Wszyscy mówimy o prawach człowieka, ale czy wiemy, jakie dokładnie są one? Prawa człowieka są również zasadami moralnymi, które tworzą siłę ludzkiego zachowania i są chronione jako prawa na mocy prawa krajowego i międzynarodowego. Prawa człowieka uznawane są za międzynarodowe i gwarantują równość. Obejmują one prawa obywatelskie i polityczne, takie jak prawo do życia i wolności, wolność myśli i wypowiedzi oraz równość wobec prawa i wiele innych.
Widzimy, że Parlament Europejski właśnie uznał Unię Europejską za strefę wolności LGBTQI. Osoby należące do tej społeczności mają takie same prawa jak wszyscy.
Przepisy, które mają wpływ na osoby LGBT, obejmują prawa adopcji osób LGBT, dostęp do operacji zmiany płci i terapii zastępczej hormonalnej oraz dostęp do wspomaganej technologii reprodukcyjnej. Problem polega na tym, że nadal wiele państw uznaje za nielegalne członkostwo w społeczności LGBTQI. Dlatego też, jako członkowie UE, musimy zadbać o to, by ludzie ci czuli się wolni, a nie wstydzeni ze względu na swoje wybory dotyczące ich życia osobistego, a także mieli równy dostęp do edukacji i opieki zdrowotnej.

Karanie Izraela za ciągłe łamanie praw człowieka i zbrodnie wojenne.

Bezpieczeństwo zaczyna się u kogoś, bo ludzie są skłonni do obwiniania rządu o bezpieczeństwo, tak się zgadzam, ale zanim rząd musi być własnym rządem, musi Pan najpierw stworzyć bezpieczeństwo w miejscu, w którym mieszkasz, a ludzie mieszkający uczysz, że zanim rząd zapewni im bezpieczeństwo, musi to zrobić. Musimy uniknąć sytuacji, która stwarza dla nich poczucie braku bezpieczeństwa, na przykład niektórzy młodzi ludzie twierdzą, że zgwałcili życie, które nie jest złe, ale przekroczą granicę. Jest to dla moich współmłodzieży, zapewnimy bezpieczeństwo samym sobie i innym wokół nas, ponieważ bezpieczeństwo zaczyna się w moim gronie i dziękujemy Państwu

Usługi społeczne dla sprawców drobnych przestępstw (np. kradzieży, zniszczenia mienia itp.) w celu odbycia kary poprzez tworzenie robót publicznych pod nadzorem policji. Dzięki temu przestępcy mogą ponownie zintegrować się ze społeczeństwem, stać się przykładem dla obywateli i stworzyć tymczasową siłę roboczą dla państwa.

Usługi społeczne dla sprawców drobnych przestępstw (np. kradzieży, zniszczenia mienia itp.) w celu odbycia kary poprzez tworzenie robót publicznych pod nadzorem policji. Dzięki temu przestępcy mogą ponownie zintegrować się ze społeczeństwem, stać się przykładem dla obywateli i stworzyć tymczasową siłę roboczą dla państwa.

PRAWA LGBTQ+!!!
Małżeństwa homoseksualne powinny być legalne w całej Europie.
Należy ją zaakceptować w większym stopniu.

Zwalczanie korupcji w Chorwacji poprzez wywieranie presji na rząd (z czego większość wydaje się skorumpowana). Korupcja w tej dziedzinie jest nadal bardzo rozpowszechniona.

Rodzice, zwłaszcza matki, powinni przejąć swoje role w rodzinie, aby ocalić przyszłość przed degeneracją moralną i innymi bezprecedensowymi wydarzeniami!

Praca seksualna to praca! Osoby świadczące usługi seksualne muszą być chronione na mocy prawa krajowego i europejskiego, będące formą trwającej przemocy i uprzedzeń. Handel ludźmi (który jest nielegalny i rotacyjny) i dziedzina płci muszą być rozdzielone i nie zaliczane jako równe. Jest to jedyny sposób ochrony podstawowych praw człowieka pracowników sektora seksualnego w zakresie swobody wyboru zawodu. Praca seksualna jest zjawiskiem, które możemy wskazać w całej historii społecznej. Czy restrykcyjne przepisy przyczyniły się do ograniczenia liczby współczesnych społeczeństw? Oczywista odpowiedź jest negatywna. Zamiast walki z pracą seksualną powinniśmy skupić się na ochronie pracowników i ich ochronie przed brutalnymi zachowaniami poprzez wspieranie ich praw!

Należy zapewnić więcej publicznych nagrań wideo i dokumentów na temat tego, co oznacza LGBTQIA+, aby ludzie rozumieli, że nie jest to kwestia wyboru, lecz kwestia natury. Chciałbym, aby więcej osób LGBTQIA+ znalazło się w filmach promujących równość miłości. Cieszę się, że więcej osób transpłciowych, interseksualnych, aseksualnych itp. Takie filmy i dokumenty przedstawiałyby fakty, które pomogą zrozumieć, co oznacza LGBTQIA+, czym jest osoba transpłciowa lub co oznacza geje. Powinny istnieć filmy przedstawiające nienawiść wobec osób LGBTQIA+, aby inni mogli zobaczyć, jak zła jest homofobia. Należy nagrania wideo pokazujące dane statystyczne, ile osób popełniło samobójstwo, ponieważ ich otoczenie nie przyjęło ich. Wszystkie te filmy powinny prowadzić do lepszego zrozumienia. Uważam, że problem homofobii wynika z niewiedzy.

Myślę, że osoby LGBT nie powinny być tak uważne.

Sprawdzanie za pomocą dokumentów rządowych (np. tożsamości) w celu umożliwienia tworzenia profili w sieciach społecznościowych (np. na Facebooku) począwszy od wieku. Ze względu na niekontrolowane korzystanie z internetu przez dzieci należy prowadzić stały nadzór i kontrolę, aby zapobiec wyciekowi danych osobowych małoletnich (np. zdjęć upośledzonych seksualnie). Anonimowość w internecie umożliwia wielu przyjaciołom wykorzystywanie sytuacji przeciwko dzieciom.

Nie prowadzimy współpracy z przedsiębiorstwami lub krajami, które nie przestrzegają praw człowieka. Proste.
Mówienie o prawach, ale później postępowanie z systemami autorytarnymi jest drastycznym problemem.
Mniej mówić o dalszych działaniach.

Integracja rynku pracy powinna być kontynuowana w UE poprzez umożliwienie pracy zdalnej z dowolnego miejsca w Europie.
Praca zdalna powinna przyczynić się do poprawy jakości życia, umożliwiając ludziom przemieszczanie się w miejscach mniej zatłoczonych poza miastami i zapobiegać masowej migracji do miast z obszarów wiejskich.

Światowi przywódcy powinni postrzegać świat „globalnie”, a nie „krajowo”, by skupić się na rozwiązywaniu kryzysów światowych. Ponadto, oprócz zaprzestania handlu z krajami, które łamią prawa człowieka, Organ, w tym ONZ, nadaje im uprawnienia
(np. uprawnienia VETO). Nieprzyznanie im tych uprawnień oznacza, że możemy podjąć działania przeciwko ich działaniom.

Chciałbym zawrzeć wiążące porozumienia w sprawie egzekwowania praworządności wobec narodów europejskich

Dystrybucja szczepionki covid 19 do wszystkich krajów na świecie w równym stopniu.

Sąd przywiązuje niewielką wagę do praw obywateli w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Trybunał wielokrotnie narusza prawa człowieka. Sąd za każdym razem zapewnia placówce psychiatrycznej ten sam status, ale w rzeczywistości pacjenci są równi. Jest to duża osoba, która narusza prawa. A pacjenci nigdy nie mogą odejść od instytucji.

Zawieszenie państw, które nie akceptują (lub przestały) akceptować praworządność i podstawowe wartości UE (np. brak prawa głosu), oraz wstrzymanie płatności. Nie może się zdarzyć, że państwa członkowskie UE nie spełniają kryteriów kopenhaskich, w szczególności kryteriów praworządności i demokracji, gdy są członkami UE.

Komisja Europejska od dawna próbuje osłabić lub obejść szyfrowanie, wykorzystywać usługi internetowe jako pomocniczą oraz monitorować 99 % niewinnych osób poprzez zatrzymywanie danych. Kiedy państwa członkowskie i Komisja Europejska ostatecznie wysłuchają naszej prywatności, ochrony danych i bezpieczeństwa danych?
W związku z tym zwracam się z uprzejmą prośbą o prawne zakazanie wyżej wymienionych środków! Każdy obywatel UE ma prawo do prywatności, ochrony danych i bezpieczeństwa danych. To właśnie w tej dziedzinie państwo musi w większym stopniu uwzględniać tę kwestię i zaprzestać ograniczania praw podstawowych obywateli. Wszystkie powyższe działania tworzą luki w zakresie bezpieczeństwa i poczucie całkowitego nadzoru. Nie może to być możliwe w wolnej i demokratycznej unii państw!

Wyznaczyć ostateczny termin (np. do 2025 r.) dla wszystkich wytwórni na przyjęcie przepisów, które będą miały zastosowanie do obywateli LGBTQI + obywateli UE, aby tworzyć związki cywilne ze swoimi partnerami tej samej płci, a także przyznać prawo do przyjmowania partnerstw tej samej płci.

Ponieważ nasz świat jest bardziej połączony, musimy zadbać o to, by nikt nie został pominięty ze względu na nieograniczoną wolność internetu. UE musi przyjąć nową dyrektywę w sprawie pornografii nieumyślnej, w tym: Specjalna grupa zadaniowa ds. cyberprzestępczości, nacisk na rząd krajowy o zaostrzenie kar oraz specjalny ogólnoeuropejski numer interwencyjny, z którym ofiary mogą się kontaktować w celu uzyskania wsparcia psychologicznego, porady prawnej i formalnych skarg.

Nakładanie sankcji na wszystkie państwa Unii Europejskiej za pomocą weta i sankcji finansowych, które nie przestrzegają praw człowieka i praw LGTBI +, a także zobowiązanie sędziów i sądów w państwach członkowskich do zachowania bezstronności, jak ma to obecnie miejsce w wielu państwach Unii Europejskiej.

Powinny istnieć sankcje prawne dla osób naruszających prawa człowieka, zwłaszcza w przypadku zaobserwowania przemocy psychicznej, formy przemocy, która nie jest postrzegana przez środowisko społeczne i której doświadcza sam sprawca, który jest uchwycony w swoich rozważaniach.

Oświadcza Pan, że zawiesza Pan płatności z budżetu UE na rzecz tych państw członkowskich, które nie przestrzegają praworządności, dodając jednocześnie, że Unia Europejska jest przestrzenią wolności dla osób LGBTQI. Jaka jest jednak sytuacja w krajach takich jak Francja, które nadal prowadzą terapię konwersyjną dla członków tej samej społeczności? Powiedzmy, że nie chodzi o terapie konwersyjne, które sprawiają, że nasza Unia staje się obszarem homofobicznym i transfobicznym. Transfobia i homofobia zabijają, chronią Europejczyków i karzą te kraje, które nie przestrzegają praworządności!

Państwa członkowskie, które nie przestrzegają przepisów i zasad UE, muszą wydostać się z członkostwa, dopóki nie zmienią swoich przepisów zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i innymi wytycznymi ustanowionymi przez Unię Europejską.

Mój pomysł dotyczy społeczności LGBTQI i Pana/Pani bezpieczeństwa. W niektórych krajach europejskich istnieją przepisy, które je chronią, ale w tak wielu innych nosach. Jeśli chcemy zmian, musimy zrobić wszystko razem. Myślę, że powinniśmy zrobić ustawę lub przynajmniej starać się zaproponować ustawę, która ma wpływ na wszystkie państwa członkowskie chroniące społeczność LGBTQI w taki sposób, aby były one przynajmniej chronione przez Unię. Moim celem jest umożliwienie, w przypadku prześladowania w ich kraju lub braku ochrony, wszystkim członkom społeczności, którzy są członkami społeczności, możliwość ubiegania się o azyl w kraju, w którym istnieją przepisy chroniące te osoby.

Sprawiedliwsza sprawiedliwość społeczna, bardziej równe prawa i szanse. Należy stworzyć powszechny europejski urlop ojcowski. Może mieć znaczenie to, gdzie przebywasz w Europie, każdy musi mieć prawo do korzystania z pierwszych miesięcy z dzieckiem.
Dążenie do równości, ograniczenie dyskryminacji w zatrudnieniu i poszanowanie naszych praw podstawowych.

Uchylenie macierzyństwa zastępczego, uregulowanie przepisów, które obecnie go dopuszczają, oraz ułatwienie adopcji dzieci dla par queer i rodzin samotnie wychowujących dzieci.

Wspólna jednolita koncepcja i utworzenie rozporządzenia w dziedzinie prawa karnego przewidującego obowiązkową zgodność z europejskimi normami prawnymi, których muszą przestrzegać sądy i prokuratura we wszystkich państwach członkowskich Europy. Ponieważ nie ma to miejsca w Bułgarii, moim pomysłem jest zobowiązanie ich w drodze rozporządzenia, ponieważ dyrektywy w ogóle nie są transponowane, a 90 % europejskiej podstawy prawnej nie jest przestrzegane. W związku z tym konieczne mogą być również sankcje.

W sprawie eurosceptycyzmu:
W oparciu o osobiste doświadczenia mogę powiedzieć, że „euromyths” wynikają po prostu z braku wiedzy na temat UE.
Chcesz silniejszy przekaz UE? Bruksela powinna zapylić Captain Euro. Lub inny kolorowy łóżeczko dla tego materiału, który może wytłumaczyć prostymi słowami, jak działa UE. Coś lekkiego i być może satyrycznego, ale dostarcza wiedzy na temat podstawowych funkcji.

Zjednoczyć przedsiębiorców społecznych zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym w celu stworzenia norm, które będą powszechnie uznawane, w oparciu o istniejące wartości UE. W obecnych europejskich ramach praw człowieka jest wykonalne i ważne, aby dzielić się najlepszymi praktykami i włączać je do głównego nurtu poprzez utworzenie ogólnounijnego forum poświęconego różnorodności w celu podsycania dyskusji, kształtowania pomysłów i wspierania zrozumienia. Przykłady obejmują Forum Działalności Pride Business w Czechach, w ramach którego z powodzeniem angażuje się przedsiębiorstwa państwowe, takie jak Poczta Czeska, w proces różnorodności i włączenia społecznego, co jest bezprecedensowym przypadkiem.

Monitorowanie w mediach społecznościowych stało się bardzo istotne i stanowi ważny element bezpieczeństwa internetu. Chciałbym zaproponować solidniejszy system monitorowania. Od początku pandemii wszelkiego rodzaju posty, które musiały być związane z wirusem, zawsze otrzymują niewielką notatkę, w której można kliknąć, aby uzyskać informacje na temat COVID-19. Wydaje się, że system monitorowania jest w stanie zlokalizować posty dotyczące wirusa, tak więc dzięki temu samemu systemowi moglibyśmy zlokalizować posty nienawiści wobec mniejszości społecznych, gospodarczych i rasowych.

UE musi zagwarantować niezależność wymiaru sprawiedliwości władzy politycznej we wszystkich państwach członkowskich, nie tylko w Polsce i na Węgrzech.

PL:
UE musi zagwarantować niezależność sądownictwa od władzy politycznej we wszystkich państwach członkowskich, nie tylko w Polsce i na Węgrzech.

Istotą Unii jest przede wszystkim unia. Wyraźnie widać różnicę między państwami między północą a południem w zależności od wpływu, jaki każdy kraj odbije się na rosnącym wzroście liczby imigrantów. Ponadto sprawa mojego krajowego hrabstwa Cypr, biorąc pod uwagę fakt, że jest to niewielki kraj, jednak jest okupowana siłą przez Republikę Turecką, a Unia nie zrobiła nic w tej sprawie w ciągu ostatnich 17 lat, kiedy Cypr przystąpił do Unii, i nadal akceptuje wszelkie nielegalne działania, jakie Turcja podejmuje nie tylko wobec Cypru, ale także Grecji, Armenii, Syrii itd. Nadszedł czas, aby Unia Europejska zapewniła państwom członkowskim niezbędne wsparcie ideę, która promuje.

Kwestia dyskryminacji społeczności LGBT nabrała ostatnio istotnego znaczenia.
Stefano Rodotà, jeden z najważniejszych włoskich ekspertów prawnych, skrytykował ten rodzaj przemocy. Chociaż podkreślił on, że nawet Karta praw podstawowych (eu) zakazuje stosowania dyskryminujących strategii politycznych (zdecydowanie zalecam przeczytanie jego książki „Diritto d’amore” (tytuł włoski)), nie można zaprzeczyć, że wciąż pozostaje wiele do zrobienia.
Jestem skłonny wierzyć, że młodzi ludzie odegrają kluczową rolę w zwalczaniu dyskryminacji w naszym społeczeństwie. Sprawmy, że równość wszystkich obywateli staje się prawdziwa. #Różnorodność jednorodna

Wiele młodych ludzi ma ograniczenia w zakresie niezależności od miejsca zamieszkania rodziny, takie jak ograniczenia finansowe, ale ograniczenia te zwiększają się, gdy jesteś młodą osobą niepełnosprawną, ponieważ w grę wchodzą takie czynniki jak mobilność, dostępność itp., co prowadzi do dużej niepewności dla tej osoby.
Z tego powodu proponuję, aby rządy państw członkowskich wybudowały nieruchomości mieszkalne dostępne wyłącznie dla osób niepełnosprawnych, w których osoby niepełnosprawne są wynajmowane w celu zamieszkania w jednym z tych mieszkań.
Ponadto, aby uczynić tę inicjatywę bardziej dostępną i uderzającą dla osób niepełnosprawnych, proponuję, aby gospodarstwa te zatrudniały różnego rodzaju pracowników socjalnych (technicy ds. zatrudnienia, technicy rehabilitacji, nauczyciele szkół specjalnych, edukatorzy socjalni, spicologowie itp.) oraz usługi sprzątania, którzy będą oferować swoje usługi mieszkańcom po możliwie najniższych cenach.
Ponadto, aby zwiększyć dochody i uczynić tę inicjatywę bardziej opłacalną, proponuję, aby na parterze tej nieruchomości jako małego, otwartego dla publiczności ośrodka rekreacyjnego oraz baru/restauracji można było założyć.
W ten sposób rządy będą wspierać autonomię osób niepełnosprawnych, zapewniając im wystarczające warunki mieszkaniowe i zasoby umożliwiające niezależne i samowystarczalne życie oraz tworzenie nowych miejsc pracy zapewniających wystarczające dochody, aby odbudować pieniądze zainwestowane w tę inicjatywę.

UE powinna promować we wszystkich państwach członkowskich system mieszany
wybór sędziów w tych wyższych instancjach sądowych w celu:
zagwarantowanie niezależności systemu sądownictwa. Ω #StandForSomething

Prawo konstytucyjne powinno być uzasadnione nie tylko dla instytucji, ale również dla obywateli (lepsze: dla ludzi)

80 lat temu doznaliśmy przerażającej wojny i wielu Europejczyków zginęło ze względu na religię, kolor skóry, narodowość itp. Postawienie nazizmu i przeprosiny jest obecnie przestępstwem w Niemczech. Uważam, że należy ją ekstrapolować na szczeblu europejskim i wprowadzić na szczeblu europejskim przepisy zwalczające tego rodzaju nienawiść (antysemityzm, islamofobię itp.). Powinna istnieć ustawa potępiająca czyny naruszające uciskające upominki lub dyktatury, które nie szanowały podstawowych praw człowieka w Europie i zakazujące jakichkolwiek symboli z nimi związanych.

Obywatele UE powinni mieć większą możliwość wnoszenia spraw do sądu UE. Obecnie kryteria, które należy spełnić, aby wnieść sprawę w UE, są bardzo wysokie i często niemożliwe do osiągnięcia, co uniemożliwia obywatelom UE pociąganie osób do odpowiedzialności za naruszenia praw człowieka.

Należy zaprzestać propagandy LGBTQ+, wiele badań pokazuje, że dziewczęta i chłopcy zachodniego pokolenia Z są bardziej skłonni do nieheteroseksualistów ze względu na pornografię w internecie, propagandę seksualną w tv i w szkołach. Wpływa to negatywnie na ich zdrowie psychiczne, a w dłuższej perspektywie zaszkodzi naszemu już i tak złym przyrostowi ludności w Europie.

Zarządzono, by kierował nimi przedsiębiorstwa wielonarodowe, które narzucają swoje przepisy. Jeżeli narody nałożą swoje zasady, to przetrwanie przedsiębiorstw wielonarodowych będzie musiało się dostosować, nawet jeśli potępią nieuczciwe działania.
Nie zezwala się już na wprowadzanie produktów zagranicznych, które nie spełniają norm europejskich.

Stworzenie Europy obrony i rozwój europejskiego przemysłu obronnego.

Obywatelstwo europejskie i związane z nim prawa powinny być niezależne od obywatelstwa krajowego, ale dodatkowe w stosunku do obywatelstwa krajowego.

Główne punkty:

Obywatelstwo europejskie nigdy nie może zostać odebrane przez nikogo wbrew Twoim życzeniom, zrzekane tylko w razie potrzeby.

Unia Europejska ma obowiązek chronić swoich obywateli przed autorytarnymi i faszystowskimi rządami (takimi jak rządy Zjednoczonego Królestwa i Węgier).

Dwa sposoby uzyskania obywatelstwa europejskiego:

1. Obywatel państwa członkowskiego

2. Prawo do podstawowych wolności (np. swobody przemieszczania się) powinno zostać nabyte po 5 latach pracy/studium w UE.

Obecnie, jeśli jesteś prawdziwym Europejczykiem i pracujesz/studiujesz w kilku krajach UE przez 5 lat, 10 lat lub całe życie, nigdy nie będziesz mógł korzystać z praw UE. Jest to niesprawiedliwe.

Uwaga: Mam dużo więcej szczegółów na temat obywatelstwa europejskiego i z przyjemnością podaję więcej szczegółów w przypadku zainteresowania.

Europa obronna ograniczy ryzyko przejęcia kontroli przez siły zbrojne nad państwami w wieku przed chaotycznymi wydarzeniami. Dla przypomnienia najgorszym wrogiem demokracji jest jego armia.
Ponadto wspólna armia będzie niezwykle odstraszająca, nie wspominając o tym, że Francja posiada broń atomową. W świecie dwubiegunowym rozsądne byłoby uprzedzanie się odstraszająco. Świat nie jest miłością i słodką wodą, a w najbliższej przyszłości stanie się jeszcze mniej prawdziwa.
Ponadto dobre byłoby dysponowanie narzędziami prawnymi umożliwiającymi korzystanie z palców państw, które nie przestrzegają praw podstawowych, w tym wolności (tak Węgry to TOI, na które patrzę). Nie zapomniano o tym, że jest to absolutnie konieczne i konieczne. Nie możemy pozostawić jednej minuty temu tańcemu, tak jakby nic się nie stało.

Usunięcie armii narodowych i utworzenie armii UE. Jesteśmy w zglobalizowanym świecie, czym będzie kraj liczący 2 miliony ludzi? Zglobalizowany świat = armia UE. Jesteśmy UE, jesteśmy jednym krajem

Nikt nie powinien być dyskryminowany ze względu na swoją orientację seksualną lub tożsamość płciową w dowolnym momencie, zwłaszcza gdy ubiega się o nową pracę, uda się do lekarza i ubiega się o czynsz/nabycie nieruchomości.

wcześniejsze konsultacje z obywatelami europejskimi przed podjęciem jakiejkolwiek polityki ograniczania podstawowych wolności ludzkiej ETR - żądanie przejrzystości umów zawieranych przez Europę (np. szczepionek)

Wniosek do Parlamentu Europejskiego i Komisji:
Proszę pozwolić Polakom decydować o tym, w jaki sposób kierują się oni w demokratyczny sposób.
Nie potrzebujemy żadnego zagranicznego nadzoru nad naszym systemem sądowym.
Proszę trzymać się umów i traktatów oraz traktować jako partnerów wszystkie duże i małe kraje.

Proponuję rozszerzyć prawa cyfrowe, przyjmując coś podobnego do ustawy o prawach w internecie. Prawa obejmują:
Wolność słowa z wyjątkiem bezpośrednich fizycznych kar pieniężnych lub doxxingu-; Prawo do naruszenia musi być chronione na mocy niniejszego dokumentu, ponieważ to, co dzisiaj nie stanowi naruszenia, może naruszać istotę; Ponadto instytucje zbierające się we własnym zakresie mogą pobierać opłaty na rachunkach obraźliwych w celu ich ścigania w celu ich zmiany —
Prawo dostępu do treści zablokowanych w regionie, w którym mieszkają —
Uregulowanie dużych przedsiębiorstw działających w mediach społecznościowych, ochrona rachunków użytkowników przed nadużyciami —
Otwarcie sprzedaży danych użytkowników przez przedsiębiorstwa gromadzące je osobom trzecim, wykorzystanie ich wyłącznie wewnętrznie - Umożliwienie
użytkownikom dostępu do danych u osób trzecich, otrzymanie kwoty wpływów ze sprzedaży tych danych osobom trzecim.

Stolik przywódców odpowiedzialnych za kontrolę dżemów i amunicji. Ułatwienie procesu, dzięki któremu obywatel może nosić broń palną

Moim zdaniem federalizacja Unii Europejskiej (w oparciu o ideę Stanów Zjednoczonych Europy) jest jedynym sposobem utrzymania przez UE konkurencyjności w niemal dwubiegunowym globalnym porządku, w którym się znajdujemy. Teraz znaleźliśmy się między coraz bardziej autokratycznymi i imperialistycznymi stanami, USA i Chinami.
W praktyce postrzegam to jako funkcjonujące podobnie jak w Stanach Zjednoczonych, ale charakteryzujące się silniejszą demokracją. Centralny rząd federalny opracowałby i wdrożył strategie polityczne mające na celu rozwiązanie problemów na szczeblu kontynentalnym, których poszczególne kraje nie mogą i nie powinny być pozostawione same sobie. Obejmują one migrację, kryzys klimatyczny, egzekwowanie praw człowieka, armię europejską i zapewnienie uczciwej konkurencji na kluczowych rynkach. Ponadto federalny rząd UE powinien mieć większe uprawnienia do zapewnienia przestrzegania praworządności w państwach członkowskich, zwłaszcza w odniesieniu do praw człowieka.
Jednocześnie państwa członkowskie powinny mieć możliwość opracowania na szczeblu lokalnym rozwiązań problemów lokalnych, w tym niektórych polityk podatkowych, cyfryzacji i usług publicznych, aby promować bardziej demokratyczny proces kształtowania polityki. Należy przyznać więcej uprawnień poszczególnym regionom w każdym państwie członkowskim, aby zapewnić zaangażowanie zainteresowanych stron w proces lokalnego rozwoju gospodarczego.

Zwracam się do Polski z prośbą o zwrócenie się do Komisji Europejskiej o nieingerowanie w sprawy wewnętrzne demokratycznie wybranych głodów. Komisja Europejska nie ma demokratycznego mandatu do stanowienia rządów w odniesieniu do państw członkowskich. Proszę przestrzegać traktatów UE - chronić podstawowe wolności, ale pozostawiać sprawy wewnętrzne, takie jak organizacja sądownicza, demokratycznie wybranym organom państw członkowskich. W przeciwnym razie UE nie ma przyszłości.

Mechanizm warunkowości w zakresie praworządności już pokazuje swoje problemy. W jaki sposób możesz domagać się godności, wolności, równości i solidarności, gdy uzależniasz fundusze na odporność na COVID od Polski i Węgier? Jak to jest cyniczna?

Uważam, że nadrzędną kwestią jest również idea „praw i wolności, z którymi Państwo się urodzili, i wklejenia ich jako takich”. Prawa i wolności obowiązują tak długo, jak długo wywiązują się Państwo z obowiązków socjalnych. Chodzi o to, by obywatel, który szanuje długi socjalne, miał takie same prawa jak obywatel, który narusza prawo i prawa innych osób, zwłaszcza jeśli robi to z dobrą wiedzą i złym zamiarem. Innymi słowy, obywatel, który uczciwie żyje, nie ma prawa do przestrzegania zobowiązań wobec małżonka, do płacenia podatków i ceł, do osiągania pozytywnych celów społecznych (praca, rozwój osobisty i społeczny, w którym mieszka, bezpieczeństwo osób wokół nich itp.) do korzystania z tych samych praw i wolności co ci, którzy robią inaczej. Uważam, że to podejście egalitarne, które jest całkowicie niesprawiedliwe z mojego punktu widzenia, musi ulec zmianie oraz że prawa i wolności zostaną trwale utracone i utrudnione, gdy zachowanie będzie w ten sam sposób sprzeczne z innymi.

Zachęcanie państw do różnorodności wśród obywateli, jak widziałem w Hiszpanii. Czarne osoby, muzułmanie, osoby LGBTQ, hispanice, Romowie itp.

Parlament Europejski i instytucje UE powinny działać na rzecz obywateli państw członkowskich, a nie na rzecz ideologii. W instytucjach UE istnieje zbyt wiele ekologizmu, płci, marksizmu, polityki tożsamości. Chcemy współpracować na rzecz rozwoju naszych gospodarek i poprawy naszego życia, a nie walczyć z wojnami ideologicznymi. Obecnie z historii powinno jasno wynikać, że socjalizm nie jest zrównoważonym sposobem na nowoczesne społeczeństwa. Proszę zjednoczyć państwa członkowskie zgodnie z uzgodnionymi warunkami i swobodami (zob. traktaty) i zrezygnować ze strategii ideologicznej „divide et impera”.

Po pierwsze, zaprzestać zadawania pytań tylko o opinię młodzieży.
To ich przyszłość, ale my, ich rodzice, chcemy dla nich najlepszego świata. Znamy przeszłość i chcemy, aby nigdy nigdy nie żyć tego, co żyjemy. Słuchaj zatem wszystkich opinii i zabieraj ich najlepszą oucztę. Ochrona młodzieży komunizmu! Nie wiedzą, co to oznacza i mogą stać się atrakcyjniejsze. Dziękujemy za szczęście!

Kobiety muszą mieć możliwość korzystania z takich samych praw jak barbaire, a wszelkie nadużycia (fizyczne/werbalne/seksualne) muszą być surowo karane, a agresorzy NIE powinni być pozostawieni wolności. Na przykład gwałt i pedofilia są bezsprzecznie osądzone i karane wyrokiem w sprawie MINIMUM 20 lat. Przemoc seksualna (zarówno wobec kobiet, jak i dzieci) zbyt często jest pomijana lub karana skandalicznym niewielkim wyrokiem, któremu należy zaradzić.
WE wszystkich państwach członkowskich UE konieczne jest również posiadanie prawa do aborcji, ponieważ żadna wartość patriarchalna ani instytucja społeczna nie mają prawa ingerować w życie osobiste człowieka.

Witam wszystkich,
moje nazwisko jest Filipem i jestem z Bułgarii. Teraz mieszkam w Niemczech od 2015 r., ale za każdym razem ja wakujem dwa razy. Kiedy po raz pierwszy udaję się do mojej rodziny, przyjaciół, nauczycieli... bo cieszę się, że znów je zobaczę. Po raz drugi znów wyjeżdżam do Niemiec, bo nie zdają się na nie. Dlaczego muszę udać się do innego kraju i nie przebywać w moim kraju i tam pracować i ciekawić z rodziną i przyjaciółmi. Bułgaria musi się zmienić, Bułgaria potrzebuje młodych ludzi, którzy nie są skorumpowani, a nie liść, a nie chwasty. Co UE robiła dla takich osób? Wszyscy wiemy o problemach w moim kraju, ale nikt nie robi czegoś? Do kiedy potrzebujemy młodych ludzi, takich jak mój abondon, rodzina i przyjaciele? Coś dla Bułgarów i dla innych krajów, którzy chcą mieć tylko pieniądze, by być zadowolonymi. Nie chcę być bogata lub coś innego, tylko chcę być zadowolony z mu rodziny i moich przyjaciół. Przepraszam za obciążenie. Potrzebowałem jednak dużego etapu, na którym ludzie mogą słyszeć to, co chce powiedzieć.

Dziękujemy za
uwagę Wszystkie kraje świata.

Wartości egzekwowane przez instytucje UE powinny odzwierciedlać wartości ich obywateli. Problemy związane z gejami, lesbijkami, transkiutami itp. są niewielkimi kwestiami mniejszościowymi i należy je traktować jako takie. Większość życzy sobie, by ich przywódcy działali na rzecz dobra europejskich rodzin, poprawy warunków pracy i poziomu życia, lepszej edukacji dzieci itp. Proszę nie rozpoczynać wojen ideologicznych i sprzeciwiać się terroryzowaniu przez małe mniejszości, lecz głośne i wpływowe.
Proszę pamiętać, że Europa jest cywilizacją opartą na starożytnej filozofii greckiej, prawie rzymskim i etyce chrześcijańskiej. Aby projekt europejski miał swoją przyszłość, powinien on koncentrować się na tych podstawowych wartościach, które dobrze służyły Europie przez ponad 2 tysiące lat.

Od początku 2021 r. napaści na tle seksualnym są nasilone. Wszystkie akty niegodziwego traktowania w celach seksualnych powinny być uznawane za felonie. Należy zaostrzyć kary i nałożyć na sprawcę równoważną karę. Ponadto wszyscy obywatele powinni mieć swobodny dostęp do informacji o przestępcach seksualnych, aby zachować bezpieczeństwo.

UE powinna zdecydowanie wzmocnić praworządność w Unii i powiązać tę ideał z pewnymi (lub innymi) zobowiązaniami finansowymi, tak aby misja UE polegająca na propagowaniu praworządności nie była utrudniona w ramach

Aby zachęcić do dialogu na wszystkich poziomach społecznych w procesie łagodzenia zamrożonych konfliktów, proponuję utworzenie w ramach Partnerstwa Wschodniego inicjatywy na rzecz bezpieczeństwa młodzieży, w ramach której młodzi ludzie z Mołdawii, Ukrainy, Gruzji, potencjalnie Armenii i Azerbejdżanu mogliby się spotkać, burzę mózgów i mieć możliwość zainicjowania pewnych projektów, nawet we współpracy ze swoimi odpowiednikami z regionów takich jak Naddniestrza, Donbas, Osetia i inne takie regiony.

Małżeństwo dla wszystkich.

Nie będzie to bardzo długie... Mam tylko reklamować Parlament Europejski w serwisie społecznościowym TikTok. W tym krótkim filmie zobaczymy kobietę wypowiadającą się na temat imigracji i wyrażającą swoje poglądy na ten temat, który musi być również stanowiskiem Parlamentu Europejskiego. Ta kobieta wysunęła pogląd, że nie ma prawdziwej granicy i że możemy udać się do każdego kraju, tak jak chcemy. W ogóle nie zgadzam się z tą ideą, a w świetle uwag przedstawionych w ramach promocji nie jestem jedynym. W jaki sposób możemy utrzymać narod, w którym patriotyczna duma już nie istnieje, a niektóre osoby posiadające francuskie dokumenty tożsamości nie są w stanie posługiwać się językiem Molière’a. Podsumowując, uważam, że obecna sytuacja jest dość krytyczna, dlatego myślę, że pomysł ten (całkowicie w trakcie myślenia europejskiego, który sprawia, że nasza unia jest tak słaba), jest całkowicie absurdalny i nie ma powodu, by być.

W Rumunii 3 na 4 przypadki niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych uznaje się za doniesienia seksualne oparte na konsensusie. Jak to możliwe? W jaki sposób osoba w wieku 9 lat może powiedzieć, że osoby w wieku 9 lat miały konsensualną płeć z 53 rokiem życia? UE powinna w większym stopniu angażować się w ochronę osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.

Zakaz stosowania propagandy LGBT i karanie homoseksualizmu jak w 80.

Rozszerzenie pojęcia dyskryminacji

WPROWADZENIE

Część normatywna dyrektywy 2008/0140 przewiduje różne formy dyskryminacji, ale obejmuje również nową formę dyskryminacji, znaną jako dyskryminacja wieloraka. Dyskryminacja wielokrotna ma miejsce wtedy, gdy dana osoba jest dyskryminowana przez co najmniej dwa czynniki, które oddziałują na siebie jednocześnie, tworząc nową formę dyskryminacji.
Pierwszy tekst tej dyrektywy przygotowany przez Komisję został przygotowany w 2008 r., jednak upłynęło ponad dziesięć lat, a jej przyjęcie nie zostało osiągnięte. W najnowszym sprawozdaniu z postępu prac przedstawionym przez prezydencję Rady wśród nierozstrzygniętych kwestii wskazano m.in. brak pewności prawa, podział kompetencji oraz praktyczne, finansowe i prawne skutki wniosku. W związku z tym w niniejszym wniosku chcielibyśmy przedstawić powody, które powinny zachęcić Radę do przyjęcia niniejszej dyrektywy, a przede wszystkim potrzebę jej wdrożenia w celu poprawy polityki społecznej Unii Europejskiej.
OPIS PROBLEMU
Obecne prawodawstwo UE chroni przed dyskryminacją ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek i orientację seksualną wyłącznie w dziedzinie zatrudnienia. W 2008 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (dyrektywa 2008/0140). Zniwelowałaby tę lukę, rozszerzając ochronę przed dyskryminacją z tych względów w dziedzinie edukacji, ochrony socjalnej oraz dostępu do towarów i usług.
Konieczne jest jednak nie tylko przyjęcie tej dyrektywy w celu rozszerzenia zakresu ochrony przed dyskryminacją, ale również włączenie do niej pojęcia, które uważamy za niezbędne w dziedzinie równości, takiej jak dyskryminacja z wielu przyczyn jednocześnie.
Do tej pory pojęcie dyskryminacji wielorakiej nie zostało wyraźnie uznane przez prawo ani przez sądy. Obecne wspólnotowe ramy prawne obejmują szereg rozdrobnionych dyrektyw o różnych obszarach stosowania, co pokazuje, że prawodawstwo i polityka często odnoszą się do jednego aspektu tożsamości jednostki, ignorując w ten sposób doświadczenia osób o wielokrotnych tożsamościach.
W 2019 r. wznowiono próby odblokowania negocjacji w Radzie w sprawie tego kluczowego instrumentu prawnego. Jednak do końca roku Rada nie osiągnęła jeszcze niezbędnego konsensusu.
WNIOSEK
Z tych powodów proponujemy, aby Rada przyjęła dyrektywę 2008/0140. Główne powody, dla których Rada powinna przystąpić do zatwierdzenia, są następujące:
— Po pierwsze, ponieważ jest to niezbędne narzędzie rozszerzenia ochrony na wszystkie osoby, które mogą czuć się dyskryminowane ze względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną w sytuacjach poza miejscem pracy.

— Po drugie, ponieważ pierwszym krokiem Unii Europejskiej byłoby wprowadzenie do swojego ustawodawstwa pojęcia „dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie”. Uważamy, że pojęcie to jest naprawdę ważne, ponieważ w niektórych przypadkach dyskryminacja nie występuje w odosobnieniu, lecz ze względu na jednoczesne połączenie kilku z nich i to właśnie wtedy mówimy o dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie. Zjawisko to jest wyraźnie związane z faktem, że ludzie mają wieloaspektową tożsamość.

Po trzecie, uważamy, że dyskryminacja ze względu na zamknięty wykaz przyczyn lub ograniczona do konkretnego obszaru (np. zatrudnienia) nieuchronnie prowadzi do hierarchii w zakresie publicznej i społecznej opieki nad grupami społecznymi znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji (w zależności od wielkości wydatków, znaczenia programów publicznych, ich ciągłości, obecności w programie, relacji w mediach itp.) oraz że hierarchia ta jest również zróżnicowana w czasie i w zależności od programu politycznego. Jeżeli polityka publiczna koncentruje się głównie na przykład na płci lub rasie, negatywny wpływ na inne istotne czynniki dyskryminacji, takie jak wiek lub niepełnosprawność.

Ponieważ UE jest podmiotem geopolitycznym, którego głównymi wartościami są demokracja i równość, UE powinna przyjąć w swoich politykach podejście, które pozwoli na jednoczesne zajęcie się kilkoma czynnikami dyskryminacji, zapewniając w ten sposób brak wykluczenia grup mniejszościowych i hierarchię niektórych grup w swoich politykach. Konieczne jest zatem przyjęcie przepisów, które nie skupiają się na stałych podstawach dyskryminacji i obejmują możliwość przeanalizowania dwóch lub większej liczby czynników.

Propozycje te zostały opracowane w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Konkretne środki zwalczania dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie

WPROWADZENIE
W następstwie różnych poprawek Parlamentu wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (dyrektywa 2008/0140) po raz pierwszy wprowadza pojęcie dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie. Naszym zdaniem rozwój tej koncepcji jest jednak nadal niewystarczający z wielu powodów, które zostaną omówione poniżej w niniejszym wniosku.
Naszym celem jest wezwanie Komisji do przyjęcia rozporządzenia przewidującego szczególny system prawny dotyczący pojęcia „dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie”. Proponujemy również, aby w niniejszym rozporządzeniu określono niezbędne środki, które europejskie organy ds. równości powinny podjąć w celu poprawy intersekcjonalności ich funkcjonowania.
OPIS PROBLEMU
W poprawce nr 38 do rezolucji legislacyjnej Parlamentu Europejskiego z dnia 2 kwietnia 2009 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy 2008/0140 uważa się, że dyskryminacja wielokrotna ma miejsce albo ze względu na połączenie przyczyn religijnych lub światopoglądowych, niepełnosprawności, wieku i orientacji seksualnej, albo gdy sytuacja będąca przedmiotem skargi wchodzi w zakres przedmiotowy dyrektywy 2000/43/WE (pochodzenie rasowe lub etniczne) lub dyrektywy 2004/113/WE (ze względu na płeć).
Ścisłe rozgraniczenie tego pojęcia, albo z tego względu, że musi ono opierać się na wyczerpujących kryteriach, albo z tego względu, że musi ono ograniczać się do zakresu przedmiotowego, może prowadzić do braku przepisów antydyskryminacyjnych, gdy dyskryminacja koncentruje się na względach nieobjętych zakresem stosowania dyrektywy, dyskryminacja ta nie wchodzi w zakres jej stosowania lub gdy sytuacja dyskryminująca ze względów objętych dyrektywą nie jest objęta jej zakresem stosowania.
Z drugiej strony, jeśli chodzi o działy zajmujące się problematyką płci i innymi nierównościami, mogą one współpracować w konkretnych kwestiach, na przykład gdy wnioski dotyczą grup „specjalnych”, takich jak kobiety romskie. Nie istnieją jednak żadne procedury pozwalające na systematyczną koordynację prac mających na celu skrzyżowanie różnych nierówności.
WNIOSEK
Strategia antydyskryminacyjna na szczeblu europejskim czasami przyjmuje jednolite podejście do niektórych form dyskryminacji. Chociaż prawdą jest, że w ramach Komisji Europejskiej (Dział G4) utworzono niedawno jednostkę, która zwraca większą uwagę na dyskryminację z wielu przyczyn jednocześnie, nazywaną „Action against Discrimination and Civil Society”, większa uwaga poświęcana przez UE dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie nie odzwierciedla podejścia opartego na krzyżowaniu się nierówności, ale pokazuje, że w praktyce politycznej UE przeważa odrębne podejście.
Grupy sterujące skupiają jednostki i sieci organizacji pozarządowych, stosując odrębne podejście, zgodnie z którym Dział ds. Równości Kobiet i Mężczyzn G2 konsultuje się z Europejskim Lobby Kobiet, a Dział ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji G4 prowadzi konsultacje z organizacjami takimi jak ENAR (Europejska Sieć Przeciwko Rasizmowi) lub ILGA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Lesbijek i Gejów). Ponadto, jeżeli dział G4 pracuje nad „dyskryminacją z wielu przyczyn jednocześnie”, ale nie zajmuje się nierównościami, które mają własne organy (płeć i niepełnosprawność), mogą one nie wchodzić w zakres propozycji działań w ramach podejścia opartego na dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie.
W związku z tym uważamy, że należy podjąć kolejny krok w kierunku rozwoju walki z dyskryminacją z wielu przyczyn jednocześnie, a od momentu przyjęcia rozporządzenia wspólnotowego określić kryteria i konsekwencje, które wyraźnie odwołują się w prawie do ewentualnego istnienia dyskryminacji wielorakiej w przypadku „dyskryminacji opartej na dwóch lub więcej podstawach dyskryminacji”.
Ponadto proponujemy, aby w jednym ze środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu zachęcać państwa członkowskie nie tylko do tworzenia organów ds. równości, ale również do przyjmowania procedur zapewniających aktywną współpracę jednostek zajmujących się nimi na szczeblu wspólnotowym, a tym samym włączenie szerszego i bardziej intersekcjonalnego podejścia do polityki antydyskryminacyjnej.

Propozycje te zostały opracowane w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Minimalne normy ochrony mniejszości narodowych

WPROWADZENIE
Prawa mniejszości narodowych w Unii Europejskiej są poważnie naruszane. Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 13 listopada 2018 r. w sprawie minimalnych norm dla mniejszości w Unii Europejskiej przypomniał o potrzebie podjęcia przez Wspólnotę działań na rzecz ochrony praw mniejszości narodowych.
Możemy przestrzegać przepisów krajowych i wspólnotowych chroniących prawo do kultury, prawo do edukacji, obywatelstwo i niedyskryminację. Jednak brak definicji, a także fakt, że zakres prawny jest określany przez same państwa członkowskie, uwypukla dyskryminację z wielu przyczyn jednocześnie, jakiej doświadczają te grupy. W związku z tym w niniejszym wniosku chcielibyśmy wykazać i argumentować potrzebę opracowania wspólnotowej definicji mniejszości narodowych ze względu na ochronę ich praw i art. 2 TUE.
OPIS PROBLEMU
Mniejszości narodowe, jako odrębne, własne, wyjątkowe i autonomiczne grupy społeczne, które stanowią znaczną część ludności UE i przyczyniają się do powstania tygla kultur, języków, religii i tradycji wzbogacających Europę, są przedmiotem szczególnej dyskryminacji, przemocy i lekceważenia ze względu na przynależność do tych mniejszości narodowych, które często są przedmiotem prób asymilacji ze strony państwa.
Chociaż prawodawstwo UE dotyczące niedyskryminacji może przeciwdziałać nierównemu traktowaniu ze względu na przynależność do mniejszości narodowej, nie jest ono skutecznym narzędziem walki z mniejszościami narodowymi ze względu na ich prawo do tożsamości, używania języka i edukacji, prawa kulturalne i obywatelskie itp. Prawo Unii w tej dziedzinie jest bardzo ograniczone, ponieważ w polityce UE nie ma wspólnych norm dotyczących praw mniejszości narodowych ani wspólnego rozumienia, kto można uznać za osobę należącą do mniejszości narodowej. W związku z tym do państw należy zazwyczaj sprecyzowanie, że mniejszości narodowe są tego rodzaju, a zatem zasługują na ochronę, oraz że przepisy miałyby zastosowanie przy obronie ich praw. Istnieje zatem wyraźne ryzyko, że niektóre mniejszości narodowe nie będą chronione w niektórych państwach członkowskich i nie istnieje żaden mechanizm koordynacji ponadnarodowej ochrony mniejszości narodowych, który istnieje w różnych państwach członkowskich.
WNIOSEK
Po pierwsze, proponujemy spełnienie wymogów zawartych w wyżej wymienionej rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 13 listopada 2018 r. w sprawie minimalnych norm dla mniejszości narodowych w Unii Europejskiej (2018/2036 (INI)). Po drugie, proponujemy utworzenie wiążącego aktu ustawodawczego, który:
1. Zawiera on uniwersalną definicję pojęcia mniejszości narodowej i może przyjąć (zawsze zachęcając UE do rozwijania własnej) definicję zawartą w zaleceniu nr 1201 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy (1993) w sprawie protokołu dodatkowego do europejskiej konwencji praw człowieka o prawach mniejszości:
Mniejszość narodowa to „grupa osób w państwie, które:
Zamieszkują na terytorium tego państwa i są obywatelami tego państwa;
Przez długi czas utrzymują silne i trwałe więzi z tym państwem;
Wykazują charakterystyczne cechy etniczne, kulturowe, religijne lub językowe;
Są wystarczająco reprezentatywne, aczkolwiek w mniejszej liczbie niż reszta ludności tego państwa lub regionu tego państwa,
Są motywowane interesem wspólnego zachowania tego, co stanowi ich wspólną tożsamość, w tym ich kultury, tradycji, religii lub języka;”

2. Uznanie dla każdej grupy spełniającej powyższą definicję pakietu własnych praw (jak również skutecznych instrumentów ich obrony), które obejmują m.in.:

a. Prawo do tożsamości osób należących do mniejszości narodowych: Prawo do bycia uznanym do wszystkich celów za należące do nich.
B. Prawo do posługiwania się językiem: Prawo do swobodnego używania języka mniejszościowego.
C. Prawo do nauki: Prawo dostępu do edukacji w ich języku ojczystym.
D. Prawa kulturalne: Prawa do zachowania kulturowych i tradycyjnych elementów mniejszości narodowych.

3. Zapewnienie mechanizmów zapobiegania i zwalczania dyskryminacji, a także przestępstw z nienawiści i mowy nienawiści wobec grup, które spełniają tę definicję, jako motywacji lub skutku.

Propozycje te zostały opracowane w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Prawa językowe mniejszości w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości

WPROWADZENIE
Prawa językowe mniejszości chronią indywidualne i zbiorowe prawo do wyboru języka (języków) komunikacji zarówno w sferze prywatnej, jak i publicznej. Obejmują one prawo do wypowiadania się w języku ojczystym w aktach prawnych, administracyjnych i sądowych, prawo do nauki w języku ojczystym oraz prawo do transmisji medialnej we własnym języku.
Trudności związane z prawami językowymi mniejszości występują w szczególności w zakresie, w jakim prawa te nie są w wystarczającym stopniu uznawane w domenie publicznej lub w sferze obywatelskiej państwa. W szczególności w dziedzinie dostępu do wymiaru sprawiedliwości pozostaje wiele do zrobienia, w związku z czym konieczne jest przeanalizowanie opisu tego problemu wraz z ewentualnymi propozycjami usprawnień przedstawionymi poniżej.
OPIS PROBLEMU
Europejska karta języków regionalnych i mniejszościowych, traktat europejski przyjęty w 1992 r. przez Radę Europy, jest międzynarodowym instrumentem, który najlepiej obejmuje ochronę praw językowych mniejszości w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości. W art. 9 tego dokumentu określono konkretne środki, które mają zostać podjęte przez organy sądowe w różnych rodzajach postępowań: postępowania karne, cywilne i administracyjne.
Gdy państwo ratyfikuje Kartę, ocenia, które „języki regionalne lub mniejszościowe” w rozumieniu Karty są używane w tym kraju i które języki będą stymulowane na mocy traktatu. Ponadto państwo proszone jest o wybranie z listy zobowiązań zawartych w Karcie w odniesieniu do różnych dziedzin, takich jak edukacja, wymiar sprawiedliwości, media, administracja, kultura, przedsiębiorstwa i wymiana transgraniczna (wszystkie wymienione są w części III Karty).
Państwa Strony Karty składają Radzie Europy sprawozdania z wdrażania Traktatu. Od dnia 1 lipca 2019 r. są one zobowiązane do składania kompleksowych sprawozdań co pięć lat, a następnie co dwa i pół roku, zawierających informacje na temat podjętych działań priorytetowych. Po otrzymaniu regularnych sprawozdań delegacja Komisji Ekspertów ds. Karty odwiedzi kraj, aby rozmawiać z organizacjami pozarządowymi (NGO) języka mniejszościowego i władzami rządowymi w celu oceny przyjęcia i wdrożenia takich środków.
WNIOSEK
Do celów niniejszej Karty termin „języki regionalne lub mniejszościowe” oznacza języki: „tradycyjnie praktykowane na terytorium danego państwa przez obywateli tego państwa, którzy tworzą grupę mniejszą liczbowo niż reszta ludności tego państwa lub osoby inne niż języki urzędowe tego państwa; ani dialekty języka(-ów) urzędowego(-ych) tego państwa, ani języki migrantów nie są wliczane”.
Języki te można zatem podzielić na cztery kategorie: języki autochtoniczne, będące językami rdzennymi, lecz nie państwowymi; języki autochtoniczne i ponadgraniczne, będące językami rdzennymi i występujące w co najmniej dwóch państwach, niebędące jednak językami państwowymi; języki ponadgraniczne, funkcjonujące jako język państwowy jednego państwa oraz język mniejszościowy innego; oraz języki pozaterytorialne, takie jak romani.

W sprawozdaniach, które mają zostać przedłożone przez państwa ratyfikujące traktat, określono obowiązki, które mają być wypełniane przez władze publiczne, takie jak: „zapewnić, aby te organy administracyjne używały języków regionalnych lub mniejszościowych, udostępniały publicznie formularze administracyjne i teksty często używane w językach regionalnych lub mniejszościowych lub w wersjach dwujęzycznych, umożliwiały organom administracyjnym sporządzanie dokumentów w języku regionalnym lub mniejszościowym itp.”
Europejska karta języków regionalnych i mniejszościowych, poprzez włączenie do swojej definicji tak szerokiego pojęcia, umożliwiłaby państwom członkowskim Unii Europejskiej ratyfikację tego traktatu poprzez włączenie do sprawozdań dotyczących zgodności środków podjętych w celu ochrony języków mniejszości, na przykład w obszarze wymiaru sprawiedliwości.
Jednak jedynie 18 państw UE podpisało i ratyfikowało Kartę, a trzy podpisały ją, ale jeszcze jej nie ratyfikowały; a nawet kilka państw nie podpisało Karty.
Proponujemy zatem, aby Unia Europejska została poproszona o wezwanie tych państw członkowskich, które jeszcze nie podpisały Karty, do uczynienia tego, a także o zachęcanie państw, które ją podpisały, do jej ratyfikowania. Ratyfikacja tego instrumentu umożliwiłaby podjęcie skutecznych środków, a przede wszystkim monitorowanie ich przestrzegania.

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Strefa wolna od fobii LGTBI, rzeczywistość czy mit?

WPROWADZENIE
Zgodnie z art. 2 TUE, art. 8 i 19 TFUE oraz art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej Unia Europejska podjęła liczne działania i akty ustawodawcze mające na celu wyeliminowanie różnic dyskryminacyjnych ze względu na płeć, mniejszości, rasę, religię i orientację seksualną. Chociaż postępy są oczywiste, rezolucja Parlamentu w sprawie planu działania UE przeciwko homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, a także przyszłość wykazu działań na rzecz osób LGBTI, pokazują, że wciąż pozostaje wiele do zrobienia, aby osiągnąć pełną równość.
Różnorodność lub brak przepisów dotyczących praw osób LGBTI w Unii Europejskiej oznacza, że ich prawa i wolności są naruszane lub zmieniane, a korzystanie z tych praw i wolności we wszystkich państwach członkowskich. Szczególnie istotna jest dyskryminacja wynikająca z prawa rodzinnego, w szczególności ze stanu cywilnego osób tej samej płci.
OPIS PROBLEMU
W najnowszym sprawozdaniu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) A długa droga do równości LGTBI stwierdzono, że 43 % respondentów czuło się dyskryminowanych lub czuło się dyskryminowanych w którymkolwiek z kwestionowanych obszarów, a jedynie 33 % respondentów czuło się zadowolone z działań rządu na rzecz ochrony praw osób LGBTI. Ponadto w 2019 r. 76 % ankietowanych obywateli europejskich zgodziło się, że osoby LGBTI będą korzystać z takich samych praw jak osoby homoseksualne w UE. W szczególności 69 % respondentów stwierdziło, że małżeństwa osób tej samej płci powinny być dozwolone we wszystkich państwach członkowskich. Jednak brak konsensusu w sprawie przepisów dotyczących praw osób LGBTI – w szczególności praw rodzinnych – jeszcze bardziej utrudnia pełną równość w korzystaniu z przysługujących im praw i wolności.
W siedmiu państwach UE nie uznaje się związków partnerskich osób tej samej płci, 14 państw uznaje małżeństwo, a siedem państw uznaje związki cywilne lub zarejestrowane związki partnerskie między parami osób tej samej płci. W związku z tym zwraca się szczególną uwagę na konflikty, jakie ten brak jednorodności lub brak ustawodawstwa może spowodować z innymi zasadami i prawami uznawanymi w całej Unii Europejskiej.
WNIOSEK
Prawdą jest, że w sprawach dotyczących stanu cywilnego obywateli kompetencje ustawodawcze należą do państw członkowskich; ponieważ mają one swobodę uznawania małżeństw między parami osób tej samej płci, istnieje również utrwalone orzecznictwo TSUE, zgodnie z którym art. 7 karty gwarantuje prawo do życia rodzinnego i prywatnego oraz że według ETPC pary homoseksualne również wchodzą w zakres gwarancji przewidzianych w tym artykule.
W ramach znacznego postępu w walce z dyskryminacją w orzecznictwie TSUE stwierdzono, że przy stosowaniu dyrektywy 2004/38 termin „małżonek” jest neutralny. W związku z tym, na mocy art. 21 ust. 1 TFUE, obywatel państwa członkowskiego może przenieść się wraz ze swoim partnerem do innego państwa członkowskiego, nawet jeżeli rodzina ta została utworzona w wyniku małżeństwa osób tej samej płci lub zarejestrowanego związku partnerskiego zgodnie z prawem innego państwa członkowskiego, a przyjmujące państwo członkowskie nie przewiduje takiego małżeństwa lub związku partnerskiego w swoim ustawodawstwie.
W tym celu uważamy, że takie uznanie ogranicza się wyłącznie do stosowania dyrektywy 2004/38, a konkretnie do jej art. 7. W związku z tym uważamy, że pełna równość i niedyskryminacja osób LGTBIQ + osób nie jest zagwarantowana; uniemożliwienie swobodnego i pełnego wykonywania ich prawa do życia rodzinnego lub prywatnego w innych aspektach nieuznawanych w wyżej wymienionej dyrektywie.
W związku z tym wzywamy Komisję do przyjęcia aktów ustawodawczych zapewniających ochronę i pełne korzystanie – poza swobodą przemieszczania się – z prawa do rodziny i prawa do życia prywatnego par tej samej płci, które są prawnie powiązane w związku małżeńskim, lub wszelkich innych analogicznych okoliczności uznanych w prawie państw członkowskich w całej UE.

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Środki karne mające na celu zwalczanie LGBTBIQ + nienawiści

WPROWADZENIE
Unia Europejska opiera się na zasadach równości i wolności, jest dziedziną, w której nie można dopuścić do dyskryminacji lub przemocy z jakichkolwiek względów, co wynika z podstawowych traktatów. Dlatego też UE opowiadała się za równością i niedyskryminacją za pomocą wielu strategii politycznych i wprowadziła innowacyjne ramy prawne w celu ochrony swoich obywateli przed nienawiścią i przemocą.
Jednak wielu obywateli państw członkowskich często doświadcza dyskryminacji, nienawiści i przemocy, co sprawia, że UE powinna podjąć działania w celu położenia kresu takim sytuacjom.
OPIS PROBLEMU
Zgodnie z unijną walką z dyskryminacją i przemocą wdrożono decyzję ramową Rady 2008/913/JAI z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwalczania pewnych form i przejawów rasizmu i ksenofobii za pomocą środków prawnokarnych. Dbając o to, by niektóre zachowania były karane na mocy prawa karnego, UE zwalcza nienawiść i przemoc ze względu na pochodzenie etniczne lub rasę. Zgodnie z zaleceniem Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) w niniejszym wniosku chcemy rozszerzyć ochronę przed przemocą i nienawiścią na inny z najbardziej dyskryminowanych i podatnych na zagrożenia grup społecznych, LGTBIQ + osoby.
Osoby LGTBIQ+ doświadczają nieproporcjonalnej dyskryminacji, w szczególności cierpią z powodu nienawiści i przemocy. Dane z badania FRA pokazują, że 47 % respondentów doświadczyłoby dyskryminacji lub molestowania ze względu na swoją orientację seksualną lub tożsamość. 60 % respondentów w całej UE zgłosiło nękanie lub negatywne informacje zwrotne od innych uczniów w szkołach ze względu na ich orientację seksualną lub tożsamość. Średnio 6 % osób LGBTBIQ + objętych badaniem doświadczyłoby przemocy lub gróźb ze względu na swoją orientację seksualną lub tożsamość.
WNIOSEK
Różnorodność wyników w Unii jest szczególnie niepokojąca. W odpowiedziach istnieje wyraźny podział między Wschodem a Wschodem, a osoby LGTBIQ + z państw członkowskich Europy Wschodniej zgłaszają, że doświadczyły największej dyskryminacji i przemocy. Bardziej złożona różnorodność pojawia się przy rozważaniu ochrony tych osób LGTBIQ + osób przed nienawiścią za pośrednictwem prawa karnego.
W 12 państwach członkowskich za przestępstwo uznaje się nawoływanie do nienawiści, tj. podżeganie do przemocy, dyskryminacji i nienawiści ze względu na orientację seksualną.
Przestępstwa z nienawiści polegałyby na przestępstwie obciążającym w przypadku przestępstw takich jak napaść, jeżeli zostały popełnione z powodu uprzedzeń związanych z orientacją seksualną danej osoby (między innymi możliwymi uprzedzeniami). W 10 państwach członkowskich transfobia i homofobia stanowią czynnik obciążający przestępstwo lub inny rodzaj przestępstwa.

Proponujemy utworzenie rozporządzenia w sprawie zwalczania pewnych form i przejawów nienawiści ze względu na orientację seksualną, tożsamość seksualną i ekspresję seksualną za pomocą środków prawnokarnych, w odniesieniu do decyzji ramowej Rady 2008/913/JAI z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwalczania pewnych form i przejawów rasizmu i ksenofobii za pomocą środków prawnokarnych.

Niniejsze rozporządzenie powinno zobowiązywać państwa członkowskie do ustanowienia przepisów prawa karnego, które sankcjonują:

1. Anti-LGTBIQ + nawoływanie do nienawiści: Oznacza to karanie podżegania do nienawiści, dyskryminacji i wrogości wobec osób motywowanych ich orientacją seksualną, tożsamością seksualną lub ekspresją seksualną oraz podsycanie ich nienawiści, dyskryminacji i wrogości.

2. Przestępstwa z nienawiści wobec LGTBIQ + osoby: Odnosi się to do ataków fizycznych lub słownych na osobę motywowaną uprzedzeniami wobec tej osoby ze względu na jej orientację seksualną, tożsamość seksualną lub ekspresję seksualną. Można tego dokonać na dwa sposoby:

a. wprowadzenie nowego rodzaju przestępstwa, które karuje to przestępstwo.
b. Ustanowienie podtypu obciążającego, który uzupełnia inne istniejące przestępstwa, takie jak agresja lub nadużycia.

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Kampania informacyjna na temat stereotypów płci męskiej

WPROWADZENIE
Stereotypy związane z płcią są wzorcami do naśladowania lub wzorcami zachowań, które określają sposób, w jaki kobiety i mężczyźni powinni być, działać, myśleć i czują się w społeczeństwie; stanowią one zbiór przypisanych im atrybutów lub cech. Znajomość stereotypów przypisywanych zarówno mężczyznom, jak i kobietom ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia pochodzenia podstawowych przyczyn dyskryminacji i nierówności zakorzenionych w społeczeństwie. Chociaż Unia Europejska stara się obecnie rozwiązać ten problem za pomocą różnych kampanii komunikacyjnych, naszym zdaniem powinny one być bardziej innowacyjne i przyjąć inne podejście, takie jak nowe formy męskości, które mają istotny związek ze stereotypami płciowymi mężczyzn.
OPIS PROBLEMU
Komunikat Komisji w sprawie strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020–2025 zobowiązuje Komisję do rozpoczęcia ogólnounijnej kampanii komunikacyjnej mającej na celu zwalczanie stereotypów związanych z płcią.
5 marca 2020 r. Unia Europejska rozpoczyna kampanię #WithHer – kampanię na rzecz zaangażowania cyfrowego dla odbiorców europejskich. Opiera się on na inicjatywie „Spotlight” – globalnym partnerstwie między UE a ONZ w celu wyeliminowania wszelkich form przemocy wobec kobiet i dziewcząt do 2030 r. Jego celem jest podnoszenie świadomości i stawianie czoła szkodliwym normom i stereotypom płciowym, które utrwalają przemoc wobec kobiet. Poprzez podnoszenie świadomości kampania ma na celu zaangażowanie wszystkich obywateli w walkę z uprzedzeniami i przemocą wobec kobiet i dziewcząt w ich własnej społeczności i poza nią.
Aby uzyskać pełniejszy obraz problemów, które mogą wyniknąć z przemocy wobec kobiet, z naszej perspektywy konieczne są również kampanie informacyjne koncentrujące się na stereotypach mężczyzn. Uważamy, że przyczyny i konsekwencje tych stereotypów zakorzenionych w płci męskiej są zróżnicowane i należałoby je dokładniej przeanalizować w sposób multidyscyplinarny.
W kilku krajach przeprowadzono badanie na temat chłopców w wieku od 9 do 13 lat lub między 13 a 17 rokiem życia na temat tego, co rozumieją jako wyraz męskości. W wyniku tego badania wykazano, że istnieje szereg cech kojarzonych z mężczyznami, niezależnie od kraju, w którym mieszkają: skłonność do ukrywania lub zaprzeczania uczuciom, kulturze ryzyka (stałe ukazywanie własnych umiejętności w stosunku do innych mężczyzn), znaczeniu posiadania i kontrolowania władzy itp.

WNIOSEK
Jednocześnie chcielibyśmy podkreślić, że cechy te są szeroko rozpowszechnione i zdajemy sobie sprawę, że nie istnieje jeden, trwały model męskości obowiązujący dla żadnej grupy społecznej ani na cały czas. Ponadto nawet w tym samym społeczeństwie istnieje wiele męskości definiowanych odmiennie w zależności od kryteriów takich jak wiek, klasa społeczna lub pochodzenie etniczne, ponieważ mogą one zmieniać się w trakcie życia tej samej osoby.
Z tych wszystkich powodów uważamy, że Unia Europejska dostosuje te same kampanie komunikacyjne do nowych męskości. Jesteśmy głęboko przekonani, że istnieje silna potrzeba przeprowadzenia kompleksowego badania z udziałem różnych ekspertów na ten temat, ponieważ pomogłoby to w znacznym stopniu zrozumieć kwestię płci męskiej.
W ramach tego zadania, jakim jest zmiana modelu, wykorzystanie argumentów takich jak sprawiedliwość, równość itp., choć są to zasady, o których nie należy zapominać, nie mobilizuje chłopców. Chyba że taka niesprawiedliwość lub nierówność leżą po ich stronie. W związku z tym ważne jest przeanalizowanie, w jaki sposób seksizm ma negatywny wpływ na ich życie. Aby zająć się tą pracą edukacyjną, kluczowe znaczenie ma pozycja wyjściowa, w której się znajdujemy. W większości przypadków chłopca jest postrzegany jako potencjalny mężczyzna, a nie jako bardziej wyrównany mężczyzna. Postrzeganie tej kwestii jest głównym problemem. Dlatego też pierwszym działaniem, który musimy zrobić, zanim będziemy kontynuować, jest próba zmiany tego podejścia. Uważamy, że znaczna część zachowań mężczyzn lub nierównych zachowań niektórych nastolatków i młodych ludzi nie jest jeszcze ugruntowana w ramach ich tożsamości męskiej, a w większości przypadków są to jedynie procesy mające na celu ustalenie tradycyjnej męskości. Odzież nie jest jednak jeszcze dostosowana, a czasem nie jest wygodna i nie pasuje do dobrego stanu.
W związku z tym nasz wniosek jest następujący:
— Unia Europejska musi dokładniej zbadać tę kwestię, aby zrozumieć zachowanie obu płci oraz zjawisko przyczyn i skutków wywoływane przez stereotypy.

— Wykorzystując kampanię komunikacyjną o nazwie #WithHim, aby pomóc mężczyznom zrozumieć szkodliwe stereotypy, które dominują w stosunku do kobiet, ale również mając na uwadze, że mają one dla nich negatywne konsekwencje.

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Zwalczanie stereotypów płci w reklamie

WPROWADZENIE

Stereotypy związane z płcią są nadal obecne w naszym codziennym życiu, rozprzestrzeniają się we wszystkich sektorach, stwarzając warunki do zastraszania i strachu, a nawet ograniczając możliwości społeczne i gospodarcze dla ludzi, zwłaszcza kobiet i dziewcząt. W Unii Europejskiej istnieje wyraźny dorobek prawny dotyczący związku między tymi stereotypami a przemocą ze względu na płeć wobec kobiet i dziewcząt.

Europejski Trybunał Praw Człowieka uważa, że stereotypowanie konkretnej grupy społecznej ogranicza „indywidualną ocenę jej zdolności i potrzeb”. Parlament Europejski stwierdza również, że stereotypy, jako mechanizmy socjalizacji, przyczyniają się do tworzenia tożsamości ludzi. Kiedy mówimy o stereotypach płciowych lub stereotypach płciowych, definiują obrazy i pomysły, które ograniczają wolność mężczyzn i kobiet do wcześniej ustalonych, sztucznych i redukcyjnych ról dla obu płci.

OPIS PROBLEMU

W Unii Europejskiej 44 % osób uważa, że rola kobiet polega na opiece nad domem i rodziną, a 43 % uważa, że najważniejszą rolą mężczyzn jest wsparcie ekonomiczne rodziny.

Wielu młodych ludzi dzieli się, otrzymuje informacje i codziennie stymuluje kontakty za pośrednictwem mediów społecznościowych, telewizji lub innych platform wirtualnych. Prowadzi to do tego, że w części edukacji i rodziny środowisko społeczno-kulturowe oraz sposób, w jaki media prezentują je, wpływają na postrzeganie siebie samych i postrzeganie innych. Innymi słowy pomaga nam kształtować tożsamość, wartości i wzorce zachowań.

Dzięki internetowi stworzono nową przestrzeń (szerszą i bardziej dostępną niż tradycyjne media), w której utrwalone są seksistowskie i stereotypowe zachowania docierające do szerszego grona odbiorców.

Widać to wyraźnie w różnych kampaniach reklamowych ustanawiających role związane z płcią, co prowadzi do powstania bardzo konkretnych stereotypów płciowych, które współpracują na rzecz utrwalania seksizmu w społeczeństwie. Przykłady obejmują kampanie reklamowe prowadzone przez niektóre produkty czyszczące, w których kobiety sprzątają swoje produkty w celu reklamowania ich produktów, biorąc pod uwagę, że kobiety są związane z utrzymaniem gospodarstwa domowego. Innym przykładem mogą być pewne dezodoranty lub kolonie, które są stereotypowe dla człowieka, wyświetlając dominujący obraz władzy mężczyzny.

WNIOSEK

W społeczeństwie technologicznym konsumenci są narażeni na stereotypowe obrazy mężczyzn i kobiet, które wpływają na postrzeganie kultury i społeczeństwa. Jest to zatem to samo przemówienie, prezentowane w reklamie i wyświetlane za pośrednictwem różnych mediów (gry wideo, reklamy, reklama, wideoklipy).

Reklama odzwierciedla kulturę społeczeństwa. W tym sensie działa ona jako odpowiedzialna za postrzeganie społeczeństwa jako takiego i może mieć na nie pozytywny lub negatywny wpływ. 46 % obywateli europejskich nie uważa, że istnieje poważny problem w sposobie, w jaki kobiety są reprezentowane w reklamie. Jeżeli jednak reklama przedstawia role seksistowskie lub stereotypowe obrazy, na przykład wyglądu fizycznego, działań, które są bardziej powszechne w mężczyznach i kobietach, zachowań mężczyzn (dominujących, racjonalnych) i kobiet (sub-, emocjonalna), przyczynia się do tworzenia szkodliwych kodeksów postępowania i kategorii.

Jednocześnie reklama może mieć pozytywny wpływ. Archeiczne stereotypy, które nadal zakorzenione są w naszych społeczeństwach, mogą załamać się poprzez przekazywanie różnych przekazów, co jest sprzeczne ze stereotypami promowanymi przez media. Podobnie można tworzyć nowe postrzeganie i tożsamość odzwierciedlające bardziej inkluzywny i równy styl życia.

Uważamy zatem, że w swoim komunikacie Komisja Europejska powinna zwrócić szczególną uwagę na reklamę i nowe formy komunikacji w celu zwalczania stereotypów. W szczególności nasz wniosek jest następujący:

Opracowanie kampanii informacyjnej i uświadamiającej na temat modeli dla mężczyzn/kobiet, rodziców i rodzin zgodnie z obecną sytuacją. W tym celu Unia Europejska musi zintensyfikować wysiłki na rzecz zbadania danych ilościowych na temat tego, w jaki sposób stereotypy płci utrwalają przemoc ze względu na płeć i role związane z płcią.

W ramach kampanii informacyjnej #WithHim (zaproponowanej w dokumencie 7) promować kampanie reklamowe zwalczające role związane z płcią i obejmujące większy odsetek tęczowych rodzin i innych grup.

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

Zwiększenie kar za przestępstwa, zwłaszcza w przypadku ponownego popełnienia przestępstwa, na tak wysokim poziomie, aby zapobiegać przestępstwom i zmniejszyć presję na więzienia poprzez uczynienie z ryzyka wykrycia zbyt „kosztowego”
minimalnego poziomu kar w całej UE, przyczyni się do wypracowania jednolitego stanowiska w Europie.

Istnieje wiele dziewcząt znajdujących się w trudnej sytuacji, które są częścią karteli prostytucji, robią coś na to, w jaki sposób można przekroczyć granice bez zauważenia, że są zmuszane lub uprowadzone, by je zobaczyć na ulicy i nic nie robić? Kara za to musi być bardzo drastyczna i surowa, maksymalna zgodnie z prawem, a niszczenie wielu młodych ludzi jest najgorszym możliwym rozwiązaniem.

POWOŁANIE KOMISJI KOPENHASKIEJ

Artykuł 49 Traktatu o Unii Europejskiej określa zasady przystąpienia do Unii Europejskiej zwane „kryteriami kopenhaskimi”, zgodnie z którymi państwo musi posiadać stabilne i demokratyczne instytucje, szanujące praworządność oraz prawa człowieka i prawa mniejszości. Problem ten powstaje w wyniku działań niektórych państw, które po przystąpieniu do Unii Europejskiej nie będą nadal bronić tych wartości i podążają za trudnym kierunkiem liberalnej demokracji. To zniechęcenie ogranicza zdolność obywateli jako podmiotów politycznych
w społeczeństwie podważa to ich prawa jako podmioty prawne i ich podstawowe wolności. W ostatnich latach zaobserwowano poważne przypadki poważnych zagrożeń dla praworządności, co zagraża niektórym zasadom wynikającym z tego pojęcia i podstawowej demokratycznej zasadzie Unii. Zagraża również politycznej i instytucjonalnej stabilności Europy. W tym kontekście instytucje europejskie napotkały trudności w radzeniu sobie z tymi zagrożeniami i opracowywaniu szybkich procedur reagowania. Niektóre państwa członkowskie wykazały nieufność wobec instytucji europejskich, ponieważ uważają, że podważają swoją suwerenność i przekraczają swoje uprawnienia. W związku z tym brak solidnego mechanizmu ostrzegania przed zagrożeniami dla praworządności powoduje brak zaufania obywateli do instytucji.
Proponuje się zatem opracowanie mechanizmu wczesnego ostrzegania w przypadku nieprzestrzegania kryteriów kopenhaskich. Ponadto mechanizm ten służyłby jako stałe monitorowanie wszystkich państw członkowskich. Mechanizm ten opiera się na powołaniu komitetu zwanego „Komisją Kopenhaską”. Komitet ten składałby się z niezależnych politycznie i instytucjonalnych (eksperci)
w dziedzinie prawa, sędziów i pracowników naukowych) na okres 6 lat. Liczba ekspertów nie powinna przekraczać 2/3 całkowitej liczby państw członkowskich, aby uniknąć jakiegokolwiek interesu narodowego i zwiększyć ponadnarodowość komitetu. W celu zachowania niezależności członkowie komitetu powinni być wybierani na wniosek Komisji i za zgodą Parlamentu i Rady. Rolą Komisji byłoby wydawanie opinii na temat ewentualnych zagrożeń dla praworządności ze strony państw członkowskich i ustalonych demokratycznych kryteriów jakości.
Opinie te powinny zawierać opis zagrożenia, przyczynę, skutki prawne i społeczno-gospodarcze oraz możliwe sposoby rozwiązania, w tym negocjowanie dialogu i zalecanie, w przypadku niepowodzenia poprzedniego, innych rozwiązań istniejących. Opinie komisji kopenhaskiej zobowiązywałyby ją politycznie do uruchomienia procedur politycznych przewidzianych w ramach na rzecz praworządności.
Opinie zostaną przyjęte przy zastosowaniu podwójnej metody: albo w drodze konsensusu, albo zwykłą większością głosów członków w przypadku głosowania, przy czym głosowanie jest stosunkowo łatwe do osiągnięcia, co przyspieszyłoby proces opracowany przez Komisję Kopenhagi. Komisja kopenhaska nie dąży do zmiany procedur politycznych i prawnych dotyczących poszanowania demokracji i praworządności ani nie zamierza powielać prac i istniejących instrumentów. Komisja kopenhaska będzie współpracować z innymi organami i organami zajmującymi się poszanowaniem praworządności i praw podstawowych (m.in. Komisją Europejską, Parlamentem Europejskim, Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Komisją Wenecką).

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

POWOŁANIE KOMISJI KOPENHASKIEJ

Artykuł 49 Traktatu o Unii Europejskiej określa zasady przystąpienia do Unii Europejskiej zwane „kryteriami kopenhaskimi”, zgodnie z którymi państwo musi posiadać stabilne i demokratyczne instytucje, szanujące praworządność oraz prawa człowieka i prawa mniejszości. Problem ten powstaje w wyniku działań niektórych państw, które po przystąpieniu do Unii Europejskiej nie będą nadal bronić tych wartości i podążają za trudnym kierunkiem liberalnej demokracji. To zniechęcenie ogranicza zdolność obywateli jako podmiotów politycznych
w społeczeństwie podważa to ich prawa jako podmioty prawne i ich podstawowe wolności. W ostatnich latach zaobserwowano poważne przypadki poważnych zagrożeń dla praworządności, co zagraża niektórym zasadom wynikającym z tego pojęcia i podstawowej demokratycznej zasadzie Unii. Zagraża również politycznej i instytucjonalnej stabilności Europy. W tym kontekście instytucje europejskie napotkały trudności w radzeniu sobie z tymi zagrożeniami i opracowywaniu szybkich procedur reagowania. Niektóre państwa członkowskie wykazały nieufność wobec instytucji europejskich, ponieważ uważają, że podważają swoją suwerenność i przekraczają swoje uprawnienia. W związku z tym brak solidnego mechanizmu ostrzegania przed zagrożeniami dla praworządności powoduje brak zaufania obywateli do instytucji.
Proponuje się zatem opracowanie mechanizmu wczesnego ostrzegania w przypadku nieprzestrzegania kryteriów kopenhaskich. Ponadto mechanizm ten służyłby jako stałe monitorowanie wszystkich państw członkowskich. Mechanizm ten opiera się na powołaniu komitetu zwanego „Komisją Kopenhaską”. Komitet ten składałby się z niezależnych politycznie i instytucjonalnych (eksperci)
w dziedzinie prawa, sędziów i pracowników naukowych) na okres 6 lat. Liczba ekspertów nie powinna przekraczać 2/3 całkowitej liczby państw członkowskich, aby uniknąć jakiegokolwiek interesu narodowego i zwiększyć ponadnarodowość komitetu. W celu zachowania niezależności członkowie komitetu powinni być wybierani na wniosek Komisji i za zgodą Parlamentu i Rady. Rolą Komisji byłoby wydawanie opinii na temat ewentualnych zagrożeń dla praworządności ze strony państw członkowskich i ustalonych demokratycznych kryteriów jakości.
Opinie te powinny zawierać opis zagrożenia, przyczynę, skutki prawne i społeczno-gospodarcze oraz możliwe sposoby rozwiązania, w tym negocjowanie dialogu i zalecanie, w przypadku niepowodzenia poprzedniego, innych rozwiązań istniejących. Opinie komisji kopenhaskiej zobowiązywałyby ją politycznie do uruchomienia procedur politycznych przewidzianych w ramach na rzecz praworządności.
Opinie zostaną przyjęte przy zastosowaniu podwójnej metody: albo w drodze konsensusu, albo zwykłą większością głosów członków w przypadku głosowania, przy czym głosowanie jest stosunkowo łatwe do osiągnięcia, co przyspieszyłoby proces opracowany przez Komisję Kopenhagi. Komisja kopenhaska nie dąży do zmiany procedur politycznych i prawnych dotyczących poszanowania demokracji i praworządności ani nie zamierza powielać prac i istniejących instrumentów. Komisja kopenhaska będzie współpracować z innymi organami i organami zajmującymi się poszanowaniem praworządności i praw podstawowych (m.in. Komisją Europejską, Parlamentem Europejskim, Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Komisją Wenecką).

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

ZMIANY RAM PRAWORZĄDNOŚCI:
CZAS I CZAS REAKCJI

Mechanizm wczesnego ostrzegania przed ewentualnymi naruszeniami praworządności opiera się na dialogu między Komisją a danym państwem, a chociaż czasami nie przynosi on pożądanych rezultatów, problem polega na opóźnieniach niezbędnych do ustalenia, czy mechanizm ten skoryguje jego demokratyczne tendencje: po pierwsze, na zalecenia Komisji wielokrotnie udziela się odpowiedzi po kilku miesiącach, nie precyzując ram czasowych na udzielenie odpowiedzi. Prowadzi dochodzenia dotyczące danego państwa, zwracając się o informacje prawne, polityczne i społeczno-gospodarcze. Gromadzenie danych, opinie przedstawione przez Komisję Wenecką, a także sprawozdania agencji i sieci zajmujących się prawami podstawowymi
sąd, wnioski w sprawie zaleceń, które mają zostać przesłane państwu członkowskiemu. Uciążliwy proces, który w wyniku niedawnych doświadczeń przetrwa w obliczu oczywistej bierności ze strony adresatów. Po drugie, komunikacja między Komisją a państwem członkowskim w formie listów, listów, spotkań bezpośrednich, rozliczalności itp., choć jest niezbędna w procedurze, dostarcza wskazówek co do ich skutków i prawidłowości realizacji naszych wysiłków. Mając to na uwadze, nie ma sensu nalegać, czy są to:
omijanie i brak współpracy, bez jasnych odpowiedzi. Ma nadzieję, że nie ma racjonalnych powodów. W rezultacie spowalniają one mechanizm wczesnego ostrzegania, ponieważ nie przeciwdziałają skutecznie zagrożeniom dla praworządności, czyli wartościom określonym w art. 2 TUE. Ostatecznie brak konkretnych czasów reakcji, opartych na podstawie prawnej do uruchomienia obrony praworządności. W grę wchodzi zaufanie do instytucji i projektu europejskiego, a Komisja jako strażniczka traktatów musi zająć czołowe stanowisko, przypominając, że „poszanowanie praworządności jest
warunek wstępny ochrony praw podstawowych”.

Tak zwane ramy na rzecz praworządności z 2014 r. nie mają ścisłej struktury prawnej określającej czas reakcji między państwem a Komisją, a także liczbę zaleceń potrzebnych do uniknięcia ochrony praworządności. Aby „uniknąć eskalacji działań państw członkowskich, które poważnie zagrażają wartościom UE”, należy określić jasne cele pośrednie.

Krok 1: Maksymalnie dwa zalecenia Komisji. Zwiększy to znaczenie sprawozdań poprzez nadanie każdemu z nich większej wartości. Okres między pierwszym a drugim zaleceniem nie powinien trwać dłużej niż jest to absolutnie konieczne, w zależności od potrzeb Komisji i z uwzględnieniem sytuacji, w której dane państwo udziela na nie odpowiedzi.
Krok 2: Sześć miesięcy od pierwszego do drugiego miesiąca na udzielenie przez państwo odpowiednich odpowiedzi. Jednocześnie w przypadku drugiego sprawozdania czas może ulec skróceniu w zależności od okoliczności rozpatrywanych przez Komisję. Biorąc pod uwagę zgodność z gwarancjami, gromadzenie informacji, analizę stopnia zgodności itp., uważamy, że termin ten jest wykonalny. Ustanowienie konkretnych terminów nie jest sprzeczne z wymianą informacji między państwem a Komisją, utrzymaniem innych mechanizmów działania, środków prawnych, naruszenia lub żądania mechanizmu przewidzianego w art. 7 TUE (zapobieganie), chociaż logiczne jest, że powinien on być uruchamiany po niepowodzeniu ram na rzecz praworządności. Inne mechanizmy, takie jak naruszenie, o którym mowa w art. 258 TFUE, okazały się skuteczne przeciwko państwom w ich demokratycznym rozwoju (ograniczonym do naruszeń prawa)
Unii), jako narzędzie zainicjowane przez Komisję. Jednoczesne przedstawienie informacji pokazuje, że mechanizmy przewidziane w art. 7 TUE i postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w obronie wspólnych wartości obywatelstwa europejskiego mogą być takie same lub wzajemnie się uzupełniać. To do Komisji należy odgrywanie wiodącej roli strażniczki traktatów, a także odzyskanie zaufania do projektu europejskiego i stanowczy stanowczy stanowczy w obronie. Środki te w dużej mierze odwrócą powolność i tolerancję, którą zastosowaliśmy w ostatnich latach. Doświadczenia Komisji z dnia 27 kwietnia 2020 r. pokazują, że jest ona w stanie rygorystycznie radzić sobie z tymi sytuacjami, a także dobrze uznane i zgodne z prawem ramy. Bez istotnych zmian wymagających istotnych reform traktatowych
okręgi wyborcze, ale oferujące rzeczywistą „przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych”, która odzyskuje zaufanie do instytucji.

Propozycje te powstały w ramach forum x „Przyszłość Unii Europejskiej” – inicjatywy Drużyna Europy.

HACIA LA INSTITUCIONALIZACIÓN DEL EU SCOREBOARD

SI bien desde su creación el instrumento ha tenido el objetivo de observar el cumplimiento del Estado de Derecho, su capacidad ha sido limitada. EN primer lugar, el EU Justice Scoreboard únicamente ofrece datos sobre la justicia civil, comercial y administrativa dejando de lado la información sobre la justicia penal y otros derechos fundamentales. EN segundo lugar, no ofrece una evaluación regular por áreas temáticas que incluyan de modo comprensivo las diferentes dimensiones del Estado de Derecho, la democracia y los derechos fundamentales. Tampoco istnieje una Rendición de cuentas por parte del resto de las instituciones europeas como el Parlamento Europeo o el Tribunal de Justicia de la Unión Europea. Asimismo, sobre la base de lasclusiones del EU Justice Scoreboard, en el contexto del Semestre Europeo, la
Comisión solo puede elaborar recomendaciones no vinculantes y específicas de cada Estado miembro en el ámbito de la justicia, que podrán ser remitidas al Consejo quien será el responsable de aplicar el diálogo con el Estado miembro investigado. En este contexto,
należy uwzględnićamos relevante desarrollar una herramienta que permita evaluar adecuadamente sobre los datos de referencia, identificar objetivos (mesurables, acordados, realistas, concretos y oportunos) y velar por que se PreSte la suficiente atención a los resultados del instrumento.

ES necesario transformar el EU Justice Scoreboard es un mecanismo anual de Monitoreo que sea Capaz de añadir valor en la identificación del cumplimiento del Estado de Derecho, la democracia y los derechos fundamentales en los Estados miembros, w szczególności es necesario perfeccionar los aspectsos metodológico de la herramienta y la transparencia de los datos y la lasclusiones formuladas. Para ello es fundamental la intervención de los Expertos Independientes, sociedad civil, la Agencia de Derechos Fundamentales, la Comisión, el Parlamento Europeo, el Consejo y otros Órganos para desarrollar y comentar el informe anual.
Por una metodología más robusta: EL Estado de Derecho no es un concepto libre de valores y presenta diversas dimensiones11. Para ello, la importancia de desarrollar una herramienta comparativa para controlar la situación en los Estados miembros. EN este contexto, es necesario aplicar una definición integral y más amplia e identificar los indicadores claves del Estado de Derecho. EL enfoque de la herramienta de seguimiento debe extensionerse al sistema de justicia penal y de complementarse con una Mayor
Atención a los aspectsos relacionados con la protección de los derechos fundamentales de las personas y la democracia. La mejora en la Detección TEMPRANA de las amenazas al Estado Derecho es fundamental para evitar la escalada del conflicto y Asegurar que
los Estados miembros se comprometan en las reformas que permitan cumplimentar con los valores fundamentales y el derecho de la Unión Europea.
Por una herramienta más transparente: EL cumplimiento del Estado de Derecho afecta la vida cotidiana de todos los ciudadanos europeos. Por ello es necesario tester datos verificables, creíbles y comparatives. UN paso esencial sería Asegurar un alto estándar
de imparcialidad y credibilidad para la Institución que compila y analiza los datos. Además, se debería Asegurar que cada etapa del proceso cumpla con los más estándares democráticos y de control. A pesar de estas limitaciones, es możliwe adopcyjne el Planteamiento de centrarse en los resultados, tanto en la fase de identificación del
Proyecto como durante las posteriores actividades de supervisión y evaluación, y puede ser un catalizador para mejorar el suministro de servicios.

EL establecimiento de un mecanismo común y objetivo de indicadores del Estado de Derecho
EN la UE podría proporcionar, garantizar y reforzar la aplicación práctica del principio de
Confianza mutua. La armonización de un sistema de seguimiento y evaluación específico de la UE garantizaría la „coherencia y uniformidad”, sino más bien en la interpretación real de, cumplimiento de los Estados con los principios fundamentales legales y las características específicas del Derecho de la UE.

Estas propuestas han sido creadas en el marco del Foro x el Futuro de la Union europea, una inciativa de Equipo Europa

UN CICLO ÚNICO PARA EL ESTADO DE DERECHO, DEMOCRACIA Y DERECHOS FUNDAMENTALES

La Unión Europea hasta ahora no ha podido abordar de manera integral las Violaciones de los valores de la UE a través de sus actividades de seguimiento y ejecución. LAS razones de este
fracaso son una combinación de factores como la fragmentación de herramientas, la ausencia de un mecanismo de seguimiento general que contemple los aspectsos del Estado de Derecho,
la democracia y derechos fundamentales, y, asimismo, la débil aplicación de estos instrumentos. Los diversos esfuerzos de crear nuevos instrumentos no han sido Acompañados por una armonización y coordinación de los mismos. EN octubre de 2020, el Parlamento Europeo votó la iniciativa de reforma, elaborada por el eurodiputado, eslovaco Michal Simecka, sobre un nuevo mecanismo que armonice varias herramientas para supervisar el
respeto del Estado de Derecho y los valores europeos. Por ello consideramos urgente que las instituciones europeas, en base a la propuesta del Parlamento, negocien un instrumento que
permita a la hacer Mucho más en la defensa de los derechos fundamentales, democracia, Estado de Derecho en sus Estados miembros.

SE invita a la Comisión Europea a la inmediata Negociación de un nuevo pacto interinstitucional entre el Parlamento, la Comisión y el Consejo para la Implementación de un „Ciclo de Seguimiento Anual de los valores de la Unión”. EL acuerdo debe contemplar los siguientes puntos:
● La Implementación de un „Ciclo de Seguimiento Anual”, como parte del cual se controlaría el estado de la democracia, el Estado de Derecho y los derechos fundamentales en todos los Estados miembros de acuerdo con un único conjunto de criterios objetivos y de aplicación equitativa, objetiva y justa a todos los Estados de la la
Unión.
EL ciclo de seguimiento anual deberá constatar de una fase preliminar de observación del cumplimiento por parte de los Estados miembros, la redacción de un reporte elaborado por el panel de Expertos Independientes de la „Comisión de Copenhague”, la publicación del informe anual de la Comisión sobre el seguimiento sobre los valores de la Unión, incluidas recomendaciones, y una fase de seguimiento del informe por parte
de la Comisión, el Consejo y el Parlamento Europeo.
● La redacción anual del informe sobre los valores de la Unión, incorporando en un solo instrumento el Marco del Estado de Derecho de la Comisión, el Diálogo sobre el Estado de Derecho del Consejo y el reporte de Anticorrupción y el instrumento de Monitoreo sobre el Pluralismo de medios.
● LAS conclusionses del informe deberán servir como base para que en caso que el Estado miembro en el que se detectione una violación seria o un riesgo claro de los valores de la UE esté sujeto a sanciones, incluida la suspensión de pagos, la reducción
de la financiación y la prohibición de celebrar nuevos compromisos.
Lo que necesitamos es un mecanismo permanente y jurídicamente vinculante que, en primer lugar, evite duplicidades y Haga más eficaces los instrumentos de Estado de Derecho que tenemos; EN segundo lugar, que garantice que el cumplimiento por parte de los Estados miembros no solo se review periódicamente sino que también se aplique y, en tercer lugar, Asegurar la participación de la sociedad civil para contribuir a las denuncias de irregularidades
la salvaguardia del Estado de Derecho.

Estas propuestas han sido creadas en el marco del Foro x el Futuro de la Union europea, una inciativa de Equipo Europa

MEJORES PARTIDOS POLÍTICOS EUROPEOS, MÁS DEMOCRACIA

EN los últimos años las Familias Políticas del Parlamento Europeo se han visto con profundas dificultades ante las múltiples alertas y Avisos para cumplimentar con las condiciones previstas en el Reglamento 1141/2014 sobre el Estatuto y Financiación de los Partidos Políticos Europeos y las Fundaciones Políticas Europeas, enmendado por el Reglamento 2018/673. W szczególności, con lo dispuesto por el Artículo 3.1. c) del Reglamento que obliga a las Familias Políticas observar el cumplimiento de lo dispuesto en el Artículo 2 del TUE, łapówki, los valores del respeto de la Dignidad humana, la libertad, la democracia, la igualdad, el estado de derecho y el respeto de los derechos humanos, incluidos los derechos de las personas pertenecientes a Minorías. Asimismo, la „Autoridad para los partidos Políticos europeos y las Fundaciones políticas europeas” creada bajo el Reglamento 1141/2014 tampoco ha sido Capaz de verificar periódicamente que las condiciones para el „registro”, incluida la condición de la observancia continua de los valores básicos de la UE, se cumplan.
EL 19 de octubre del 2020, la Presidenta de la Comisión Europea Ursula von der Leyen presentó su intención de revisar el Reglamento y establecer reglas más claras sobre la financiación de revisar el Reglamento y establecer reglas más claras sobre la financiación de
los partidos Políticos europeos. Por ello, en el marco del Plan de Acción la Democracia Europea, la Comisión propondrá una revisión de la legislación sobre la financiación para fortalecer los Vínculos entre la financiación europea y las campañas nacionales y facilitar la
Auditoría y la auditía.

EN marco de la revisión del Reglamento 1141/2014 de cara a su aplicación en las próximas elecciones al Parlamento Europeo es necesario que se contemple los mecanismos para casos que no se tomen acciones suficientes en contra del partido nacional que viola el Estado de Derecho u otro valor fundamental de la Unión Europea. EN el presente, la cancellationación del registro sólo es posible cuando toda la familia política (no solo el partido) CESA en el cumplimiento de los criterios establecidos para la registración de una Familia Europea, includinguida el respeto al Estado de Derecho. Asimismo, el procedimiento puede comenzar solo por iniciativa de la Comisión, el Consejo, el Parlamento Europeo (al menos una cuarta parte de
Todos los miembros, que przedstawicielan al menos a tres grupos Políticos) y ciudadanos. Por ello es imprescindible que las Enmiendas propuestas por la Comisión contemplen no sólo fortalecer el rol de la „Autoridad” (art. 6 ust. 2 i art. 10) para mantenerse independiente del control político que debe monitorear sino también facilitar el régimen de sanciones financieras (art. 27) cuando dicha familia política, partido europeo o Fundación haya sido declarada, por la Autoridad, incumplidora de forma sistemática los valores en el artículo 2 del TEU. El hecho de que la Autoridad deba Solicitar su opinión a un comité de seis »personas eminentes Independientes«”, y que el Parlamento Europeo y el Consejo posean el derecho a objetar si la Autoridad finalmente de dar de baja a un partido europeo, aumenta aún más la incapacidad de la Autoridad para desplegar sanciones de una manera ante el Partido Político Europeo.
EL compromiso con el valor fundamental de la democracia y el Estado de Derecho implica, como mínimo, que los partidos Políticos no fomenten, toleren o aprueben los intentos de socavar los principios y valores de la Unión. Los Partidos Políticos Europeos deben desempeñar un papel importante en la defensa del Estado de Derecho y deben contribuir a mejorar el cumplimiento de los valores de la UE en las instituciones europeas.

Estas propuestas han sido creadas en el marco del Foro x el Futuro de la Union europea, una inciativa de Equipo Europa

CLÁUSULA DE DEMOCRACIA: EL ESTADO DE DERECHO EN LA ACCIÓN EXTERIOR

CON el objetivo de canalizar el Deseo del cumplimiento y respeto de los valores democráticos y de los derechos humanos, desde la firma del Acuerdo de Lomé IV con los países del grupo Asia, Caribe y Pacífico (AKP) se incluye una cláusula de democracia y derechos humanos, través de la cual una de las partes puede adoptar medidas si se demuestran vulneraciones groby y sistemáticas a la democracia o a los derechos humanos. Embargo SIN, la Unión Europea ha carecido de capacidad objetiva e Igualitaria a la hora de
analizar las posibles Violaciones y ejecutar la cláusula, por lo que este tipo de condición tiene un mero carácter nominal y no se refleja en la Realidad del condicionamiento. EN estos tipos de
Acuerdo nie istnieje un mecanismo fijo de control y supervisión de la cláusula de democracia y derechos humanos que permita el cumplimiento real de los estipulado y acordado. La carencia de un control sistemático de la cláusula tiene distintas implicaciones. EN primer lugar, la condicionalidad del acuerdo no se estaría ejecutando. EN segundo lugar, la Unión Europea debe mantener una coherencia entre los valores derivados de la democracia y el el
respeto al Estado de Derecho que asume internamente y los que pretende proyectar de forma activa en el exterior. SI nie istnieje niekontrolowany wyczerpywacz de los valores a través de los cuales
condiciona sus relaciones con terceros Estados, se estaría produciendo una RUPTURA de dicha coherencia. Por último, la Unión perdería credibilidad internacional.

EN este sentido, consideramos necesario introducir nuevos mecanismos de control de la cláusula de democracia y derechos humanos, que tendrían como objetivo principal el examen de la condicionalidad de los acuerdos de la Unión Europea en cuanto a la democracia y derechos fundamentales y, en Última instancia, observar la calidad democrática de las relaciones de la Unión con terceros Estados. Tanto el Parlamento Europeo como la Comisión Europea deben ser Partícipes del control de esta cláusula. EN este sentido, el marco de supervisión de la cláusula de democracia y
Derechos humanos quedaría vertebrado en dos fases distintas:
Actuación de las instituciones de la Unión Europea. EN el Núcleo de esta fase se encontrará el Parlamento Europeo, ya que esta institución es uno de los mayores garantes y defensores de los derechos humanos. EN esta fase siana tres vías distintas que
podrán ser simultáneas:
La Subcomisión de Derechos Humanos del Parlamento Europeo (DROI) será la encargada de supervisar la cláusula. Podrá constatar una violación de los derechos humanos y de los valores democráticos en un tercer Estado socio. La constatación de dicha violación se determinará por mayoría de los votos emitidos por los miembros del Parlamento, quienes emitirán unaresolución explicando y motivando dicha constatación. SE informará a la Comisión Europea y al Consejo de la Unión Europea.

La Comisión elaborará informes anuales55 sobre el estado de la calidad democrática y sobre el cumplimiento de la cláusula en los acuerdos internacionales que se debatirá en el seno del Parlamento Europeo, que, por mayoría de los votos emitidos, podrá adoptar una resolución en base al informe de la Comisión.

C) El Servicio Europeo de Acción Exterior podrá, través de sus delegaciones internacionales, informar de una violación de los derechos humanos tanto a la Comisión Europea como al Parlamento Europeo, conservando la Prudencia para no quebrar la confianza y la neutralidad con el Estado acreditante. EL Servicio
Europeo de Acción Exterior ayudará en la tarea de recopilación de información a ambas instituciones.

Se crearán subcomisiones de derechos humanos permanentes en los Consejos de Asociación creados a través de los acuerdos internacionales que permitan la supervisión directa sobre la cláusula. Dicha Subcomisión estará obligada a estudiar lasresoluciones adoptadas por el Parlamento Europeo sobre la constatación de Violaciones. EL Consejo de Asociación abrirá un diálogo sobre la cuestión relevante y propondrá medidas para
la mejora de la situación, incluyendo acciones positivas. La Subcomisión de derechos humanos de los Consejos de Asociación deberá, asimismo, estudiar Peticiones de la sociedad civil y de organizaciones no gubernamentales ante presuntas Violaciones, con el objetivo de que la sociedad juegue un Mayor papel a la hora de supervisar la aplicación de los acuerdos.

Estas propuestas han sido creadas en el marco del Foro x el Futuro de la Union europea, una inciativa de Equipo Europa

PROMOVER UNA POLÍTICA DE VECINDAD MÁS DEMOCRÁTICA

Somos conscientes de que la financiación exterior de la Unión son un conjunto complejo de instrumentos para apoyar y reforzar su acción en la Esfera internacional y que su complejidad se coordina mediante el Reglamento sobre las normas comunes60. Vistas las dificultades de la Comisión al evaluar el cumplimiento de los objetivos61, así como la necesidad de una PEV más estratégica, en consonancia con las políticas de la Unión y alejadas de intereses cortoplacistas o nacionales, sin dejar fuera a las organizaciones de la sociedad civil, que deben ser el eje vertical a la hora de definir los planes de acción; Específica, proyectos Claros y bien definidos;
elastyczna, adecuar los objetivos a las necesidades concretas de la población y tener en cuenta las realidades sociales de las personas afectadas; yhere, teniendo presente las realidades existentes sobre el terreno. Destacamos la importancia de la sociedad civil y organizaciones como base a la hora de elaborar los informes que permitirán en un futuro iniciar proyectos e inversiones.

CON el fin de mejorar la implementación de los fondos europeos para el período 2021–2027 y aprovechar el nuevo instrumento de financiación de la acción exterior de la UE para la cooperación internacional y el desarrollo, es Preciso elaborar:

1) proceder a una valoración más concreta e Individualizada de cada zona como consecuencia de la participación de la sociedad civil. Brak deben abarcar varias regiones dispares entre sí, en la medida de lo posible, ya que nos alejaría del objetivo primordial,
conocer las peculiaridades y necesidades reales.
Que la participación de las organizaciones de la sociedad civil en la recopilación de datos de los informes sea primordial a la hora de evaluar las propuestas. ESTO ayudaría a la visibilizar la política de financiación exterior de la Unión en los lugares donde se
Actúe.
El Parlamento Europeo debe ejercer el „control Parlamentario” sobre los informuje regiony. Teniendo presentes el apoyo y fomento de la democracia y los derechos humanos en terceros países, así como la protección de los defensores de los derechos
Humanos, con independencia de las interferencias de las autoridades de terceros países.
4) La Comisión y el SEAE deben protagonizar la adición de estos valores, otorgando mayor importancia a la sociedad civil en el desarrollo de los informes para su posterior control por el PE (cumpliendo objetivos de transparencia, Rendición de cuentas,
eficiencia, coherencia y la flexibilidad). Estos informes de Monitoreo ya presentes se Valen de las infraestructuras, cooperaciones y ligámenes ya existentes, con el objeto de no duplicar esfuerzos que retrasen el procedimiento.

Este despliegue de documentos persigue únicamente la eficacia de la PEV en su proyecto inicial, Aprovechando las vicisitudes de la pandemia como impulso. Y destacando el papel de la sociedad civil, como columna vertebral del cambio Progresivo (respaldo a estados de dudosa vertiente democrática). EN definitiva, establecer con cada socio una verdadera relación de partenariado mutuamente aceptable y adaptada a sus realidades y ambiciones.

Estas propuestas han sido creadas en el marco del Foro x el Futuro de la Union europea, una iniciativa de Equipo Europa

FRONTEX, HACIA, KONTROLA BURMISTRZA ONZ EXTERNO

EL nuevo reglamento sobre el funcionamiento de Frontex65, aprobado en noviembre de 2019, viene a incorporar nuevos elementos de control que refuerzan la supervisión de los derechos
fundamentales en las actuaciones de la Agencia. SIN duda, aplaudimos las nuevas medidas propuestas en el reglamento, lo que denota el interés de las instituciones y de la propia Agencia
por garantizar un Mayor esfuerzo en vigilar el cumplimiento de los derechos fundamentales. Brak obstante, consideramos que se puede hacer más en cuanto al control externo. EL modelo de elección del agente de derechos humanos no es del todo independiente ya que es el consejo de administración de la agencia quien lo ELIGE. Igualmente, la composición del Foro es elegida por el consejo de administración, previa consulta al Director. Creemos que se podría garantizar más la independencia de estos puestos.

Asimismo, el mecanismo de denuncias dispuesto en el artículo 11 del reglamento carece de imparcialidad completa, puesto que se trata de un trámite llevado a cabo dentro de la propia Agencia.

Por lo tanto, la falta de independencia en la supervisión y elección de los puestos más relevantes en materia de derechos humanos implicaría que se pudieran dar casos de Ineficacia en el seno de la Agencia, lo que, su vez, dañaría la imagen de la Agencia y de la Unión Europea en general, como potencia garante del Estado de Derecho y de los derechos fundamentales, w tym uido la Dignidad de los migrantes y de los ciudadanos de terceros Estados.

Invitamos a las instituciones relevantes que, en una revisión del Reglamento, proponga que, en cuanto al modelo de elección del agente de derechos fundamentales, el candidato propuesto
por el consejo de administración, previa consulta al Foro consultivo deba obtener la aprobación del Parlamento Europeo por mayoría simple de los votos emitidos, para, de este modo, garantizar una elección equilibrada institucionalmente y que pueda obtener el visto bueno de una institución externa, de forma que sea lo más independiente posible. EL candidato designado tendría que pasar por una audiencia ante la Comisión de Libertades Civiles, Justicia y Asuntos de Interior (LIBE), previo a la votación final. EL mismo procedimiento se adoptará para la elección del agente adjunto.

Además, el agente de derechos fundamentales tendrá competencia para obtener información directa de la Agencia de Derechos Humanos (FRA) y redactará, junto con los observadores, un informe anual sobre la aplicación de los derechos fundamentales en Frontex, que se dirigirá al Parlamento Europeo y a la Comisión Europea y que que tendrá que estar disponible al público, para
garantizar la supervisión de la opinión pública y la transparencia.

EL Parlamento Europeo deberá debatir el contenido de dicho informuje anualistę, así como el Informe Anual de actividades de Frontex. Debaty Tras los, se publicarán resoluciones que conlleven la
Evaluación de las actividades realizadas.

Igualmente, el Parlamento Europeo organizará en su Comisión de Libertades Civiles, Justicia y Asuntos de Interior un grupo de trabajo permanente que nadzoruje las actividades del agente y de los observadores. La Comisión LIBE podrá llamar al agente derechos fundamentales para que dé Explicaciones sobre determinados asuntos. De esta forma, se afianzaría la supervisión externa de las actividades de la Agencia, pudiendo aumentar la fastez y la eficacia a la hora de tomar medidas y buscar soluciones al respecto.

Por último, proponemos que el mecanismo de denuncia incluya una investigación directa y paralela a la por parte de la Defensora del Pueblo Europeo (Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich).

EN conclusión, creemos que apostando por reforzar la imparcialidad y el control de Frontex, ayudará a la propia agencia en su buena disposición y trabajo.

Estas propuestas han sido creadas en el marco del Foro x el Futuro de la Union europea, una inciativa de Equipo Europa

Odnosząc się do podstawowych praw człowieka, nie powinniśmy zapominać o sytuacji panującej na rynku pracy w tym zakresie. Jednym z głównych problemów jest dyskryminujące podejście pracodawców na etapie ogłaszania zatrudnienia. W związku z tym lepiej będzie opracować pewne specjalne wytyczne i wdrożyć je przez pracodawców w miejscu pracy. Wytyczne te pozwolą lepiej zrozumieć, jakie kroki podejmuje się w celu zapewnienia przyjmowania wniosków od znacznie niedostatecznie reprezentowanych grup - kobiet, określonych grup etnicznych, również w przypadku, gdy na etapie poprzedzającym zawarcie umowy unika się osobistych pytań natury, np. stanu cywilnego, obowiązków rodzinnych, ciąży lub orientacji seksualnej, oraz jeżeli ogłoszenie opiera się na obiektywnych kryteriach i przejrzystości. Pomoże to lepiej chronić prawa człowieka w sektorze prawa pracy.

Kraje UE nie powinny wspierać Nord Stream 2 ani utrzymywać przyjaznych stosunków z Rosją, krajem agresorskim, który na co dzień narusza przepisy międzyludzkie i narusza prawa człowieka na Krymie. Jeżeli UE potępia działania Rosji, powinno to być jasne bez żadnych sprzeczności ze strony. Zajęcie bardziej zdecydowanego stanowiska, ponieważ stanowi to zagrożenie dla bezpieczeństwa o najwyższym priorytecie. W przeciwnym razie sytuacja może stracić spod kontroli.

Moim pomysłem jest stworzenie prawa dotyczącego praw LGBT mającego zastosowanie do całej Europy, w którym wszystkie części społeczności będą w pełni szanowane, a ich prawa będą przestrzegane.

Obowiązkowe uregulowanie (wraz z nałożeniem sankcji), zgodnie z którym zarządzający podmiotami państwowymi otrzymującymi środki publiczne są zobowiązani do regularnego delegowania (maksymalnie tygodniowo) i wyszczególniania wszystkich wydatków podmiotu, którym zarządzają. Zarówno wydatki na zakup towarów, usług, inwestycji, jak i na własny personel. Środki publiczne są wydawane w sposób szczegółowy i w całości z OFFICIU, a nie na wniosek wszystkich obywateli na terenie każdego podmiotu państwowego.

My, osoby niepełnosprawne, przedstawiciele instytucji państwowych i Parlamentu Europejskiego. Jesteśmy zbyt marginalizowani.

Wolność, równość, krewność

Legalizacja narkotyków – podaj przykład Portugalii i zobacz, co się tam wydarzyło. Mieli oni ogromny problem narkotykowy i zalegalizowali go – problem ten został rozwiązany. Jak? zob. zakaz spożywania alkoholu: jeśli go ograniczysz, ludzie będą spożywać najsilniejszy flawor (whiskey). Jeżeli zalegalizujesz ten dokument, będzie to łatwe (piwo). Podobnie jak w przypadku narkotyków. Dzieci również nie będą miały do nich dostępu, ponieważ będą sprzedawane w sklepach, a sieci podziemne z powodu konkurencji prawnej.

Rząd musi usunąć z węgierskiej konstytucji „matka jest kobietą, ojciec jest mężczyzną”, a „hodowla dzieci opiera się na kulturze chrześcijańskiej”, ponieważ dyskryminuje dużą liczbę osób.

Myślę, że nie jest to pomysł, ale chciałem podzielić się tym pomysłem. Wielu ludzi w kraju, w którym mieszkamsą skrajnie homofobiczne. Należym do społeczności LGBTQA+, ale zajęło mi lata, aby wyjechać do moich rodziców i są jedynymi, którzy znają, nie licząc mojego profilu w mediach społecznościowych, o którym nikt nie wiem z mojego życia. Nie czuję się bezpieczni i planuję wyjechać, gdy tylko jestem w stanie. Nie jestem jedynym, więc jeśli kraj ten nie chce, aby niemal cała młodzież przeprowadziła się za granicę, rząd musi zrobić coś szybko. Doświadczyłem znęcania się psychicznego od ludzi w moim wieku ORAZ od osób władzy do społeczności LGBTQA+. Jest on zatem szkodliwy i sprawia, że czuję się bezwartościowy. Być może zmieni nasz minister edukacji, który wyraźnie NIE jest dobrze wykształcony? Myślę jednak, że nie zmieni się to znacznie. Dziękujemy za zapoznanie się z moją ręką.

Zalety duchowe powinny być nauczane i rozumiane jako podstawa zdrowego społeczeństwa. Współczucie, równość, sprawiedliwość, wrogość, hojność itp. to nie tylko słowa, ale są niezbędne do wspólnego życia w pokoju i sprawiedliwości. Nie ogranicza się to do rodzin, aby uczyć ich i żyć przez nie.
Życzyłbym sobie, aby można było zobaczyć tablice, w których mówi się Be Kind Today!zamiast sprzedać, czego nie potrzebujemy...

Pomimo postępów osiągnięcie równości płci w polityce, gospodarce i życiu społecznym nadal pozostaje jednym z najpoważniejszych wyzwań w zakresie praw człowieka w Gruzji. W wyniku wyborów parlamentarnych w 2016 r. i wyborów lokalnych w 2017 r. liczba parlamentarzystów w Gruzji wynosi jedynie 15 %, reprezentacja kobiet w radach lokalnych wynosi mniej niż 14 %, a tylko jedna z 64 wybranych burmistrzów jest kobietą. Zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć w Gruzji wynosi 35 %, a niepokojące są również statystyki dotyczące przemocy ze względu na płeć. Gruzińskie kobiety byłyby wdzięczne, gdyby UE udzieliła Gruzji większego wsparcia w dążeniu do osiągnięcia równości płci. Należy podjąć skuteczne kroki w celu promowania udziału kobiet w życiu politycznym. Należy również poprawić status prawny osób LGBT. Należy wzmocnić pozycję gospodarczą kobiet, zwłaszcza osób wewnętrznie przesiedlonych, kobiet dotkniętych konfliktem oraz kobiet mieszkających na obszarach wiejskich.

W szkołach nie uczy się o LGBT, ale w szkołach średnich dodają lekcje do dyskusji na temat stereotypów związanych z płcią i rasą.

Mam nadzieję, że przyszłość Europy będzie bardziej zróżnicowana, postępowa i tolerancyjna. Mam nadzieję, że przyszłość Europy będzie miała wszystkie ramy, które nas ograniczają. Mam nadzieję, że wszystkie osoby będą definiowane na podstawie ich osobistych umiejętności, umiejętności, wykształcenia, doświadczenia, a nie na podstawie ich orientacji seksualnej, pochodzenia kulturowego lub społecznego, religii lub płci. Mam nadzieję, że w całej Europie różnorodność i różnice będą bardziej szanowane i doceniane w przyszłości.

Cyberbezpieczeństwo jest obecnie bardzo kluczową kwestią i musi być jednym z głównych priorytetów bezpieczeństwa narodowego państw. W moim kraju, Gruzji, chcę dysponować silnym systemem cyberobrony, dlatego mam wolę zaprosić specjalistów z państw członkowskich UE, aby podzielić się swoimi doświadczeniami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i pomóc nam zbudować bezpieczny i silny system radzenia sobie z zagrożeniem ze strony Rosji.

Potrzebujemy grupy „Corrupt Hunters” złożonej z doświadczonych specjalistów, również naukowców, i ekspertów w dziedzinie korupcji i dobrych rządów. Będą oni czuwać nie tylko nad państwami członkowskimi UE, ale także z krajami Partnerstwa Wschodniego.

Oczywiste jest, że nie wszystkie kraje UE są tak samo tolerancyjne, zróżnicowane lub przyjazne dla innych obywateli. UE musi wprowadzić surowsze przepisy antydyskryminacyjne na całym kontynencie, tak więc niezależnie od tego, dokąd wyjeżdżasz do Europy, będziesz wiedział, że jesteś chroniony tymi samymi przepisami. Przepisy te powinny mieć zastosowanie do ludności, władz i wszystkich urzędników służby cywilnej. Uważam, że policja bierze udział w poważnym problemie, ponieważ wielokrotnie korzysta ze swoich uprawnień w niewłaściwy i nielegalny sposób i musi być oskarżana o nadużycia. Jest to wstyd za każdym razem i oczywiste jest, że państwa UE nie współpracują w tym zakresie, ponieważ policja jest niezależna w każdym kraju. Proponuję utworzenie jedynego w swoim rodzaju organu policji, który będzie posiadał władzę we wszystkich krajach i zadba o to, by nikt nie został pominięty.

Jako obywatel Rumunii uważam, że sprawy korupcyjne, które trafiają do sądu, stanowią jedynie wierzchołek góry lodowej. Korupcja i nadużywanie władzy przez urzędników publicznych są codziennie obecne w Rumunii. Potrzebny jest system WORKINGU, który umożliwia obywatelom zgłaszanie korupcji i nadużyć, a osoby, które je zgłosiły, nie powinny same prowadzić dochodzeń. Pomysł ten dotyczy instytucji UE, ponieważ nie możemy liczyć na to, że władze krajowe zajmą się czymś, co stanowi „featurę” rumuńskiej polityki, lecz problem dla narodu rumuńskiego i sposób postrzegania kraju na zewnątrz.

Ukrócić nepotyzm w instytucjach publicznych przeciwko prawu. Może to wydawać się nieproporcjonalne, ale w krajach takich jak Rumunia istnieje wiele instytucji, które są zarządzane przez rozszerzoną listę członków rodziny. Jest to bardzo aktualne źródło korupcji. Pomysł ten dotyczy instytucji UE, ponieważ nie możemy liczyć na to, że władze krajowe zajmą się czymś, co stanowi „featurę” rumuńskiej polityki, lecz problem dla narodu rumuńskiego i sposób postrzegania kraju na zewnątrz.

Ściślejsza bliskość z obywatelami UE. Łatwiejszy dla obywateli sposób uzyskania dostępu do wymiaru sprawiedliwości polegałby na deburocratyzacji dostępu do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Praw Człowieka.

Nie rozumiem, w jaki sposób ludzie nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego tylko dlatego, że są zarówno kobietami, jak i mężczyznami. Nie opiekuję się tym, którzy przyjaciół zawarli związek małżeński, tylko chcę, aby byli zadowoleni.

Obywatele UE muszą mieć prawo do oferowania tylko tych towarów i usług, które są produkowane i dostarczane zgodnie z powszechnymi prawami człowieka.

Wizja LYMEC dotycząca priorytetów politycznych —

promowanie wartości europejskich promujących nasze europejskie wartości:
• Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości.
• Unia Europejska powinna podjąć działania w celu zapobiegania wszelkim formom dyskryminacji i wzmocnienia przestrzeni różnorodności, wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
• Należy zwiększyć uprawnienia Unii Europejskiej w dziedzinie praw człowieka oraz wzmocnić jej zdolność do ich egzekwowania. Apelujemy o to, by perspektywa praw człowieka stanowiła nieodzowną część przyszłych umów o wolnym handlu.
• Każdy kraj europejski ubiegający się o członkostwo w Unii Europejskiej musi przestrzegać zasad wolności, demokracji i praworządności, a także chronić i chronić prawa człowieka i podstawowe wolności. Negocjacje z krajami partnerskimi, które nie przestrzegają tych europejskich wartości, powinny zostać zamrożone, dopóki nie wykażą rzeczywistego zaangażowania na rzecz poszanowania i przestrzegania naszych norm i zasad.
• Sankcje gospodarcze wobec reżimów i osób, w tym ukierunkowane ograniczenia handlowe wobec krajów, które nie przestrzegają praw człowieka i praworządności, są ważnym narzędziem dla UE, które należy stosować z uważnej analizy, tak aby nie szkodzić niesłusznie społeczeństwom.

Wizja LYMEC dotycząca priorytetów politycznych —

promowanie wartości europejskich promujących nasze europejskie wartości:
• Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości.
• Unia Europejska powinna podjąć działania w celu zapobiegania wszelkim formom dyskryminacji i wzmocnienia przestrzeni różnorodności, wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
• Należy zwiększyć uprawnienia Unii Europejskiej w dziedzinie praw człowieka oraz wzmocnić jej zdolność do ich egzekwowania. Apelujemy o to, by perspektywa praw człowieka stanowiła nieodzowną część przyszłych umów o wolnym handlu.
• Każdy kraj europejski ubiegający się o członkostwo w Unii Europejskiej musi przestrzegać zasad wolności, demokracji i praworządności, a także chronić i chronić prawa człowieka i podstawowe wolności. Negocjacje z krajami partnerskimi, które nie przestrzegają tych europejskich wartości, powinny zostać zamrożone, dopóki nie wykażą rzeczywistego zaangażowania na rzecz poszanowania i przestrzegania naszych norm i zasad.
• Sankcje gospodarcze wobec reżimów i osób, w tym ukierunkowane ograniczenia handlowe wobec krajów, które nie przestrzegają praw człowieka i praworządności, są ważnym narzędziem dla UE, które należy stosować z uważnej analizy, tak aby nie szkodzić niesłusznie społeczeństwom.

EKOLOGICZNY PASZPORT CYFROWY: DRZWI DO NORMALNOŚCI I CYBERPRZESTĘPSTWA

WPROWADZENIE
Pandemia COVID-19 uwypukliła podatność sektora zdrowia na zagrożenia dla cyberataków. W 2020 r. naruszenia ochrony danych w tym sektorze wzrosły o 55 %, osiągając łączny koszt 13,2 mld USD. Również
wynika to z niskiego poziomu inwestycji w cyberbezpieczeństwo pomimo silnego uzależnienia zdrowia od nowych technologii, w połączeniu ze strzeleniem ilości i rodzajów przechowywanych danych i urządzeń podłączonych do internetu. Oprócz informacji na temat zdrowia, które obejmują informacje identyfikujące daną osobę oraz informacje dotyczące jej stanu zdrowia (takie jak testy PCR), ważna jest ochrona informacji na temat badań i rozwoju (zwłaszcza patentów, w tym przypadku szczepionek).

OPIS PROBLEMU
Zagrożenia dla sektora zdrowia obejmują m.in. złośliwe oprogramowanie, oprogramowanie typu ransomware, podatność na przechowywanie w chmurze, wprowadzające w błąd strony, phishing, problemy z szyfrowaniem, błędy ludzkie. Atak nie tylko naraża dane osobowe pacjentów, ale również zagraża infrastrukturze
zdrowie, uniemożliwiając reagowanie kryzysowe, ale także zmniejsza zaufanie publiczne do publicznego systemu opieki zdrowotnej i w związku z tym ma wpływ poza sektor.

Wiele z tych zagrożeń zostało już zidentyfikowanych przez ENISA, która zintensyfikowała prace w tym obszarze w następstwie pandemii. W związku z tym cyberstrategia „Europa 2020” była poświęcona sektorowi zdrowia, ale ze względu na okoliczności nie została jeszcze przeprowadzona. W międzyczasie ENISA opublikowała sprawozdanie pt. „Bezpieczeństwo chmury dla opieki zdrowotnej
„usługi i wytyczne dotyczące dostaw szpitalnych”, a z drugiej strony zorganizowała konferencję na temat bezpieczeństwa e-zdrowia.

Ponieważ jednak zalecenia te nie są wiążące i nie są poparte konkretnym budżetem, ich skuteczność jest znacznie ograniczona. Świadczy o tym aplikacje służące do ustalania kontaktów zakaźnych opracowane przez każde państwo UE, w którym brakowało możliwości przenoszenia danych i kompatybilności między platformami. W związku z tym, zwłaszcza w odniesieniu do zielonego zaświadczenia cyfrowego, konieczne jest zwiększenie zarówno skuteczności, jak i bezpieczeństwa technicznego narzędzi cyfrowych oraz ich akceptacji przez obywateli.

WNIOSEK
Biorąc pod uwagę opisany powyżej problem, grupa robocza przedstawia wniosek mający na celu rozwiązanie dwóch palących problemów związanych z „zielonym paszportem” i przetwarzaniem danych dotyczących zdrowia na poziomie cyfrowym.

Proponujemy, aby Komisja Europejska, bezpośrednio lub pośrednio za pośrednictwem jednej ze swoich agencji (takich jak wniosek Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Cyfryzacji (HaDEA)), utworzyła podstawową i wspólną europejską strukturę platformy cyfrowej (znanej obecnie jako Zielony Paszport). Potrzeba utworzenia tej jednolitej platformy w celu:
Na szczeblu UE należy pilnie uniknąć segregacji systemów kontroli szczepień i wyników testów (w tym przypadku COVID) w różnych państwach członkowskich i regionach, jak miało to miejsce w przypadku aplikacji służących do śledzenia kontaktów zakaźnych pod koniec lata 2020 r.

Proponujemy, aby platforma opracowana przez organy UE służyła państwom członkowskim jako podstawa do opracowania ulepszeń i dostosowania rozwoju technologicznego do potrzeb każdego obszaru geograficznego. Ponieważ struktura będzie wyjątkowa, protokoły rozwoju bezpieczeństwa będą mogły korzystać z szerszej i bardziej zróżnicowanej grupy ekspertów, która zapewni użytkownikom takich systemów większe bezpieczeństwo i prywatność.

Po drugie, sugerujemy, że proces ten obejmuje jedną bazę danych gromadzącą laboratoria zarejestrowane w różnych organach krajowych i uprawnione do wydawania wyników testów (takich jak PCR). Niniejszy wniosek ma na celu zapewnienie zaufania i zgodności wyników wydawanych przez ośrodki egzaminacyjne z przepisami krajowymi (które z kolei są zgodne z przepisami UE). Cele te są następujące: Fałszowanie informacji na temat wyników badań jest ograniczone do minimum; 2) zwiększenie przejrzystości i współpracy między laboratoriami w całej UE; oraz (3) zapewniono narzędzia służące prawidłowemu przetwarzaniu danych osobowych przy wydawaniu wyników testów zdrowotnych (obecnie głównie COVID-19, ale nie wyklucza się możliwości włączenia do przyszłych wyników innych testów na obecność wirusa, takich jak HPV lub HIV).

CYFROWY ZIELONY PASZPORT: Zarządzanie NORMALITYCZNością I cyberprzestępczością

INTRODUCJA
Pandemia COVID-19 uwypukliła podatność sektora zdrowia jako celu ataków cybernetycznych. W 2020 r. liczba naruszeń ochrony danych w tym sektorze wzrosła o 55 %, a całkowity koszt wyniósł 13,2 mld USD. Wynika
to z niskiego poziomu inwestycji w cyberbezpieczeństwo pomimo silnego uzależnienia opieki zdrowotnej od nowych technologii w połączeniu ze strzelaniem ilości i rodzajów przechowywanych i podłączonych do sieci danych. Oprócz informacji dotyczących zdrowia, w tym informacji identyfikujących daną osobę oraz informacji dotyczących stanu jej zdrowia (takich jak badania PCR), ważna jest ochrona informacji na temat badań i rozwoju (zwłaszcza patentów, w tym przypadku szczepionek).

Opis problemu.
Zagrożenia, przed którymi stoi sektor zdrowia, obejmują m.in. złośliwe oprogramowanie, oprogramowanie typu ransomware, podatność na przechowywanie w chmurze, strony wprowadzające w błąd, phishing, problemy szyfrowania, błędy ludzkie. Atak nie tylko ujawnia dane osobowe pacjentów, ale także zagraża
infrastrukturze zdrowotnej, uniemożliwiając reagowanie kryzysowe, ale także zmniejsza zaufanie społeczeństwa do publicznego systemu opieki zdrowotnej i w rezultacie wywiera skutki wykraczające poza sektor.

Wiele z tych zagrożeń zostało już zidentyfikowanych przez ENISA, która zintensyfikowała prace w tym obszarze w następstwie pandemii. W związku z tym program „Cyber Europe 2020” poświęcony był sektorowi zdrowia, ale ze względu na okoliczności jeszcze go nie przeprowadzono. W międzyczasie ENISA opublikowała sprawozdanie pt. "Cloud Security for
healthcare services" oraz wytyczne dotyczące zaopatrzenia w szpitale, a z drugiej strony zorganizowała konferencję na temat bezpieczeństwa e-zdrowia.

Ponieważ jednak zalecenia te nie są wiążące i nie są poparte konkretnym budżetem, są one znacznie mniej skuteczne. Świadczy o tym aplikacje śledzące opracowane przez każde państwo członkowskie, które nie posiadało możliwości przenoszenia danych i kompatybilności platform. Z tego powodu, zwłaszcza w odniesieniu do cyfrowego zielonego certyfikatu, zasadnicze znaczenie ma zwiększenie zarówno skuteczności i bezpieczeństwa technicznego narzędzi cyfrowych, jak i ich akceptacji przez obywateli.

Biorąc pod uwagę wyżej opisane kwestie, grupa robocza przedstawia wniosek mający na celu rozwiązanie dwóch pilnych problemów w odniesieniu do „zielonego paszportu” i elektronicznego przetwarzania danych dotyczących zdrowia.

Proponujemy, by Komisja Europejska, bezpośrednio lub pośrednio za pośrednictwem jednej z jej agencji (takich jak wniosek Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Cyfryzacji (HaDEA)), stworzyła podstawową i wspólną europejską strukturę platformy cyfrowej (znanej obecnie jako „zielony paszport”). Należy pilnie utworzyć tę jednolitą platformę na
szczeblu UE, aby uniknąć segregacji systemów kontroli szczepień i wyników badań (w tym przypadku COVID) w różnych państwach członkowskich i regionach, jak miało to miejsce w przypadku monitorowania wniosków pod koniec lata 2020 r.

Proponujemy, aby ta platforma opracowana przez organy UE służyła państwom członkowskim jako podstawa do wprowadzania ulepszeń i dostosowywania rozwoju technologicznego do potrzeb każdego obszaru geograficznego. Ponieważ struktura będzie unikalna, protokoły rozwoju bezpieczeństwa mogą korzystać z szerszej i bardziej zróżnicowanej grupy ekspertów, która zapewni większe bezpieczeństwo i prywatność użytkownikom takich systemów.

Po drugie, sugerujemy, by w ramach tego rozwoju powstała jedna baza danych zawierająca laboratoria zarejestrowane w różnych organach krajowych i upoważnione do wydawania wyników niektórych badań (takich jak PCR). Celem niniejszego wniosku jest zapewnienie wiarygodności wyników wydawanych przez ośrodki badawcze i ich zgodności z przepisami krajowymi (które z kolei są zgodne z przepisami UE). Cele te są następujące: Fałszowanie informacji z wyników badań jest zminimalizowane; (2) zwiększenie przejrzystości i współpracy międzylaboratoryjnej w całej UE; Oraz (3) zapewnia się narzędzia umożliwiające prawidłowe przetwarzanie danych osobowych przy wydawaniu wyników badań stanu zdrowia (obecnie głównie na COVID-19, ale nie wykluczając uwzględnienia w przyszłości wyników innych testów na obecność wirusa, takich jak HPV lub HIV).

Tak wiele osób w niektórych krajach europejskich jest pozbawionych prawa do zawarcia małżeństwa lub założenia rodziny z osobą, którą kochają tylko dlatego, że mają tę samą płeć. Może to prowadzić do marginalizacji niektórych osób, a nawet do izolacji od społeczeństwa. Małżeństwo i adopcja powinny być legalne we wszystkich krajach Europy, ponieważ każdy powinien mieć zwykłe prawo do bycia samym sobie i kochania, ktokolwiek wybiera.

Musimy stworzyć więcej przestrzeni, w której ludzie mają kontakt (przygotowanie żywności, zadania administracyjne, działania w mieście) z osobami zwanymi obecnie „migrantami”. Ma nadzieję, że pomoże to przynajmniej uzyskać ogólny obraz i zrozumieć stojące przed nimi wyzwania.

„Twoje prawa Zakończą się sytuacja, w której prawa innych osób nękają

się". Kryzys, który przechodzi nasze społeczeństwa w odniesieniu do praw osób LGBTQ+, mógłby zostać złagodzony, gdyby ci, którzy naruszają prawa osób wątpiących, pamiętali o tym prostym zdaniu.

Prawa tej społeczności są nadal bardzo dyskusyjne i tabu, mimo że są to prawa pewnej grupy osób, o których mówimy.

Wyrażanie Państwa opinii nie powinno ograniczać praw innych osób. Mamy prawo wyrażać swoją opinię w sposób, który nie narusza wolności człowieka (a nie wyłącznie).

LGBTQI FREEDOM ZONE - LGBTQI FAMILANS EQUAL UNDER EU CIVIL LAW,

chociaż spoczywający na wszystkich państwach członkowskich UE obowiązek uznawania małżeństw osób tej samej płci, związków cywilnych i niezarejestrowanych związków partnerskich tej samej płci za wydawanie zezwoleń na pobyt obywatelom państw trzecich, którzy są członkami rodziny obywatela UE, stanowi ogromny krok w kierunku osiągnięcia równego traktowania osób tej samej płci w ramach swobody przemieszczania się. Obowiązek ten nie może zostać spełniony, gdy wydawane są dokumenty pobytowe, a obywatele państw trzecich będący członkami rodziny obywatela UE mogą legalnie przebywać z nami w tym miejscu. Potrzebujemy pewności prawa dla naszych rodzin we wszystkich aspektach naszego życia obywatelskiego, gdy przenoszą się do innego państwa UE, niezależnie od tego, które z nich. Na przykład: Utrzymanie naszego systemu gospodarczego w przypadku małżeństwa, prawo do dziedziczenia we wszystkich przypadkach, uznanie naszych dzieci, prawo do odwiedzin w szpitalu w przypadku hospitalizacji lub choroby... oraz duża itp., która nie zawsze jest uznawana w każdym państwie członkowskim UE. Obywatele UE LGBTQI muszą jednak mieć takie same prawa na gruncie prawa cywilnego, bez względu na to, gdzie mieszkają lub z którego państwa członkowskiego UE pochodzą.

W związku z tym pilnie potrzebne jest przyjęcie rozporządzenia UE uwzględniającego naszą rzeczywistość, tak aby naprawdę korzystać z tych samych praw co pary heteroseksualne w całej Unii Europejskiej. Pozostawanie w naszych krajach lub korzystanie ze swobody przemieszczania się uznanej przez prawo UE. Różnice między państwami członkowskimi w tym zakresie sprawiają, że konieczna jest harmonizacja przepisów krajowych w celu rzeczywistego wprowadzenia w życie deklaracji UE jako strefy wolności LGBTQI.

WE wszystkich krajach UE należy nałożyć karę dożywotniego pozbawienia wolności za gwałt na kobietach (niezależnie od wieku) oraz za handel ludźmi, zarówno w odniesieniu do osób, które je doznały, jak i ich współpracowników. W przypadku marzeń nie powinno być możliwości wcześniejszego opuszczenia.

Promowanie kultury wśród młodzieży.
Darowizny książek i filmów.
Przepustka na zwiedzanie muzeów i zabytków.