelijnssysteem toe te staan in het geval van zeer kleine kiesdistricten.
• Zij moet het initiatiefrecht hebben om nieuwe wetgeving voor te stellen. Voorstellen moeten kunnen worden ingediend door een fractie, een commissie of een groep EP-leden die ten minste 5 % van het Parlement vertegenwoordigen.
• Het moet vaste en tijdelijke commissies blijven hebben, met bijzondere aandacht voor specifieke politieke gebieden. De samenstelling van de commissies moet de politieke samenstelling van het Parlement blijven weerspiegelen.
• Om administratieve kosten te besparen, moet het omvormen tot een parlement met één zetel in Brussel.
• Het moet gendergelijkheid bevorderen, bijvoorbeeld door in het Europees Parlement een systeem voor de vervanging van ouderschapsverlof op te zetten, dat beschikbaar is voor alle ouders.

In plaats van te focussen op de menselijke impact op de klimaatverandering, moeten we het idee van een bloeiende mens promoten: Dit betekent dat de energiebronnen die ons op elk moment het meest voordelig zijn, moeten worden gebruikt en dat mensen niet langer de schuld moeten krijgen voor de vernietiging van onze planeet. De menselijke impact op het milieu mag niet als moreel of immoreel worden beschouwd, omdat het onvermijdelijk is. We moeten zorgen voor de planeet en tegelijkertijd rekening houden met ons eigen geluk en onze welvaart.

In een aanzienlijk aantal wetenschappelijke en sociale studies wordt het belang van seksuele voorlichting op het niveau van het middelbaar onderwijs benadrukt. Jonge tieners hebben behoefte aan praktische en feitelijke informatie.

In sommige gemeenschappen zijn kwesties in verband met seksualiteit taboe en mensen bespreken ze niet in huizen, scholen en centra. Als gevolg daarvan lopen tieners het risico op seksueel overdraagbare aandoeningen, psychische aandoeningen en chronische gezondheidsproblemen, alsook op discriminatie van lhbtiq’ers en pesterijen op school.

Een van de uitdagingen hierbij is het gebrek aan leerkrachten die over de nodige kennis en opleiding beschikken om passende en correcte informatie over seks en reproductieve gezondheid te verspreiden. Andere belemmeringen zijn onder meer de oppositie van culturele en religieuze leiders en het ontbreken van voorlichting over seksuele en reproductieve gezondheid in het algemeen, zowel op lokaal als op EU-niveau.

Laten we leerkrachten eensgezind en de juiste informatie verstrekken, ondersteund door wetenschappers en gezondheidsspecialisten, als uitgangspunt.

Er moeten meer inspanningen worden geleverd om migrantenkinderen in de samenleving te integreren. Migrantenkinderen moeten nu een nieuwe taal leren en tegelijkertijd de reguliere syllabus volgen. Dit is niet doeltreffend.

Er moeten intensieve taalcursussen worden ingevoerd, zodat migrantenkinderen de taal van hun nieuwe huis leren voordat zij met reguliere schoolprogramma’s beginnen.

De pandemie heeft een gebrek aan mogelijkheden voor studenten aan het licht gebracht om met elkaar in contact te komen. Er moet een online netwerkplatform worden opgezet waarmee studenten kunnen communiceren met hun collega’s in andere EU-landen. Ze kunnen hun cultuur, taal en tradities delen, van elkaar leren, nieuwe vrienden vinden en plezier zijn.

Er is behoefte aan pan-Europese initiatieven die de Europese burgers in een geest en vriendschap samenbrengen. Zo zou elke student een virtueel Europees vriend (VEF) uit een ander EU-land kunnen krijgen waarmee hij of zij virtueel kan communiceren.

Burgers zullen alleen akkoord gaan met streng beleid als zij begrijpen waarom dit noodzakelijk is. Daarom moet de EU meer klimaatjournalistieke projecten financieren: hoe meer impact de communicatie heeft, hoe beter de bevolking zal zijn. Dit zal leiden tot meer publieke druk op bedrijven, aangezien zij verantwoordelijk zullen worden gehouden voor hun milieueffect.

Aangezien veel kunstenaars moeite hebben om te overleven, moet de EU een minimumloon vaststellen voor personen die in art-gerelateerde beroepen werken.

Kunst is een van de kernwaarden en erfenissen van Europa en maakt ons inherent Europeaan. Veel van de gelukkige symbolen van Europa zijn kunstwerken. Daarom zou het minimumloon voor alle art-gerelateerde banen de weg vrijmaken voor een nieuw tijdperk van artistieke producties en kunst erkennen als een waardevolle bijdrage aan de samenleving.

Europa heeft een rijke geschiedenis op het gebied van kunst en cultuur. Er zijn veel Europese getalenteerde kunstenaars die niet de aandacht krijgen die zij verdienen vanwege de dominantie van de Amerikaanse cultuur en het gebrek aan promotie van de Europese cultuur.

Daarom moeten we een agentschap oprichten dat zich bezighoudt met kunst in de EU. Dit agentschap zou kunnen helpen bij de ontwikkeling, ondersteuning en promotie van ideeën in verband met kunst, zoals film/muziek/grafische en/of andere kunstfestivals in Europa. Het zou Europese streamingplatforms van Netflix-achtige kunnen ondersteunen die zich voornamelijk richten op Europese films en cultuur, of zelfs een pan-Europese amusementsindustrie kunnen creëren die vergelijkbaar is met Hollywood.

De EU moet investeren in de filmindustrie, aangezien zij niet alleen actoren en regisseurs in dienst heeft, maar ook grafisch ontwerpers, geluidsredacteuren, CGI-operatoren en nog veel meer mensen die op creatieve gebieden zijn opgeleid.

Andere ideeën kunnen ook zijn:

• subsidies verlenen aan filmproducenten;
• de films op de markt brengen en deze verspreiden in de hele EU en
• een EU-filmorganisatie oprichten met uitreikingen voor Europese niet-anglophone films.

De culturele en creatieve sector (CCI’s), met inbegrip van al hun subsectoren en vertegenwoordigers, moet beter worden ondersteund door lokale overheden. Alle relevante belanghebbenden in elke stad moeten samenwerken met het opstellen van een „CCI-actieplan en ontwikkelingsstrategie”, met periodieke culturele inventarisaties om lokale middelen ter ondersteuning van de industrie in kaart te brengen. Dit moet gebeuren met de betrokkenheid, ondersteuning en coördinatie van de relevante Europese, nationale en lokale instellingen.

Geïnspireerd door „Humans of New York” moet de EU een campagne voor de menswetenschappen van de EU lanceren: een platform waar EU-burgers hun persoonlijke verhalen kunnen delen. Dit kan helpen om verbindingen tot stand te brengen en de empathie tussen mensen uit verschillende hoeken van de Unie te vergroten.

De EU moet pan-Europese culturele projecten financieren en bevorderen om het continent te verenigen, met name om de genezing tussen het oosten en het westen te bevorderen.

Het Erasmus ± programma is de beste manier gebleken om sterke relaties tot stand te brengen buiten de nationale grenzen, en daarom moeten we het programma uitbreiden — of andere programma’s opzetten volgens hetzelfde idee — voor de hele bevolking.

Middelbare scholieren, werknemers en personen met een handicap vormen allemaal groepen waarvoor het moeilijker is om toegang te krijgen tot dergelijke programma’s. Zij moeten ook hun vaardigheden in een ander Europees land kunnen ontwikkelen door middel van uitwisselingen met andere Europeanen. Door deze academische en culturele programma’s te financieren, zullen we terugkeren naar het beste idee van Europa: een continent met een sterk cultureel leven dat het gevoel kan wekken deel uit te maken van een gemeenschap buiten de grenzen van de oude naties. 

In een tijd waarin het nationalisme toeneemt, is het belangrijk om elkaar te bereiken in plaats van steeds meer geïsoleerd te raken. Dit betekent niet dat het onjuist is uw nationale identiteit en de bijbehorende tradities uit te drukken. Het betekent veeleer dat we beter met elkaar moeten communiceren, andere culturen moeten leren kennen en moeten leren over de tradities en geschiedenis van anderen.

We leven vaak in een multiculturele omgeving, maar relatief weinig mensen spreken over de cultuur van herkomst van hun medeburgers. Een mogelijke manier om toegang te krijgen tot andere culturen is taalcursussen. Talen zijn natuurlijk een zeer goede manier om meer inzicht te krijgen in andere culturen: Deze zijn momenteel echter meer gericht op het louter leren van talen. Als ze zich ook meer richten op het onderwijzen van culturele aspecten, zou een betere multiculturele omgeving kunnen worden gecreëerd.