Chociaż wielu konsumentów próbuje kupować produkty o mniejszej ilości opakowań, duży sektor społeczeństwa jest ograniczony, do pewnego stopnia, ceną. Powoduje to, że konsumenci są zmuszeni do zakupu produktów z większą ilością opakowań, ponieważ są one w rzeczywistości tańsze. To z kolei tworzy atmosferę, w której ludzie nie spodziewają się zapłacić prawdziwej ceny zakupu w tym sensie, że nabywcy płacą jedynie za produkt, a nie koszty tworzenia i usuwania opakowań. Aby ograniczyć nadmierne ilości opakowań, rządy powinny wprowadzić „podatek za opakowania” od kawałków pakowanych w materiały trudne do recyklingu, co oznacza, że tańsze produkty również mają najmniejszy wpływ na środowisko. Tak więc dla zwalczania odpadów ważne są zarówno lepsze praktyki w zakresie unieszkodliwiania, jak i intensyfikacja interwencji rządu w zakresie ustalania cen w supermarketach, ale skupienie się na tych ostatnich, moim zdaniem, miałoby większe oddziaływanie. Interwencja z najwyższego poziomu na najszybszym etapie miałaby największy wpływ na odpady i pozwoliłaby zachować największe zasoby naturalne.

Potrzebujemy nowej prawdziwej polityki recyklingu, ukierunkowanej na zasady gospodarki o obiegu zamkniętym. Nie mówię przy tym, że „powinniśmy lepiej przetwarzać nasze odpady”, ale że najpierw powinniśmy zacząć ponownie wykorzystywać wszystkie nasze opakowania i myśleć dwa razy przed zakupem czegoś, który zostanie natychmiast wyrzucony. Należy wprowadzić nową politykę w odniesieniu do wszystkich sklepów spożywczych na wynos, skłaniając je do rozpoczęcia korzystania z opakowań wielokrotnego użytku. Na przykład możliwe byłoby stworzenie usługi powierniczej, gdyby kupca używał i ponownie przyjmował do sklepu (lub oddał z powrotem spedytorowi) opakowanie wykorzystane do dostarczenia żywności. Inna opcja polegałaby na zaprzestaniu korzystania z jednego rodzaju kubków, czy to poprzez wpłacenie kaucji, albo poprzez zachęcanie ludzi do korzystania z własnych kubków wielokrotnego użytku. Jest to całkowita zmiana mentalności społeczeństwa, ale są to jedynie niewielkie niezbędne kroki, które mogą przyczynić się do większych zmian, które moim zdaniem są bliskie.

Mamy do czynienia z klasycznym problemem rynku Faillure, w którym występuje asymetria informacyjna i niespójność czasu. Ponieważ większość ludzi zdała sobie sprawę z tego, że diagnoza problemu została przeprowadzona prawidłowo: Wytwarzamy zbyt wiele odpadów, a także w formach, które są nieprzyjazne i kosztowne do bezpiecznego przetwarzania.

Zmniejszenie ilości odpadów powinno być łatwe, ale jak widzieliśmy w ciągu ostatnich 3 dziesięcioleci dyrektyw w sprawie odpadów, należy zmienić punkt ciężkości. Po pierwsze, rynek recyklingu potrzebuje nie tylko dostępu do funduszy i dotowanych kredytów w celu stworzenia infrastruktury i zdolności produkcyjnych (co jest konieczne ze względu na ekonomię skali sektora). Ale przede wszystkim musimy pamiętać, że recykling jest ostatnim krokiem i przez lata przechwytywał zbyt dużą część programu. Rządy krajowe powinny zmierzyć się z faktem, że interwencja rynkowa jest nie tylko potrzebna, ale również korzystna dla gospodarki o obiegu zamkniętym, ale również dla środowiska. 2 poniżej przedstawiono krótkie przykłady:
1. Surowce wtórne (materiały powstające w wyniku pewnego rodzaju procesu recyklingu) rzadko są konkurencyjne cenowo. Jeżeli czynnikiem decydującym jest cena, rządy muszą stworzyć zachętę do zachęcania do zastępowania surowców - konieczne jest oddzielenie płatności od produkcji, a w przeciwnym razie recykling niewiele sięga do stołu.
2. Zakup czegoś nowego jest często tańszy niż naprawa przedmiotów (zabierz sprzęt elektryczny i elektroniczny). Nowe rozporządzenie (WE) 2019/2021 ułatwia dostęp do informacji i części zamiennych na rynku napraw, ale faktem jest, że naprawa jest nadal znacznie droższa i czasochłonna niż zakup nowych. Jeżeli jednak naprawa jest najlepszą opcją z punktu widzenia ochrony środowiska, ponieważ zachowuje ona wszystkie używane materiały i zastępuje niefunkcjonujące materiały, to dlaczego nie są one objęte systemami zachęt, zwolnieniami podatkowymi itp.? Sektor napraw jest o wiele mniej szkodliwy dla środowiska niż produkcja nowych towarów, ale ceny nie uwzględniają tego wymiaru.

L’idée selon laquelle recycler nos déchets plastiques est toujours supérieure à l’incinération ne me semble pas bien justifiée. Recyclage est elle même une activité polluante alors que l’incinération permet de produire de l’électricité et potentiellement de réduire notre consommation d’énergies fossiles. Recyclage de nos déchets comporte des risques environnementaux, le pire étant lorsque nos déchets se retrouvent en Asie.

La primauté donnée au recyclage est une invention de l’industrie pétrochimique pour donner bonne conscience à nous consommateurs.

„Le seul dogme en matière de déchet plastique et qu’il faut en produire moins”. Uwaga MAIS aux effets pervers de cette décision: gâchis alimentaire, matière de substitution encore moins écoresponsable.

Uważam, że należy zakazać przedsiębiorstwom rolno-spożywczym wyrzucania żywności, zwłaszcza jeśli chodzi o owoce lub warzywa, ponieważ mogą ją sprzedawać lub przekazywać gospodarstwom hodowlanym jako pasza. Władze lokalne mogłyby zarządzać kanałami, tak aby przedsiębiorstwa sektora spożywczego mogły kontaktować się z gospodarstwami lub gospodarstwami spożywczymi w celu ułatwienia komunikacji między nimi. Dzięki temu żywność nie jest marnowana, przedsiębiorstwa otrzymują bezpłatne usługi w zakresie zarządzania produktami, których nie chcą, a gospodarstwo posiada bezpłatną lub tanią paszę naturalną. Istnieją regiony i przedsiębiorstwa, które już tego dokonują, ale uważam, że należy to zrobić w całej Europie.

Myślę, że ważne jest, aby kupować mniej, aby ograniczyć marnotrawstwo wielu rzeczy, takich jak żywność, tworzywa sztuczne i inne. Bardzo ważne jest odpowiednie poddanie recyklingowi każdej rzeczy. Moim zdaniem europejski pieniądz powinien usuwać produkty jednorazowego użytku z handlu. Obywatele muszą również dołożyć starań, aby uniknąć niepotrzebnego zanieczyszczania żywności przez marnowanie żywności. Parlament Europejski powinien również opracować ustawę w sprawach, które muszą być produkowane w sposób bezpieczny i zrównoważony ekologicznie przez korporacje wielonarodowe, które eksportują towary na terytorium Europy. Jeśli chcemy nadal mieszkać na naszej planecie, musimy produkować jak najmniej tworzyw sztucznych.

Myślę, że zarówno kupujemy mniej, jak i lepiej unieszkodliwiamy, ponieważ zachęcanie do powstawania dużych ilości odpadów jest bardzo niebezpieczne dla środowiska, a kupuje mniej rzeczy, możemy ograniczyć spożycie żywności i tworzyw sztucznych.
Uważam zatem, że aby osiągnąć dobre wyniki, ważne jest, aby obywatele i przedsiębiorstwa współpracowały ze sobą, wytwarzając mniej przedmiotów z tworzyw sztucznych i starając się wykorzystywać je w jak najmniejszym stopniu.

Uważam, że w celu ograniczenia ilości odpadów i źródeł zanieczyszczeń ważne byłoby przyjęcie systemu codziennego ponownego wykorzystywania niektórych substancji, na przykład substancji organicznych. Nie są one spalane, ale mogą stanowić naturalny kompost, powodując nadmierną emisję oparów i gazów, które zazwyczaj stanowią główne cechy globalnego ocieplenia. Ten ostatni jest niestety nadal bardzo poważnym problemem dla naszej planety i dla wszystkich przyszłych pokoleń ludzkich. Każdy obywatel powinien czuć się codziennie inwestowany nie tylko w rolę właściwego oszczędzającego w eksploatacji źródeł energii, ale przede wszystkim w codzienne unieszkodliwianie stosowanych substancji organicznych. Nie możemy pozwolić, aby substancje organiczne nadal stanowiły odpady wielkogabarytowe. Przy każdym niewielkim działaniu możemy zmienić świat; zapomnijmy!!!!

Plastik i przyroda nie są w stanie skutecznie radzić sobie z tym problemem. Powinniśmy ograniczyć się do skrajnego korzystania z niego, kolecić i spalić istniejące duże odłamki. Tworzyć nano boty, aby poradzić sobie z mikrodrobinami plastiku. Nasze tempo konsumpcji jest niewidoczne. Kupujemy myśli tylko dlatego, że możemy sobie na nie pozwolić i dlatego, że są one dostępne. Posiadanie produktu cyfrowego powinno być tańsze niż fizyczny. Jeżeli elektronika ma sprawność układu nergowego, odzież powinna być również wyposażona. Producenci powinni wybudować produkt, który mogą wyrabiać, a konsument może go kompostować. Nie należy już używać słowa odpadki.

Moim zdaniem kluczem do utrzymania powinno być kształcenie. Jako młodzież powinniśmy nauczyć alternatyw dla towarów niezrównoważonych, takich jak mączne maksydetery lub kubki czasowe dla dziewcząt, bary szamponowe zamiast zwykłego szamponu, szczoteczka do zębów bambusa zamiast plastiku itp. Nie chodzi tu o parę osób, które żyją w pełnym zera, lecz o to, by jak najwięcej osób generowało mniej odpadów. Istnieje grono alternatyw, z których każdy mógłby korzystać bez konieczności całkowitej zmiany stylu życia, ale niestety większość z nas nie jest świadoma ich, a większość z nas nawet nie uważa, że jest to kwestia, której powinniśmy się obawiać, ponieważ nie mamy na ten temat wykształcenia. (Przynajmniej w moim kraju)

Powinniśmy robić oba te działania - kupować mniej ORAZ lepiej zbyć.

Edukacja i dzielenie się wiedzą to sposób. Wykształceni ludzie wiedzą, w jakim stopniu mogą pomóc naszej planecie, zarówno sobie nawzajem, jak i sami, jeśli zachowywali się odpowiedzialnie, jeżeli są odpowiedzialni konsumenci, a tym bardziej odpowiedzialni nabywcy.
W tych 3 podstawowych zasadach podsumuję: 1.
Nigdy nie kupuj więcej, niż potrzebujesz. Nie kupuj rzeczy tylko dlatego, że możemy sobie na nie pozwolić, lub tylko dlatego, że są tanie.

2. Przy podejmowaniu decyzji, czy kupić coś, zawsze zapytaj siebie: „Czy naprawdę tego potrzebuje?" "Czy jest to produkt wysokiej jakości, który trwa długo i nie powoduje natychmiastowego powstania zbyt dużej ilości odpadów? „.
Nauczcie swoich dzieci, jak być odpowiedzialne za naszą planetę i dawać przykład wszystkim przyjaciołom, rodzinie i rówieśnikom. Dawanie przykładu, podczas gdy dzielenie się wiedzą jest silniejsze i mniej drażniące niż mówienie ludziom, co robić. Chciałbym zainteresować wszystkich obywateli europejskich, zwłaszcza tych, którzy dysponują wystarczającymi środkami finansowymi, aby kupić papierkę z 3 bardziej szczegółowymi pomysłami: 1. W restauracji nigdy nie zamawiaj więcej żywności/napojów niż jesteś w stanie spożyć.
(Często widzę, że po opuszczeniu restauracji bogatsi ludzie pozostawiają 50 % żywności (lub więcej) na talerzach. Restauracje muszą zawsze wyrzucić jedzenie!) 2. Loty samolotem w większości pozostawiają ogromne ślady i szkodzą naszej planecie i środowisku znacznie bardziej niż wiele innych aspektów łącznie.

1)zrób, aby każde przedsiębiorstwo spożywcze zmieniło swoje materiały z tworzyw sztucznych na inne, takie jak szkło czy konopie.
2) sprawić, aby każde przedsiębiorstwo dostarczało swoje produkty za pośrednictwem automatów sprzedających (zaawansowane automaty sprzedające posiadające więcej funkcji, takich jak utrzymanie liczby pozostałych produktów lub pomiar poziomu pozostałych płynów wewnątrz itp., tak aby przedsiębiorstwa mogły utrzymać pełną ilość automatów sprzedających i pracować) lub pracownicy, w których każdy obywatel musi zabrać ze sobą własne słoje, butelki lub opakowania, aby uzyskać produkt, którego pragnie uzyskać. Podnieść ceny dla tych, którzy chcą kupić nowy produkt bez własnego opakowania lub oferować nowe opakowania szklane w każdym sklepie. W ten sposób każdy obywatel będzie przyzwyczajony do noszenia własnych butelek i słoików oraz do rozwijania prawdziwej świadomości wolnej od ściółki.
W innych sytuacjach, takich jak restauracje z winem i produktami wymagającymi hermetycznego pakowania, zamiast tworzyw sztucznych należy stosować inne materiały, a recykling powinien być moszczem.
Myślę, że wszyscy możemy całkiem łatwo przewozić jedną butelkę lub dwie butle na wszystkie nasze potrzeby picia w ciągu dnia, a kiedy zakupy są potrzebne, każdy powinien zabrać własne słoje i butelki. Lub stworzyć nowy słoik do pakowania żywności, który ma wiele szczelin na różne rodzaje żywności, tak aby ktoś mógł kupić różne rzeczy za pomocą jednego łatwego do transportu narzędzia do wielokrotnego przechowywania/opakowywania.

Kupować mniej i kupować w sposób zrównoważony, ale również odpowiednio sprzedawać. Opakowania z tworzyw sztucznych budzą większe obawy niż inne, jeśli chodzi o kwestie związane z produkcją i ochroną środowiska. Jest to pierwsza kwestia, od której należy przejść obszar produkcji.

Ilość niepotrzebnego tworzywa sztucznego wykorzystywanego w każdym sklepie supermarketu, która często nie nadaje się do recyklingu, jest dość duża. Chociaż większość przedsiębiorstw osiąga już lepsze wyniki, na przykład stosowanie materiałów nadających się do kompostowania do worków i innych opakowań jednorazowego użytku, nadal istnieje wiele produktów sprzedawanych w tworzywach sztucznych. Co przyczynia się do powstawania odpadów, które już się zrobiliśmy. Jakie mogłoby być

zatem rozwiązanie? Uważam, że musimy działać wspólnie, jako konsumenci i kierownicy produkcji, aby: edukowanie większej liczby osób na temat tego, dlaczego zakup produktów w opakowaniach z tworzyw sztucznych szkodzi środowisku, a także wprowadzenie większej ilości nieodpadalnych rozwiązań zakupowych. Czasami opakowania z tworzyw sztucznych na produktach spożywczych mogą być absolutnie niepotrzebne, ponieważ większość warzyw ma własne „opakowania ekologiczne”. A także produkty pralnicze, produkty czyszczące, które mogą być sprzedawane w taki sposób, aby ludzie mogli przyjechać i napełnić własne szklane pojemniki. Produkty higieny osobistej, porsy, mleko, wszystko, co widzimy w sklepach, można sprzedawać bez plastiku, jeżeli pomysły dotyczące pojemników wielokrotnego użytku i zakupów masowych były szeroko rozpowszechnione nie tylko wśród konsumentów, ale również w przemyśle produkcyjnym.